“Të vdekurit që ecin” janë fjalët e zgjedhura nga zëdhënësi i Forcave të Mbrojtjes të Izraelit, Jonathan Conricus për të përshkruar liderët e Hamasit, duke përsëritur synimin e vendosur të forcave izraelite për të identifikuar, kapur dhe vrarë “të gjithë” drejtuesit e lëvizjes së armatosur islamike, e cila me kalimin e viteve ka marrë kontrollin e Rripit të Gazës dhe kërcënon të zgjerojë dominimin e saj edhe në territoret e Bregut Perëndimor. Të parët në listë janë drejtuesit e Nukhbës. Ai i liderëve izraelitë është një premtim hakmarrjeje që të sjell ndërmend Operacionin “Wrath of God”: një operacion sekret i kryer nga Mossad me synimin për të vrarë të gjithë anëtarët e Shtatorit të Zi dhe Organizatës për Çlirimin e Palestinës, e njohur më mirë si PLO, që konsiderohet “përgjegjës direkt ose indirekt” për sulmin në Lojërat Olimpike të Mynihut 1972.
Operacionet e Izraelit
Operacioni, i autorizuar nga kryeministrja e atëhershme Golda Meir, zgjati për gati njëzet vjet, duke çuar në eliminimin e eksponentëve të terrorizmit palestinez si Ali Hassan Salameh , themeluesi i Shtatorit të Zi, Mahmoud Hamshari, Hussein Al-Shir (lidhja midis “shtatorit të zi” dhe KGB), Abu Youssef, Kamel Adwan, Kamal Nasser dhe figura të tjera të shquara, megjithëse jo të lidhura drejtpërdrejt me faktet, si intelektuali Wael Zwaiter, “shënjestra” e parë e vrarë nga dy agjentë të Mossad-it në Romë. Këtë herë do të ishte Shin Bet, një shërbim sigurie i freskët nga dështimi i pafalshëm i 7 tetorit, për të gjuajtur terroristët dhe për të kryer misionin me të gjitha burimet e nevojshme. Siç është bërë e ditur javët e fundit, në fakt, një njësi e re ka marrë emrin e koduar “Nili”, një akronim për “Netzakh Yisrael The Yishaker”, që përkthyer do të thotë “Lavdia e Izraelit nuk do të bjerë”. Ky emër lidhet me historinë e rezistencës dhe aktiviteteve të spiunazhit të kryera nga shteti hebre që para lindjes së tij; kur mbështeti Mbretërinë e Bashkuar në “luftën hibride” që çoi në humbjen e Perandorisë Osmane.
Hakmarrja
Ky emër dhe kjo rrjetë lidhjesh në histori mund të jetë gjithashtu rezultat i propagandës izraelite, dhe vetëm një front për operacionet e fshehta që Izraeli po kryen kundër liderëve terroristë palestinezë të Hamasit, komandantëve të Nukbha-s dhe anëtarëve kryesorë të forcave të njohura luftarake si p.sh. brigadat Ezzedin al-Qassam dhe financuesit e tyre. Ajo që është e sigurt është se agjentët e Mossad do të përfshihen si ata të Shin Bet dhe të gjithë operativët e komunitetit të inteligjencës të Forcave të Mbrojtjes të Izraelit, të cilat mbështeten në njësi të ndryshme të Sayeret dhe Shayetet, për të eliminuar çdo objektiv të rëndësishëm dhe për të përfunduar Misionin e besuar: hakmarrjen për 1400 viktimat e vrarë në sulmin famëkeq në kibuci.
Skenari i vitit 1973
Deri më tani, përshkallëzimi aktual është krahasuar më shpesh me Luftën e Yom Kipur në 1973, pjesërisht për shkak se Hamasi shkatërroi gardhin kufitar me Izraelin pothuajse 50 vjet nga data pas fillimit të asaj lufte. Shumë analistë kanë paralajmëruar se pasojat gjeopolitike dhe ekonomike të sulmit të Hamasit dhe pasojat mund të krahasohen me ato të Luftës së Yom Kipurit. Por ky krahasim është i gabuar në shumë aspekte: Në vitin 1973, disa vende arabe i shpallën luftë Izraelit. Megjithatë, këtë herë bëhet fjalë për një sulm nga një grup i armatosur, i mbështetur nga disa lëvizje të tjera militante. Lufta e vitit 1973 shkaktoi një recesion global që shkatërroi ekonomitë perëndimore, duke i dhënë fund epokës së artë çerek kshekullore të rritjes së shpejtë të së ardhurave. Por sot, duke gjykuar nga çmimet në tregje lufta në Izrael mezi ka lëvizur gjilpërën. Megjithatë, rreziku sigurisht është i pranishëm. Eksperti i energjisë Davor Stern argumenton se “çdo konflikt më i gjerë, në të cilin nafta do të përdoret si armë, si në vitin 1973, do të rrezikojë të gjithë ekonominë botërore”. Ndaj, të gjithë analistët bien dakord në një pikë, që është shumë e zgjuar që të dyja palët të kthehen në tryezën e bisedimeve dhe se tani shumëçka, nëse jo gjithçka, do të varet shumë nga diplomacia sekrete.
