Pavarësisht se janë “mostra pluhuri nën qilim”, liderët evropianë kanë filluar të kenë frikë se porta e Katarit mund të ketë zbuluar vetëm një pjesë të “Kutisë së Pandorës” të përbërë nga një praktikë që është shumë e lezetshme për ta quajtur “lobim”, por që në realitet konsiston në pranimin që gjykata e vendeve të pasura jashtë BE-së kërkojnë të ndikojnë në vendimet e marra nga Brukseli.
Së bashku me Katarin, shfaqet dhe bujaria e Marokut. Këtu fillon të lind një dyshim i çuditshëm. Cilat nga masat e shumta të vendosura nga BE-ja ndaj 27 anëtarëve të saj janë rezultat i ndikimeve të jashtme?
Për t’u përpjekur të kuptojmë më mirë se si funksionon bindja morale, gazeta belge Le Soir hetoi praktikën shumë të zakonshme nga deputetët e Parlamentit Evropian për të ndërmarrë udhëtime të klasit të parë (përveç atyre që përfshihen në “misionet” e parashikuara nga mandati i tyre) dhe qëndrimet e tyre në luks, duke përfshirë hotele të paguara nga lojtarë të mëdhenj jo të BE-së për të ndjekur ndoshta konferenca tematike ose për të mbajtur takime jozyrtare mbi tema të ndryshme.
Sipas 2130 deputetëve në detyrë, ata kanë bërë të paktën një udhëtim, të deklaruar, në kurriz të një vendi të huaj. Këto janë qëndrime të rregullta, të dokumentuara (në disa raste me vonesë), por së bashku me të cilat mund të jenë kombinuar lloje të tjera miqësie. Për të arritur në çfarë? Ndoshta.
Dikush mund të keqkuptojë, për shembull, se pas miratimit i dërgon një ndalesë përfundimtare motorëve me benzinë, naftë dhe hibridë nga viti 2035 i votuar së fundmi nga Parlamenti i BE-së (me 340 vota pro, 279 kundër dhe 21 abstenime) për të favorizuar blerjen e makinave elektrike, ku mund të ketë ndonjë arsye tjetër, përveç mbrojtjes së planetit.
Para së gjithash sepse dispozita është në dëm të konsumatorëve evropianë dhe prodhuesve të mëdhenj kontinentalë të makinave, të cilët janë ende pak prapa në këtë treg në krahasim me konkurrencën dhe që në çdo rast do të duhet të rishikojnë planet e tyre të punësimit për të rikalibruar zinxhirin e furnizimit.
Por mbi të gjitha sepse, në vend të klimës, monopolizimi i tregut me makina elektrike është i mirë për vendet ndotëse, si Kina dhe India.
Duke lidhur gjithçka me hetimin e Le Soir, të dhënat bëhen të shumta. Në fakt, është evidente se vendi më bujar me eurodeputetët është India : 117 netë të ofruara, në hotele me 5 yje, për një total prej 30 udhëtimesh. Pastaj janë 115 të Izraelit(një kryeqytet i teknologjisë së lartë), Emiratet, Rusia, Venezuela, Tajvani, Shtetet e Bashkuara, Bahreini dhe Kina.
Pekini prodhon 5 milionë makina elektrike në vit. Dhe është shtëpia e 6 nga 10 prodhuesit më të mëdhenj të baterive të makinave elektrike. Me vendimin e fundit të gjithë në Pekin kanë hapur shampanjë. Një kuriozitet tjetër ka të bëjë me objektivin e zgjedhur nga lobistët. Ka edhe eurodeputetë nga konservatorët evropianë, sigurisht, por rekordi i udhëtimit është deputeti gjerman Reinhard Bütikofer, i cili kryeson delegacionin për marrëdhëniet me Kinën (dhe ka udhëtuar shumë në Rusi dhe Indi), dhe që është pjesë e të Gjelbërve.
Për ata që zakonisht ndotin, miqësia me një ambientalist vlen dyfish. Perlë e fundit e udhëtimeve , si ai i eurodeputetit të PD-së Alessandra Moretti e cila më 16 dhe 17 shkurt 2020 kishte qenë në Katar, një mysafire e qeverisë Doha me kushedi çfarë pompoziteti, e cila me kureshtje u kujtua të deklaronte qëndrimin e saj vetëm tre vjet më vonë, kur disa nga kolegët e saj u pushtuan nga porta e Katarit.
Ai e kishte shijuar atë udhëtim së bashku me Marc Tarabella, deputetin e arrestuar së fundmi, dhe Eva Kaili, nënpresidenten në burg të akuzuar se ishte me pagesën e Katarit dhe Dimitris Avramopoulos, ish-komisioneri që ishte pjesë e Fight Impunty, OJQ-së e Antonio Panzerit.
