Ndërsa aleatët republikanë të Trump në Kongresin e Shteteve të Bashkuara bllokojnë ndihmën ushtarake që presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky thotë se Kievit i duhet dëshpërimisht për të shmangur humbjen në luftën e tij me forcat pushtuese ruse, është e qartë se vullneti i keq i ish-presidentit amerikan ndaj Ukrainës ka rrënjë të thella.
Në fund të fundit, ishte një telefonatë me Zelensky që çoi në shkarkimin e parë të Trump në dhjetor 2019, pasi ai u akuzua se po kërkonte të ndikonte në zgjedhjet e vitit 2020 duke u mbështetur te lideri ukrainas për të hetuar presidentin aktual Joe Biden dhe djalin e tij Hunter.
Ka çdo shenjë se vendi është ende pre në mendjen e tij. Kur Kongresi vendosi këtë muaj për të riautorizuar Aktin e Mbikëqyrjes së Inteligjencës së Jashtme – legjislacioni që rregullon mbikëqyrjen e kundërshtarëve të dyshuar ndërkombëtarë – Trump u drejtua në mediat sociale për të kundërshtuar.
Fakti që Trump ka të ngjarë t’i referohej përgjimit të ish-kryetarit të fushatës së tij, Paul Manafort, nuk ka gjasa të ketë kaluar pa u vënë re në Ukrainë, ku zyrtarët po vëzhgojnë fushatën zgjedhore presidenciale të SHBA-së për shenja se çfarë mund të nënkuptojë për përpjekjet e tyre luftarake.
Si kandidati i supozuar republikan, Trump ka shkaktuar tashmë frikë në Kiev duke u mburrur se mund t’i jepte fund luftës në 24 orë dhe duke menduar se shpreson që ajo të përfundojë përpara se të detyrohet të vendosë nëse do t’i japë Ukrainës Moskës.
Përmendja e Manafortit, sado e zhdrejtë, vetëm sa do të rrisë shqetësimet në Ukrainë se presidenti i SHBA-së ende mban inat kundër një vendi që ai e sheh si të përfshirë ngushtë me delegjitimimin e presidencës së tij.
Nga intimacionet e para të ndërhyrjes ruse në fushatën presidenciale të Amerikës në vitin 2016, te një hetim nga një prokuror special, te shkarkimi i Trump në vitin 2019, të gjitha rrugët – ndonjëherë mund të duket – të çojnë përmes Kievit.
“Trump e urren Ukrainën”, tha Lev Parnas, një biznesmen ukrainas-amerikan, i cili dikur shërbeu si rregullues në Ukrainë për avokatin e Trump, Rudy Giuliani, dhe më vonë u kthye kundër ish-presidentit. “Ai dhe njerëzit përreth tij besojnë se Ukraina ishte shkaku i të gjitha problemeve të Trump.”
Paul Manafort dhe Libri i Zi
Ngatërrimi i Trump me Ukrainën filloi në hirin e revolucionit Euromaidan të Ukrainës.
Përpara se Manafort të bëhej menaxher i fushatës së Trump, ai kishte punuar në Ukrainë për ish-presidentin Viktor Janukoviç, një politikan pro-rus i cili u largua nga vendi në vitin 2014 pasi u rrëzua pas demonstratave mbarëkombëtare kundër vendimit të tij për të larguar Ukrainën nga Bashkimi Evropian dhe drejt Moskës.
Gjatë protestave, selia e partisë së Yanukovych-it u dogj dhe aty një aktivist dhe ish-ligjvënës ukrainas gjeti atë që u quajt Libri i Zi.
Libri përmbante një listë të shkruar me dorë të pagesave sekrete nga partia e Yanukovych për zyrtarë ukrainas, personalitete televizive, ligjvënës dhe gazetarë. Sipas Byrosë Kombëtare Kundër Korrupsionit të Ukrainës, mbiemri i Manafort u shfaq të paktën 22 herë duke marrë rreth 12.7 milionë dollarë. Byroja tha se përfshirja e emrit të tij në libër nuk do të thotë domosdoshmërisht se atij iu dhanë shumat e përmendura, të cilat Manafort ka mohuar t’i marrë.
Paraqitja e Manafort në librin kryesor u raportua për herë të parë nga New York Times në gusht 2016, vetëm disa muaj përpara se Trump të përballej me Hillary Clinton për presidencën. Ishte një nga historitë e para që lidh Trump me Ukrainën dhe ndoshta me Rusinë dhe aleatët e saj, një çështje që do ta mundonte atë gjatë gjithë kohës në detyrë.
Aleatët e Trump e kanë portretizuar Librin e Zi si joautentik dhe një komplot nga Partia Demokratike për të minuar kundërshtarët e saj.
