MENU
klinika

Analiza

Tradhtia e gjeneralit me nofkën “Spartaku” fut në kaos Kremlinin

18.07.2023 - 08:30

Për presidentin rus, Vladimir Putin duket se nuk ka qetësi. Pas samitit të NATO-s, që u duk si “kafshatë që s’kapërdihej”, tani Putin po përballet me probleme në fushëbetejë, dhe nga tradhtitë e njerëzve të besuar apo gjeneralë të lartë. Lufta intensive në Ukrainë i ka kaluar 500 ditë. Pas një periudhe moti të ngrohtë, ka pasur një përkeqësim të përkohshëm të motit, i cili ka ngadalësuar disi betejat tokësore. Megjithatë, nuk është aspak e mundur të flitet për qetësi, pasi duelet intensive të artilerisë vazhduan në të gjithë vijën e frontit dhe në një pjesë të mirë të kufirit ndërkombëtar të Federatës Ruse. Sa i përket palës ruse, në jug ditët e fundit ka pasur lajme për avancimin e tyre në juglindje të Gulajpolje në rajonin e Zaporizhzhias, por agresorët atje nuk arrijnë të zgjerojnë kontrollin e tyre rreth atyre vendbanimeve. Situata është disi e ndryshme në verilindje të gjithë fushëbetejës së Ukrainës.

“Spartaku”

Në të gjitha këto zona luftarake, pala ukrainase vendos një theks të dukshëm në shtypjen e artilerisë ruse dhe se si ata ia dalin në këtë gjë ilustrohet mirë nga situata e të mërkurës, 12 korrik, kur gjenerali rus përgjegjës për zonat e luftimeve të ashpra në Zaporizhia u zëvendësua. Gjeneral brigade Ivan Popov me nofkën “Spartak” dyshohet se u ankua te eprorët e tij se “gladiatorët e tij” po vdisnin masivisht për shkak të mungesës së mjeteve të Rusisë për të kundërsulmuar armikun dhe mjeteve të zbulimit të artilerisë moderne në përgjithësi. Me akuzën se po përhapte panik, Popov u shkarkua shpejt dhe një skandal shpërtheu në Moskë kur u publikua mesazhi i tij i lamtumirës për personelin e ushtrisë së kombinuar të 58-të të Qarkut Ushtarak Jugor. Kjo lëvizje kundër një oficeri të rangut të lartë nga terreni, mjaft popullo në mesin e ushtrisë, çoi në ndarje të reja në radhët ruse, pikërisht në një kohë kur fati i Yevgeny Prigozhin, kreu i Wagner, ende nuk është aspak i qartë.

Çështja Wagner

Veç kësaj, duket se autoritetet në Moskë vetëm dalëngadalë po pajtohen me gjithë “situatën e Wagnerit”. Megjithëse aktivitetet e “Wagner” duket se vazhdojnë jashtë vendit, dhe në Republikën e Afrikës Qendrore është regjistruar evakuimi i tyre i qytetarëve kinezë të rrezikuar në minierat e prefekturës Waka, është e paqartë se çfarë do të ndodhë me ta lidhur me fushëbetejën në Ukrainë. Nuk do të ishte çudi nëse edhe atje të gjitha historitë zyrtare për marrëveshjen dhe kompromisin do të reduktoheshin në një realitet po aq të pakëndshëm sa dhurimi i tokës nga Rusia për veteranët e kësaj lufte në Karelia, një zonë jo shumë larg kufirit finlandez, ku klima është aq e keqe sa refugjatët ndërkombëtarë lutën për evakuim në pjesët më të ngrohta të Evropës.

Samiti i NATO-s

Të gjitha këto sulme dhe operacione luftarake vijnë në sfondin e samitit të NATO-s të kësaj jave në Vilnius. Është një takim që u përpoq të jepte edhe një herë përshtypjen e marrëveshjes së përgjithshme dhe bashkëpunimit të aleatëve, megjithëse u bë e qartë që në fillim se vetë Ukraina priste pak më shumë sesa thjesht premtime për anëtarësim në Aleancë. Madje, Ukraina u konsiderua mosmirënjohëse nga Ministri britanik i Mbrojtjes Ben Wallace. Natyrisht, e vetmja që ishte vërtet e lumtur për mosmarrëveshje të tilla ishte Moska. Megjithatë, nuk diskutohet se samiti i NATO-s në Lituani nuk përfundoi mirë për Federatën Ruse. Jo vetëm Finlanda ishte atje si një anëtare me të drejta të plota, dhe Suedia me një rrugë të qartë drejt anëtarësimit, gjë që ndërlikon shumë të gjitha planet ruse në Detin Baltik dhe në Evropën veriore, por e gjithë aleanca vazhdoi të kthehej më tej drejt regjimeve të mbrojtjes, të ngjashme me të cilët nuk kishin është parë që nga kulmi i Luftës së Ftohtë. Kështu, u njoftua forcimi i forcave në nivele të larta gatishmërie, 2 për qind e alokimeve të mbrojtjes u deklarua të jetë vetëm minimumi që shtetet anëtare duhet të tejkalojnë “strategjia e parandalimit” e mëparshme, në rast të një sulmi nga NATO, filloi të shndërrohej në një “strategji të mohimit” ndaj armikut të drejtimit të mundshëm të sulmit, duke planifikuar vendosjen e forcave të veta.

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Analiza e Project Syndicate

A e ka humbur Putini Rusinë?

Liderët botërorë i tregojnë 'fytyrën' e vërtetë

Kremlini po korr atë që mbolli…

Oficerët e lartë nuk nxituan ta mbrojnë

Analiza/ Putini ka të drejtë të jetë paranojak