Mick Bowman u nis për në Palestinë nga porti i Calais më 16 prill të këtij viti. Qëllimi i ecjes së tij është për të rritur ndërgjegjësimin për gjendjen e rëndë të refugjatëve dhe shkeljet e të drejtave të njeriut në Territoret e Pushtuara në Palestinë.
Aktivisti irlandez që po përshkon në këmbë Evropën me destinacion Bregun Perëndimor në Azi ka mbërritur në Shqipëri. Në itinerarin e tij, 65-vjeccari Mick Bowman ka ndërthurur kalimin nëpër dy rrugë të lashta të Evropës, rrugën Francigena dhe atë Egnatia, dy rrugë simbol të peligrinazhit dhe shkëmbimeve të hershme kulturore dhe tregtare mes popujve.
65-vjeçari kaloi Francën, Zvicrën dhe Italinë për të mbërritur këto ditë në Shqipëri. Vendi ynë është një urë kalimi për të vijuar rrugën e tij të gjatë përmes Greqisë, Turqisë dhe Jordanisë për të arritur në Bregun e pushtuar Perëndimor në Palestinë. “Tani jam në gjysmë të udhëtimit tim për në Palestinë. Kam pasur gjithashtu mundësinë, në tre vendet ku kam udhëtuar, të flas gjerësisht për padrejtësitë e mëdha me të cilat përballet populli palestinez. Unë flas me kolegët e tjerë kur jam duke ecur”, tha Bowman ndërkohë që ndodhet në Shqipëri.
Ekskluzivisht për Top Channel ai u shpreh:
“Ideja për këtë më erdhi nga libri “Ecje për Jeruzalemin” dhe unë bëra itinerarin tim që ndërthuri rrugën Francigena me atë Egnatia, dy rrugë antike që vijnë deri në ditët e sotme si rrugë që afrojnë vendet dhe popujt.”
Libri tregon historinë e një pelegrinazhi nga Londra në Jerusalem në vitin 2017-të, i cili shënoi tre përvjetorë të mëdhenj: 100 -vjetorin e Deklaratës së Balfourit; viti i 50-të i pushtimit ushtarak të Izraelit të territoreve palestineze dhe viti i dhjetë i bllokadës së Gazës. Kanë mjaftuar një palë këpucë të mira, pensioni i tij dhe një çantë shpine për të kryer shtegtimin e jetës, një rrugëtim i vështirë, 2 200 milje, në një verë me temperatura të çmendura.
“Para se të dal në pension kam punuar për 3 vjet si këshilltar politik dhe për shumë vite kam qenë punonjës social për shëndetin mendor. Çështja e Palestinës ka qenë shumë e rëndësishme për mua dhe para se të ndërgjegjësohesha politikisht.”
Për 12 ditë do të udhëtojë nëpër Shqipëri dhe ka mbetur i befasuar. “Nuk kam qenë kurrë më parë në këtë pjesë të botës, në Shqipëri. As në Maqedoninë e Veriut nga do kaloj dhe e gjithë kjo është një sfidë. Jam vërtet i kënaqur që përshkoj këtë udhëtim në këmbë dhe takoj e flas me njerëz për kauzën që përfaqësoj. Mendoj të kthehem sërish këtu.”
Tani tre muaj pas udhëtimit, qëllimi është të tërheqë vëmendjen te pushtimi i Palestinës dhe të frymëzojë më shumë njerëz për të bërë fushatë për ndryshim.
“Si çdo mbështetës palestinez, krimet e luftës të Izraelit në Jenin më tërbojnë. Kjo më bëri më të vendosur për të përdorur ecjen time për të rritur ndërgjegjësimin. Më ndihmon që të më mbajë të motivuar gjatë këtyre valëve të të nxehtit, të cilat ndonjëherë mund ta bëjnë ecjen shumë sfiduese”, tha ai. Sipas tij, tashmë ka një interes shumë inkurajues nga media shqiptare dhe mezi pret të ndërtojë ura komunikimi edhe në të ardhmen për të përshkallëzuar çështjen palestineze te sa më shumë njerëz.
“Mësova rreth çështjes së Palestinës dhe u bëra aktivist për këtë kauzë. Mendoj që është një padrejtësi e madhe. Shumë palestinezë janë vrarë dhe mes tyre edhe shumë fëmijë. Komuniteti ndërkombëtar dhe kushdo që ka pak ndërgjegjie duhet të reagojë për të ndryshuar sado pak këtë situatë.”
Ishte pas udhëtimit të tij të dytë në Territoret Palestineze në vitin 2014-të që aktivizimi i tij mori një kthesë tjetër. Gjatë këtij udhëtimi ai u sulmua brutalisht nga ushtarët izraelitë ndërsa merrte pjesë në një protestë paqësore.
“Kalimi i kësaj përvojë më ndryshoi në një farë mënyre gjithë mënyrën sesi unë po aktivizohesha për çështjen. Kuptova se nuk ndryshon shumë nga ana akademike ose thjesht nga leximi dhe shikimi përmes televizorit. Është përgjegjësi e njerëzve që kanë vizituar Bregun Perëndimor të informojnë çdo padrejtësi që shpaloset atje çdo ditë, dhe unë e marr këtë përgjegjësi shumë seriozisht.”
Pjesa më e këndshme e udhëtimit, sipas Mick, janë bisedat që ai bën me vendasit dhe pelegrinët që ndesh gjatë rrugës, duke i ndriçuar ata për tragjedinë palestineze dhe duke tërhequr vëmendjen ndaj sulmeve të përsëritura të Izraelit kundër palestinezëve të pafajshëm.
Ndërsa është në lëvizje, aktivisti 65-vjeçar i të drejtave të njeriut mban në shpinë flamurin palestinez, të cilin gjithashtu e var si pankartë në çadrën e tij në netët kur ngre kampin.
Aktivisti për të drejtat palestineze synon të arrijë Bregun Perëndimor të pushtuar deri në mes të tetorit 2023.
Pas Shqipërisë, ai do të vijojë ecjen në këmbë drejt Maqedonisë së Veriut dhe më pas Greqisë, duke shpresuar të mbërrijë në Stamboll në mesin e muajit tetor. Aty ku hapësirat ujore e ndërpresin ecjen e tij, ai merr një traget, apo një avion për të shkelur tokën dhe vijuar sërish ecjen drejt destinacionit, Bregut Perëndimor.