“Ishte e pamundur të vërtetohej vërtetësia e nënshkrimit pranë emrit të Manafort në librin e llogarive,” tha Yuriy Lutsenko, një ish-prokuror i përgjithshëm i cili për një kohë mbështeti përpjekjet e Trump për të hapur një hetim korrupsioni ndaj Hunter Biden.
“Kush do ta vendoste hapur nënshkrimin e tij nën pagesat sekrete në para?” shtoi Lutsenko, i cili tha se ka mbajtur në duart e tij librin, të cilin Ukraina ende e trajton si një dokument të klasifikuar.
Gjuetia e Trump për serverin e demokratëve
Antipatia e Trump ndaj Ukrainës është gjithashtu e rrënjosur në besimin e tij se ishte Ukraina, jo Rusia, ajo që ndërhyri në zgjedhjet presidenciale të 2016-ës në SHBA, tha Parnas.
“Filloi kur filloi Russiagate,” tha Parnas, duke iu referuar akuzave për hakerimin e zgjedhjeve ruse që përfundimisht do të çonin në emërimin e këshilltarit special Robert Mueller. “Njerëzit në fushatën e Trump i thanë atij se ishin ukrainasit dhe jo rusët që ndërhynin në zgjedhje”.
Fitorja e Trumpit në zgjedhje u dëmtua nga akuzat, të konfirmuara më vonë nga agjencitë e inteligjencës amerikane, firmat private të inteligjencës dhe hetuesit federalë, se Rusia kishte hakuar emailet e Komitetit Kombëtar Demokratik, krahu strategjik dhe financues i partisë, dhe i liroi ato në vitin 2016 për të diskredituar kundërshtarin e Trump. , Hillary Clinton.
Trump ka promovuar vazhdimisht një teori konspirative se ishte Ukraina ajo që kreu hakerimin, në mënyrë që të kornizonte Rusinë, dhe se vendi ishte ende duke fshehur një server me të dhënat.
Zelensky dhe telefonata perfekte
Telefonata e korrikut 2019 e Trump me Zelensky do të luante një rol qendror në një nga episodet më të sikletshme në karrierën e tij politike: shkarkimin e tij të parë, i cili erdhi nga përpjekja e tij për t’i bërë presion presidentit të Ukrainës për të hapur një hetim ndaj Biden.
Gjatë bisedës telefonike, Trump i kërkoi Zelenskyy-t të nisë një hetim, duke thënë se do ta vinte në kontakt me Giuliani dhe Prokurorin e Përgjithshëm William Barr.
“Ne do të arrijmë deri në fund”, i tha presidenti amerikan homologut të tij ukrainas. “Jam i sigurt se do ta kuptoni.”
Parnas, i cili punoi për të avancuar hetimin, tha se Giuliani fillimisht u interesua për këtë çështje në vitin 2018.
Katalizatori ishte një video në të cilën zëvendëspresidenti i atëhershëm Joe Biden përshkruante se si në vitin 2016 ai kishte kërcënuar se do t’i mbante fondet e atëhershme të Presidentit të Ukrainës Petro Poroshenko nëse Kievi nuk shkarkonte një prokuror. Në atë kohë Rusia kishte pushtuar tashmë Krimenë dhe pjesë të Ukrainës Lindore.
Ukraina po përgatitet për presidencën e Trump
Me afrimin e zgjedhjeve presidenciale në SHBA, qeveria e Ukrainës po bën çmos për të qëndruar jashtë politikës amerikane.
Zelensky i ka kërkuar Trump që të vijë në Ukrainë për të parë se çfarë i bëri Rusia vendit me sytë e tij. Me një projekt-ligj ndihme ushtarake prej 60 miliardë dollarësh të bllokuar në Kongres, zyra e tij ka tërhequr republikanët, duke u përpjekur t’i bindë ata se ndihma ndaj Ukrainës është në interesin kombëtar të Amerikës.
“Unë nuk besoj se dikush që përfaqëson partinë e Ronald Reganit do të braktisë Ukrainën,” tha për POLITICO, Andriy Yermak, kreu i zyrës së Zelensky në fillim të këtij muaji.
Ndërkohë, megjithatë, ukrainasit po punojnë për të qenë sa më të vetë-mjaftueshëm që të jetë e mundur, duke rritur prodhimin vendas të armëve dhe duke u përpjekur të diversifikojnë burimet e tyre të ndihmës ushtarake.
Ndërsa Zelensky është shqetësuar publikisht për mundësinë e një presidence të Trumpit, Yermak ka kërkuar të ketë një ton më optimist.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Konferenca e Mynih-ut, paralele fatale mes Hitlerit dhe fundit të Putinit”
