Sëmundja kronike obstruktive pulmonare (COPD) është një sëmundje kryesore, por diagnoza e saj nuk është gjithmonë e drejtpërdrejtë. Diagnozat e gabuara dhe diagnozat e humbura janë të zakonshme, duke çuar potencialisht në trajtime të papërshtatshme dhe përparim të sëmundjes.
Le të shqyrtojmë arsyet për këto sfida, kushtet e zakonshme të ngatërruara me COPD dhe rëndësinë e kërkimit të një mendimi të dytë nëse keni dyshime për diagnozën ose trajtimin tuaj.
Sa e zakonshme është COPD?
COPD është një gjendje progresive e mushkërive që pengon rrjedhën e ajrit, duke e bërë të vështirë frymëmarrjen. Zakonisht shkakton kollë me sasi të mëdha mukusi, gulçim, shtrëngim në gjoks dhe simptoma të tjera.
COPD i referohet dy kushteve kryesore: emfizemës, e cila dëmton muret e qeskës së ajrit në mushkëri dhe bronkitit kronik, i cili përfshin acarim të rrugëve të frymëmarrjes dhe grumbullim të mukusit. Shumica e njerëzve me COPD kanë një përzierje të të dyja kushteve.
COPD prek më shumë femra të diagnostikuara sesa meshkuj. Pirja e duhanit është një shkak kryesor, por ndotja e ajrit dhe gjenetika gjithashtu luajnë një rol.
Sa shpesh diagnostikohet gabimisht COPD?
COPD është shpesh i nëndiagnostikuar ose i keqdiagnostikuar, me norma të nëndiagnostikimit që variojnë nga 10-95% dhe normat e mbidiagnozës nga 5-60% në mbarë botën.
Studimi në Australi tregoi se 1.8% e të rriturve kishin konfirmuar COPD, por vetëm gjysma ishin të vetëdijshëm për diagnozën e tyre. 6.9% e tjerë ka të ngjarë të kenë COPD por nuk janë diagnostikuar.
Sipas studimit, për të gjetur COPD të padiagnostikuar, profesionistët mjekësor duhet të përqendrohen te njerëzit e moshës 60 vjeç e lart, veçanërisht ata të moshave 75 vjeç e lart me fishkëllimë, gulçim dhe BMI më të ulët.
Çfarë e shkakton diagnozën e gabuar?
Hulumtimet sugjerojnë se diagnoza e gabuar mund të ndodhë për shkak të sa vijon:
Kriteret diagnostike jokonsistente: Kriteret e ndryshme për diagnostikimin e SPOK-ut, të tilla si parametra të ndryshëm spirometrikë, mund të çojnë në diagnoza të humbura.
Mospërdorimi i spirometrisë: Mospërdorimi i spirometrisë, e cila është thelbësore për diagnostikimin e COPD, mund të rezultojë në raste të humbura.
Edukimi: Mungesa e edukimit mund të çojë në më pak ndërgjegjësim për simptomat e COPD dhe më pak akses në kujdesin shëndetësor mund të rezultojë në diagnoza të humbura.
Mosha: Grupmoshat më të vjetra mund t’i atribuojnë simptomat e COPD, të tilla si gulçimi, plakjes në vend që të kërkojnë kujdes mjekësor, duke rezultuar në diagnoza të humbura.
Barrierat gjuhësore: Barrierat gjuhësore mund të pengojnë komunikimin efektiv midis njerëzve me COPD dhe profesionistëve të kujdesit shëndetësor, duke çuar në mundësi të humbura për diagnostikimin e saktë.
Sëmundjet bashkëekzistente: Gjendje të tjera, të tilla si astma, bronkiektazia, dështimi i zemrës dhe tuberkulozi i trajtuar më parë, mund të shfaqen me simptoma të ngjashme me COPD, duke çuar në diagnozë të gabuar.
Çfarë ndodh nëse COPD diagnostikohet gabimisht ose nuk diagnostikohet?
Diagnoza e gabuar mund të çojë në mbi-trajtimin e individëve me medikamente të kushtueshme dhe potencialisht joefektive, duke ndikuar përfundimisht në cilësinë e jetës së tyre.
Nëse COPD mbetet e padiagnostikuar dhe e patrajtuar, mund të rezultojë në përparimin e sëmundjes, duke ndikuar në cilësinë e jetës dhe duke çuar në përkeqësime të parandalueshme.
Individët e padiagnostikuar gjithashtu mund të humbasin mundësitë për mbështetje dhe ndërhyrje, të tilla si programet e lënies së duhanit, që mund të ndihmojnë në menaxhimin e gjendjes së tyre.
