Që nga shtatori i vitit të kaluar, Armenia ka ndryshuar rrënjësisht drejtimin e tij strategjik pasi Azerbajxhani mori kontrollin e plotë të Nagorno-Karabakut me një operacion rrufe.
Dy ditë më parë, përfaqësuesit e SHBA-së, BE-së dhe Rusisë u takuan në Stamboll për gjoja përpjekje për të rënë dakord mbi një model me të cilin Azerbajxhani do të lejonte ndihmën humanitare për popullsinë e Nagorno-Karabakut.
Baku, i dërguar nga Ankaraja, vlerësoi se garancitë ruse ndaj Armenisë nuk kishin përmbajtje dhe nisi një operacion ushtarak.
Jerevani bëhet i vetëdijshëm se nuk mund të mbështetet në Moskë, ndaj kërkon siguri në Iran, i cili nuk është i kënaqur me lidhjet e Azerbajxhanit me Izraelin, edhe pse ata ndajnë shumicën që i përkasin degës shiite të Islamit edhe në Perëndim.
Franca ka lidhje të gjata me Armeninë, ndaj ofron ndihmë me armë.
Vendimi i Armenisë që të gjitha bankat, përveç VTB ruse, të ndalojnë pranimin e kartave ruse Mir është një konfirmim shtesë i dobësimit të ndikimit të Moskës në vend dhe rajon.
Armenia ishte një nga kanalet e transaksioneve financiare përmes të cilave Rusia shmangu presionin e sanksioneve evropiane dhe amerikane, por SHBA vendosi sanksione dytësore pas të cilave, për shembull, banka kazake Bereke gjithashtu ndërpreu punën me kartat Mir. Turqia i ndaloi ato në shtator të vitit të kaluar.
Një proces i ngjashëm po zhvillohet në Turqi, ku Alexey Yerhov,ambasadori rus në Turqi, tha se Rusia “është në diskutime intensive me zyrtarët turq, në lidhje me refuzimin e disa bankave turke për të bërë pagesa në emër të kompanive ruse”.
Sakaq siç raporton WSJ, edhe bankat në Vjenë po e ndjejnë presionin amerikan.