Nga The Hill
“Shkëlqyeshëm, tani po marrim mësime nga humbësit.”
Kështu tha kapiteni Hawkeye Pierce në komedinë televizive “M*A*S*H. Udhëheqësit izraelitë ka të ngjarë të kenë pasur të njëjtin mendim kur iu kërkua të dëgjonin idetë e zyrtarëve të Biden për përfundimin e luftës në Gaza.
Pikërisht ditën që Shtëpia e Bardhë i kërkoi Izraelit të dërgonte një delegacion në Uashington për të diskutuar një plan lufte, një takim për të cilin fillimisht ra dakord, më pas e anuloi dhe më pas u zhvillua.
Komiteti i Punëve të Jashtme të Dhomës së Përfaqësuesve mbajti një seancë dëgjimore për një nga liderët e politikës së jashtme: tërheqja e administratës Biden nga Afganistani. Arkitektët e Shtëpisë së Bardhë të atij dështimi nuk kanë asnjë kredibilitet për t’i diktuar strategjinë ushtarake Izraelit.
Çështja e menjëhershme midis Shteteve të Bashkuara dhe Izraelit është operacioni i planifikuar dhe i afërt i Forcave të Mbrojtjes të Izraelit për të pastruar bastionin e fundit të madh të Hamasit, rreth 4 batalione ose 6,000 luftëtarë, me sa duket duke përfshirë udhëheqjen e lartë të Hamasit dhe pengjet e tyre, të strehuara në Rafah. Izraeli duhet të pushtojë Rafah për të shkatërruar Hamasin, për të liruar pengjet izraelitë dhe për të siguruar që Hamasi nuk do ta kërcënojë më kurrë Izraelin.
Siç u tha zyrtarëve amerikanë kohët e fundit anëtari i këshillit izraelit të luftës dhe i preferuari i Bidenit, Benny Gantz , “Të përfundosh luftën pa “pastruar” Rafah është si të dërgosh një zjarrfikës për të shuar 80 për qind të zjarrit”.
Mbijetesa e Hamasit në Gaza do të shënonte një fitore për të dhe përkrahësin e tij iranian, dhe një humbje serioze për Izraelin dhe aleatin e tij amerikan.
Administrata Biden ka bërë përjashtim nga ky plan, nominalisht për arsye humanitare. Ata besojnë se Izraeli nuk duhet të organizojë një inkursion të madh në Gaza për sa kohë që civilët mbeten atje, por gjithashtu se civilët nuk kanë ku të shkojnë tjetër. Përfundimi i tyre, pra, është se asnjë operacion i rëndësishëm në Rafah nuk është i mundur.
Sigurisht, edhe këtu ka një motivim të fortë politik. Pavarësisht se fillimisht e mbështeti në mënyrë të admirueshme Izraelin, Biden tani shqetësohet gjithnjë e më shumë se kjo mund t’i kushtojë atij votuesit kryesorë në Michigan dhe shtete të tjera kryesore në nëntor.
Kështu që Biden dhe zyrtarë të tjerë të lartë kanë kritikuar gjithnjë e më shumë Izraelin dhe kryeministrin e tij dhe kanë kërkuar të frenojnë veprimet ushtarake izraelite.
Megjithatë, kurrë mos kini frikë. Shtëpia e Bardhë ka, sipas Këshilltarit të Sigurisë Kombëtare, Jake Sullivan ,”një qasje alternative që do të synonte elementët kryesorë të Hamasit në Rafah dhe do të siguronte kufirin Egjipt-Gaza pa një pushtim të madh tokësor”.
Por pse Izraeli duhet t’i besojë sigurinë e tij kombëtare një plani të sajuar nga një administratë që ka dështuar në mbrojtjen e popullit të vet, partnerëve dhe civilëve në zonat e luftimit dhe ka minuar sigurinë kombëtare të SHBA-së?
Gjykimi ushtarak dhe strategjik i administratës në Afganistan rezultoi në 13 trupa amerikane të vrarë në Abbey Gate, mijëra amerikanë dhe partnerë afganë të braktisur dhe një pushtim të talebanëve.
Me Ukrainën, Biden tani kërkon që Kongresi të përshpejtojë miliarda ndihmë, në dhjetor 2021, me pushtimin rus që po afrohej, por ishte Kongresi që kërkonte që armët jetike të dërgoheshin në Kiev dhe Biden duke e shtyrë dorëzimin e tyre.
Hulumtimi i organizatës sonë, Instituti Hebre për Sigurinë Kombëtare të Amerikës, tregon se në Lindjen e Mesme Biden shikonte pasivisht teksa përfaqësuesit iranianë sulmonin në mënyrë të përsëritur forcat amerikane në Irak dhe Siri.
Pati pothuajse 100 sulme të tilla në dy vitet e tij të para në detyrë, me Biden që urdhëroi vetëm pesë herë sulme hakmarrëse. Që nga sulmi i Hamasit në Izrael më 7 tetor, pati 165 sulme të mbështetura nga Irani ndaj forcave amerikane dhe vetëm 10 përgjigje të tjera të SHBA-së, derisa një dron iranian në Jordani vrau tre trupa amerikane.
Por, ndërkohë që politika e jashtme e Bidenit ka rezultuar katastrofike, lufta e Izraelit kundër Hamasit ka qenë çdo gjë tjetër veçse. As operacionet izraelite nuk kanë dhënë asnjë tregues se civilët e Gazës janë vënë në rrezik të panevojshëm nga IDF.
Në pesë muaj, kryeministri Benjamin Netanyahu tha se Izraeli vrau rreth 13,000 “terroristë” dhe ndoshta plagosi po aq, në një fushë beteje kaq komplekse sa që një ekspert i Ëest Point e ka quajtur “thjesht pa precedent”.
Nëse duhen besuar shifrat e Hamasit prej rreth 30,000 viktimash, ky është një raport i viktimave terroriste ndaj civilëve prej 1 me 1.3.
Ndërkohë, koalicionit të udhëhequr nga SHBA iu deshën afërsisht dy herë më shumë kohë (nëntë muaj) për të eleminuar Mosulin nga Shteti Islamik, duke vrarë një të gjashtën e numrit të terroristëve (rreth 2,000), por duke rezultuar në vetëm pak më pak vrasje të civilëve (afërsisht 10,000). një raport viktimash prej 1 deri në 5.
Viktimat e IDF, mbi 250, megjithëse janë të larta për frymë, janë më të ulëta se sa pritej. Nëse Izraeli duhet të kritikohet fare për veprimet e tij ushtarake në Gaza, është se nuk ka lëvizur më shpejt. Por gjëra të papritura ndodhin në luftë dhe ne nuk jemi në gjendje të hamendësojmë drejtimin e luftës së Izraelit.
Presidenti Biden duhet të mbështesë Izraelin deri në fund. Por nëse në vend të kësaj ai vazhdon të bëjë presion ndaj Izraelit që të braktisë planin e tij për të eliminuar Hamasin në Rafah, Shtetet e Bashkuara do të jenë pothuajse një humbës i madh sa Izraeli.
Michael Makovsky, një ish-zyrtar i Pentagonit, është president dhe CEO i Institutit Hebre për Sigurinë Kombëtare të Amerikës.
