Për të futbolli nuk ka ngjyra. Në disa raste, politika është shumë për të, por kur hyri në Atreju, festën e Fratelli d’Italia që po zhvillohet në Romë, Lucciano Spalletti i kërkoi Striscia la Notizia nëse e kishte bërë “kërcimin e thëllëzave” duke kaluar nga e majta në të djathtë.
Luciano Spalletti përgjigjet me bindje: “Unë e përsëris atë që kam thënë gjithçka dhe gjithmonë, sepse e di se çfarë them”. Me fjalë të tjera, asnjë mendim i dytë, por këtu flasim për futbollin dhe kombëtaren. Këtu shkojmë më tej.
Dhe duke folur për Italinë ai thotë: “Duhet të tregojmë se japim gjithçka për këtë fanellë sepse është dhuratë dhe duhet ta veshim mirë. Të jesh në stol duke kënduar himnin, është diçka unike, nuk ka asnjë ndjenjë tjetër bukurie”.
Dhe për Kampionatin Evropian: “Vitin tjetër do të shkojmë kampionë në Gjermani, nëse të tjerët besojnë apo jo tek ne, nuk duhet të ketë rëndësi për ne. Ne jemi ata që duhet të besojmë në veten tonë dhe të ecim përpara me ndjenjën e detyrës dhe të përkushtimit. Ne nuk mund të tërhiqemi me këtë flamur mbi supe”.
Pastaj trajneri bën një fjalim të pazakontë, por të rëndësishëm: “Sot ekziston rreziku i botës virtuale që bie në kontrast me atë fizike, e përbërë nga përqafime të vërteta. Disa lojtarë pëlqejnë më shumë futbollin fantazi sesa futbollin, duhet t’i bëjmë të kuptojnë se cilat janë ndryshimet. Ne po punojmë në këtë drejtim”.
Edhe Spalletti analizon rrugën e italianëve në Champions League: “Për mendimin tim duhet parë gjithmonë nga këndvështrimi i asaj që arrijmë të tregojmë përtej rezultateve. Për krahasimin real me Europën duhet të bëjmë hapa përpara”.
Së fundi, një mendim për Sinisha Mihajlovic: “Kam shumë kujtime për të. Ai ishte një kundërshtar besnik që kishte në zemër angazhimin sportiv. Loja dhe bukuria e futbollit ishin qendrore për të dhe kur luajti kundër Napolit më tha: do të ishte i lumtur nëse do të kishim fituar”.
