“Erërat e luftës” po fryjnë gjithnjë e më të forta pas referendumit të thirrur të dielën e kaluar nga diktatori venezuelian Nicolas Maduro për të aneksuar Esequibo, një territor i diskutueshëm që i përket Guajanës dhe është shumë i pasur me naftë. “Referendumi është një thirrje për t’u mbledhur rreth flamurit, truku më i vjetër në manualin e tiranit se çfarë duhet bërë kur gjërat shkojnë keq,” shkruante “Wall Street Journal”. Dhe se gjërat po shkojnë shumë keq në Venezuelë, siç demonstrohet nga mbi 8 milionë njerëz të dëshpëruar, pothuajse një e treta e popullsisë, të cilët kanë ikur jashtë vendit që kur Maduro mori pushtetin në 2013. Shtetet e Bashkuara po shkojnë drejt përfshirjes në një tjetër konflikt global pasi tensionet midis Venezuelës dhe Guajanës fqinje rriten vazhdimisht. Ushtria amerikane tha të enjten se forcat e saj të Komandës Jugore do të kryejnë “operacione fluturimi brenda Guajanës” më vonë gjatë ditës dhe se Uashingtoni do të “vazhdojë angazhimin e tij si partner i besueshëm i sigurisë së Guajanës”.
Referendumi i Maduro-s
Presidenti i Venezuelës ka ndërmarrë tashmë një sërë “veprimesh të menjëhershme” në orët e fundit që rrisin mundësinë e një konflikti. Së pari, ai krijoi një Komision të Lartë për Mbrojtjen e Guayana Esequiba, të udhëhequr nga Delcy Rodriguez. Më pas, ai i dorëzoi Jorge Rodriguez, vëllait të Delcy, një ligj të ri organik për mbrojtjen e Guajana Esequibo, në mënyrë që Parlamenti Chavista që ai kryeson ta miratonte atë dhe që duhet të zbatohet nga e mërkura e ardhshme. Maduro ka dhënë urdhër që të printohen “menjëherë” hartat e reja të Venezuelës që do të shfaqen në të gjitha shkollat, zyrat publike dhe universitetet. Për më tepër, kushdo që publikon qoftë edhe një meme të pafajshme në internet me një hartë të Venezuelës pa Esequibo rrezikon një gjobë prej 1000 deri në 100 mijë dollarë. Mbi të gjitha, Maduro ka dhënë tashmë “licenca” për kompaninë shtetërore të naftës PDVSA dhe për Corporacion Venezolana de Guayana, një konglomerat metalurgjik publik venezuelian për shfrytëzimin e naftës, nxjerrjen e gazit, arit dhe diamanteve në Esequibo, nga ku diktatori u ka dhënë një ultimatum tre mujor kompanive të huaja të naftës që tashmë operojnë në rajon, para së gjithash Exxon Mobil, që të largohen.
Lufta e tretë e SHBA-së
Përgjigja e Guajanës ishte e menjëhershme sepse “Maduro është një udhëheqës despotik dhe liderët despotikë janë të vështirë të parashikohen,” tha ministri i jashtëm Hugh Hilton Todd. Për këtë arsye, presidenti Mohamed Irfaan Ali fillimisht kontaktoi Këshillin e Sigurimit të OKB-së, i cili do të trajtojë krizën me dyer të mbyllura sot dhe më pas telefonoi Sekretarin Amerikan të Shtetit, Antony Blinken. Ky i fundit shprehu “mbështetjen e pakushtëzuar” të Uashingtonit për sovranitetin e vendit të tij. Forca e vogël mbrojtëse e Guajanës, gjithsej 6 automjete të blinduara dhe një grup avionësh dhe helikopterësh, kreu një stërvitje me Komandën Jugore të Shteteve të Bashkuara. e bashkuar. Reagimi i Maduros ishte i menjëhershëm, duke e cilësuar atë “një provokim”.
Tensionet në kufi
SHBA-ja aktualisht po ofron ndihmë, duke përfshirë mbështetjen ushtarake, për Izraelin, duke rritur mbështetjen e saj pas sulmeve të 7 tetorit të nisura nga grupi militant palestinez Hamas nga Rripi i Gazës. Uashingtoni gjithashtu ka hedhur peshën e tij pas Kievit pas pushtimit të plotë të Ukrainës nga Rusia në shkurt 2022. Sekretari amerikan i Shtetit Antony Blinken foli me Aliun për të “riafirmuar mbështetjen e palëkundur të Shteteve të Bashkuara për sovranitetin e Guajanës” të mërkurën, tha qeveria amerikane në një deklaratë.Pak para votimit, nënpresidenti i Guyanezit Bharrat Jagdeo tha se “të gjitha opsionet janë në tryezë për mbrojtjen e vendit tonë”. Ministria e Mbrojtjes e Brazilit kishte thënë gjithashtu se po forconte praninë e saj ushtarake përgjatë kufirit verior me Venezuelën dhe Guajanën, siç u raportua edhe nga Reuters. Ndaj ka shqetësime në rritje në të gjithë Amerikën e Jugut se tensionet mund të shkojnë në një konfrontim ushtarak. Dhe pa dyshim me arsye.