Kosova pa dyshim është “fiksimi” i presidentit serb Aleksandër Vuçiç. Fiksim, që ai e ka pranuar edhe vetë, disa herë. “Pa zgjidhjen e këtij problemi, gjithçka që kam arritur deri më tani nuk do të jetë e qëndrueshme. Kriza e parë do të na vrasë,” tha Vuçiç në vitin 2018 në një intervistë me prestigjozen britanike “Financial Times”. Sot, në vitin 2024, 6 vjet më vonë duket se koha “ka ngrirë” dhe situata duket po njësoj mes dy vendeve. Por, në një poster të panënshkruar që qarkullon së fundmi në Serbi, Presidenti i Republikës, Aleksandër Vuçiç, cilësohet si “tradhtari më i madh” për politikën që zbaton në Kosovë dhe në fletëpalosje ka një listë me rreth njëzet artikuj, ku arrihet në përfundimin se presidenti serb, gjatë kohës së sundimit të tij, i është “dorëzuar” menaxhimit të autoriteteve të Kosovës, duke kontribuar kështu në njohjen e Kosovës si shtet.
“Dorëzimi” i Vuçiç
Siç shkruan gazeta serbe “Danas”, thuhet se Vuçiç “u dorëzua”: të gjitha kompanitë publike, telekomunikacioni, kodi i zonës, furnizimi me ujë (Liqeni i Gazivodës), sistemi elektroenergjetik, infrastruktura, posta, hekurudhat, gjyqësori, regjistrat e tokës, sistemi tatimor dhe monetar, të gjitha “u dorëzuan”. “Ai pranoi heqjen e mbrojtja civile, dorëzoi pikat policore dhe doganore, mundësoi krijimin e kufirit, targat, pasaportat, kartat e identitetit, dokumentet, pranoi anëtarësimin e Kosovës në institucionet ndërkombëtare, pjesëmarrjen e Listës Serbe në qeveri, njohjen reciproke e Izraelit dhe Kosovës e arritur me marrëveshjen e Uashingtonit dhe marrëveshjen e Brukselit për çështjen e Asociaonit”. Shumë më e rëndësishme se informacioni se kush i ka shtypur këto postera është çështja nëse vërtet janë bërë të gjitha këto “lëshime” dhe nëse ato kanë ndihmuar drejtpërdrejt në pavarësinë e Kosovës, pra nëse Vuçiç, siç akuzohet, vërtet tradhëtoi interesat serbe në krahinën jugore dhe kontribuoi në shembjen e tërësisë territoriale të shtetit.
Tradhtia e presidentit
Analisti politik Dragomir Angjelkoviç thotë për “Danas” se shumica e gjërave në listë janë bërë në kohën e Vuçiçit, por ka edhe të tilla që kanë filluar më herët, ndërsa ai vetëm i ka thelluar. “Gjithçka që u tha është plotësisht e vërtetë, Vuçiq vazhdoi me një intensitet të paparë politikën që akuzoi edhe gjatë kohës që ishte në opozitë. Atë që askush para tij nuk mendoi ta bënte, ai e bëri. Pra, gjithçka që është thënë është e saktë, por ajo që është vendimtare nuk është thënë. E gjithë kjo është shkelje e interesave serbe, por nga pikëpamja formale është e vështirë të quhet tradhti sepse gjithmonë mund të interpretohet teknikisht. Vuçiç, megjithatë, bëri diçka që ishte formalisht tradhti, ai e pranoi verbalisht planin franko-gjerman më 27 shkurt të vitit të kaluar në emrin e tij. Pra, si President i Republikës, dhe ai nuk është kushdo, por dikush që është i detyruar të respektojë Kushtetutën e Serbisë”, thotë Angjelkoviç. Ai konkludon se të gjitha sa më sipër mund të interpretohen si shkelje e qëndrimeve serbe dhe në gjuhën e folur quhet tradhti, por formalisht dhe realisht nuk është.
Lufta e nxehtë civile
Nga ana tjetër, Dushan Janjiç nga Forumi për Marrëdhënie Etnike, paralajmëron se ky “pamflet” është një lloj retorike që përdoret nga një rrugë që nuk duhet ndjekur fare dhe se është e mbushur me injorancën e “shkrimtarit” për gjendjen në Kosovë. “Diçka e tillë nuk shërben për asgjë, sigurisht mos zgjidhjes së problemeve që janë renditur aty. Nëse dikush e ka pasur idenë që ta zvogëlojë ndikimin e Vuçiqit, mendoj se edhe i ndihmon”,thotë ai. “Sa i përket kësaj lloj retorike dhe mungesës së informacionit për situatën në Kosovë, mendoj se kjo është një rrugë që nuk duhet ndjekur, e cila na shpie nga kjo luftë civile e ftohtë propagandistike në një luftë të nxehtë civile. Po të kalojmë pas artikujve, përveç emocionit të madh, vërehet edhe mungesa e informacionit të shkrimtarit, disa gjëra absolutisht nuk mund t’i atribuohen Vuçiçit”, shton Janjiç. “Kjo nuk është një mënyrë për të ndryshuar qeverinë apo për të përmirësuar situatën në Serbi”, përmbyll ai.
