Legjislacioni në vendet e tjera evropiane
Belgjika nuk është vendi i parë që dëshiron të prezantojë legjislacionin që ka të bëjë me donacionet ushqimore nga supermarketet. Sipas Federatës Evropiane të Bankave të Ushqimit (FEBA), e cila përfaqëson 351 banka ushqimore në 30 vende, ato vëzhgojnë tri qasje të ndryshme. Disa vende si Franca dhe Republika Çeke i detyrojnë shitësit të nënshkruajnë marrëveshje për dhurimin e ushqimit për organizatat e ndihmës ushqimore. Vende të tjera, si Italia dhe Moldavia, zgjedhin stimujt fiskalë ose thjeshtojnë procedurat administrative, tha për DW Angela Frigo, Sekretarja e Përgjithshme e FEBA. Së fundi, ajo shtoi se ka vende, si Holanda dhe Hungaria, të cilat do të preferonin marrëveshje vullnetare për zbatimin e legjislacionit. Spanja po planifikon gjithashtu të prezantojë ligje për të ndaluar mbetjet ushqimore.
E pyetur nga DW nëse ky lloj legjislacioni ndryshon situatën për bankat ushqimore, shoqata u përgjigj se “në varësi të vendit, zbatimi i këtyre qasjeve ka sjellë rritje apo ulje të sasisë së donacioneve ushqimore”, thuhet në deklaratë. Megjithatë, ndryshimi kryesor ishte “fokusi më i madh në çështjen e dhurimit të ushqimit dhe një dialog i përforcuar midis të gjitha palëve të përfshira”.
A është detyrimi i donacioneve zgjidhja e duhur?
Paul Milbourne, një gjeograf social në Universitetin e Cardiffit, thotë për DW, se edhe pse “sado pak ndihmon”, pyetja më e madhe se pse ka mbetje ushqimore nuk trajtohet në asnjë nga këto nisma. Ai beson se modeli i shitjes me pakicë të supermarketeve përfshin një element tepricë dhe se nuk trajtohet aspekti i mbiprodhimit të ushqimit.
Mbetjet e ushqimit nuk vijnë vetëm nga supermarketet. Sipas Komisionit të BE-së, mbi 50% e mbetjeve ushqimore vijnë nga familjet. Deri në vitin 2030, BE-ja dëshiron të prezantojë objektiva ligjërisht të detyrueshëm për të reduktuar mbetjet ushqimore. Në korrik, Komisioni i BE-së propozoi reduktimin e mbetjeve ushqimore me 10% në përpunim dhe prodhim dhe 30% për frymë në shitje me pakicë dhe konsum. Megjithatë, këto propozime ende duhet të diskutohen nga parlamenti i BE-së dhe shtetet anëtare.
Modele të tjera për të trajtuar varfërinë ushqimore
Gjeografi social Milbourne mendon se është problematike përdorimi i mbetjeve ushqimore për të ushqyer njerëzit me të ardhura të ulëta dhe se ka modele më të mira për të siguruar ushqim për ta sesa bankat ushqimore që vijnë me stigmatizimin. Si një prej tyre, ai përmend të ashtuquajturin model të dyqaneve ushqimore në komunitet, i cili po fillon të zhvillohet në Britaninë e Madhe. Në këtë model, njerëzit mblidhen dhe blejnë ushqime me kosto të reduktuara. Ata ua kalojnë reduktimet anëtarëve të tyre, ngjashëm si në një kooperativë. Përfitimi, sipas Milbourne, është se do t’u jepte të drejtë njerëzve me të ardhura të ulëta për një shumëllojshmëri ushqimesh të cilësisë së lartë. Ai mendon se e gjithë qasja ndaj ushqimit duhet të ndryshojë dhe të shihet si e drejtë.
Në Bruksel, dy vullnetarët mirëpresin planin e rajonit të Brukselit për t’i bërë donacionet të detyrueshme. Ndërsa Luc Rogge mendon se në praktikë mund të mos ndryshojë aq shumë, pasi shumica e supermarketeve tashmë po dhurojnë pothuajse gjithçka, Jeannine Weyekmans është më optimiste. Ajo mendon se është një ide e mrekullueshme dhe shpreson të jetë në gjendje të ndihmojë edhe më shumë njerëz në të ardhmen./DW
