Kanë kaluar mezi gjashtë muaj që kur kryeministrja aspiruese e Britanisë së Madhe Liz Truss tha se nuk e dinte nëse Emmanuel Macron ishte mik apo armik.
Por në Paris të premten, Macron dhe pasardhësi i Truss, Rishi Sunak do të mbajnë samitin e parë të liderëve anglo-francezë në pesë vjet.
Pritshmëritë për sukses e arritje konkrete janë të kufizuara; titujt kryesorë do të fokusohen në çështjen e anijeve të vogla që kontrabandojnë emigrantë në MB.
Takimi është ende një shenjë e mirëpritur e një normalizimi të lidhjeve pas Brexit.
Mund të bëhet një shabllon për një rivendosje më të gjerë midis Londrës dhe kryeqyteteve të tjera evropiane, si dhe me BE-në.
Marrëdhëniet anglo-franceze janë prishur nga mosmarrëveshjet që vijnëpjesërisht nga mosbesimi i Parisit ndaj ish-kryeministrit Boris Johnson dhe besimi i Londrës se Macron donte të penalizonte Britaninë e Madhe për Brexit – pjesërisht në mënyrë që të tjerët të mos tundoheshin të ndiqnin shembullin.
Afrimi në fakt filloi gjatë presidencës së shkurtër të Truss, kur ajo mori pjesë në takimin e parë të Komunitetit Politik Evropian të Macron në mbarë kontinentin. Progresi është përshpejtuar nën Sunak, falë kimisë midis dy ish-bankierëve dhe zgjedhjes së kryeministrit të Mbretërisë së Bashkuar për pajtim mbi konfrontimin për të zgjidhur mosmarrëveshjen me BE-në mbi tregtinë pas Brexit me Irlandën e Veriut.
Sunak do të kërkojë ndihmë nga Macron në zgjidhjen e çështjes së varkave të vogla të rrezikshme që vitin e kaluar transportuan një rekord prej 46,000 emigrantësh në brigjet e Mbretërisë së Bashkuar. Downing Street këtë javë zbuloi legjislacionin për të ndaluar këdo që gjykohet se ka hyrë ilegalisht në Mbretërinë e Bashkuar nga kërkesa për azil.
Gatishmëria e kryeministrit për të sfiduar ligjin ndërkombëtar të të drejtave të njeriut ka njollosur një pjesë të vullnetit të mirë evropian të krijuar nga marrëveshja e tij kuadër Windsor mbi tregtinë e Irlandës së Veriut.
Londra dhe Parisi ka të ngjarë të bien dakord për të thelluar bashkëpunimin – por Macron këmbëngul se “marrëveshja e kthimit” që Mbretëria e Bashkuar kërkon nga Franca për emigrantët duhet të negociohet me BE-në në tërësi.
Megjithatë, sado prioritet i brendshëm politik të jetë çështja e anijeve të vogla për konservatorët, nuk duhet lejuar që të përcaktojë marrëdhëniet franko-britanike ose të pengojë përparimin në fusha të tjera.
Njëra prej tyre është mbrojtja dhe siguria, ku energjia e freskët duhet të injektohet në traktatet e Lancaster House të vitit 2010.
Konflikti në Ukrainë i ka detyruar të dy vendet të rimendojnë një qasje sigurie që ishte përqendruar në ndërtimin e një kapaciteti luftarak ekspeditiv, pasi ata e gjejnë veten të pamjaftueshëm për forca dhe pajisje për të zbatuar sigurinë në kontinentin evropian. Mund të bëhet përparim në prokurimin e përbashkët dhe për të siguruar që projektet konkurruese të gjeneratës së ardhshme të luftëtarëve të jenë të ndërveprueshme.
Macron mund të çojë përpara vizionin e tij për një identitet më të dallueshëm të sigurisë evropiane duke nxitur mënyra më kreative për të lidhur MB-në në iniciativat e mbrojtjes të BE-së – për shembull, duke lejuar programet e armatimit të BE-së të lidhin kontrata me prodhuesit e Mbretërisë së Bashkuar.
Energjia është një fushë tjetër me interes të ndërsjellë, duke pasur parasysh ndërlidhësit midis dy vendeve dhe ambiciet e tyre për të reformuar politikat energjetike për të rritur sigurinë dhe për të luftuar ndryshimet klimatike.
Ekspertiza bërthamore e Francës dhe aftësia plotësuese e Britanisë në burimet e rinovueshme ofrojnë shumë hapësirë për dialog dhe koordinim.
Do të ishte në interesin e Evropës dhe të Mbretërisë së Bashkuar që samiti i Parisit të pasohej nga takime të ngjashme dypalëshe në Berlin dhe gjetkë. Sunak duhet të përdorë gjithashtu vrullin e krijuar nga marrëveshja e tij Windsor për të forcuar lidhjet me BE-në, për shembull duke kapërcyer çdo lëkundje dhe duke e futur MB-në në programin shkencor Horizon.
Mbështetja e Mbretërisë së Bashkuar për Ukrainën ka dhënë tashmë një ilustrim, por është koha për t’i bërë mirë sloganit që doli pas referendumit të Brexit të vitit 2016 që Britania kishte votuar për të “dalë nga BE, por jo nga Evropa”.
Burimi: Financial Times
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Pendohet Britania! Tre vjet pas Brexit, është koha për ‘Bregret’…
