Kushtet e vështira financiare i kanë detyruar shqiptarët që jo pak herë të marrin para borxh.
Dikush për të ushqyer familjen, dikush tjetër për të paguar recetat e ilaçeve e dikush për ti mundësuar fëmijëve shkollimin.
Marrja e kredive në banka krahas interesave të lartë, procedurat e shumta por dhe frika për mos të rritur pagesat e kësteve në kohë, i drejtojnë qytetarëve që më shumë ti besojnë mikut se sa institucioneve financiare.
Qytetarët shprehen:
“Do të ishte më mirë një familjari, sepse bankat kanë përqindjen e interesit më të lartë”.
“Me bankat mos të puqtë zoti, më mirë shkon tek një mik dhe mbaron punë”.
“Më mirë një miku, pse tja japësh interesin bankës”.
Të tjerë e mendojnë ndryshe. Për të shmangur konfliktet mes familjarëve apo miqve zgjedhin që të marrin para në bankë.
Qytetarët shprehen:
“Më mirë i drejtohemi bankës dhe e zgjidhim problemin”.
“Bankës, as që bëhet fjalë. Çfarë miku, s’ka më kanë që të gjithë halle, të japin lekët dhe më pas të tmerrojnë”.
“Puna më e ndershme është më bankën, banka është më e sigurt”.
Shqiptarët mendojnë se problemet e tyre marrin zgjidhje më të shpejtë tek një i njohur ndaj shprehja “Një mik i mirë në ditë të vështira” vijon të mbetet besim i tyre.
