Reportazh nga gazetarja Sue Mitchell i BBC/ Jam ulur në një qendër tregtare në Irak, ballë për ballë me një nga kontrabandistët më famëkeq të njerëzve në Evropë. Ai quhet Barzan Majeed dhe kërkohet nga forcat policore në disa vende, përfshirë Britaninë e Madhe.
Gjatë bisedës sonë, ai thotë se nuk e di se sa emigrantë ka transportuar përmes kanalit anglez.
“Ndoshta një mijë, ndoshta 10,000. Nuk e di, nuk kam llogaritur.”
Takimi është kulmi i asaj që dukej si një detyrë e pamundur disa muaj më parë.
Së bashku me Rob Lawrie, një ish-ushtar që punon me refugjatët, kisha vendosur të gjeja dhe të merrja në pyetje njeriun e njohur si Akrepi.
Për disa vite, ai dhe banda e tij kontrolluan pjesën më të madhe të tregtisë së kontrabandës së njerëzve – me varka dhe kamionë – përtej Kanalit Anglez.
Më shumë se 70 emigrantë kanë vdekur duke kaluar me varkë që nga viti 2018, muajin e kaluar, pesë persona u humbën jetën në brigjet franceze, duke përfshirë një vajzë shtatëvjeçare.
Është një udhëtim i rrezikshëm, por për kontrabandistët mund të jetë shumë fitimprurës.
Ata mund të paguahen deri në 6.000 paund për person dhe me gati 30.000 njerëz që e provuan të kalonin kanalin anglez në vitin 2023, potenciali për fitim është i dukshëm.
Interesi ynë për “Akrepin” filloi pasi u takuam me një vajzë të vogël në një nga kampet e emigrantëve pranë Calais, në Francën veriore.
Ajo pothuajse humbi jetën duke u përpjekur të kalonte Kanalin Anglez me gomone. Varka ishte e lirë, e blerë e përdorur në Belgjikë – dhe 19 personat në bord nuk kishin jelek shpëtimi.
Kur policia në Mbretërinë e Bashkuar merr emigrantë të paligjshëm, u inspektojnë telefonat e tyre celularë. Nga viti 2016 e tutje, i njëjti numër vazhdoi të rritet.
Gazetarja e BBC, Sue Mitchell, dhe Rob Lawrie shkojnë në një “gjueti” për një nga bosët e krimit më të kërkuar në Evropë. Me emrin e koduar “Akrepi”, ai ka kontrabanduar mijëra njerëz në MB dhe është në arrati.
Martin Clarke, një oficer i lartë hetues në Agjencinë Kombëtare të Krimit të Mbretërisë së Bashkuar (NCA) na tha se oficerët filluan të kuptonin se “Scorpion” i referohej një burri kurd irakian të quajtur Barzan Majeed.
Në moshën 20-vjeçare në vitin 2006, Majeed hyri në Angli teksa udhëtoi në pjesën e pasme të një kamioni. Pavarësisht se iu refuzua leja për të qëndruar një vit më vonë, ai qëndroi edhe disa vite të tjera në Mbretërinë e Bashkuar, ku përfundoi edhe në burg për armë dhe drogë.
A u deportua në Irak në vitin 2015. Menjëherë pas kësaj, besohet se Majeed “trashëgoi” një biznes të kontrabandës së njerëzve nga vëllai i tij i madh, i cili po vuante një dënim me burg në Belgjikë. Majeed u bë i njohur si Akrepi.
Midis 2016 dhe 2021, banda e Scorpion besohet të ketë kontrolluar pjesën më të madhe të tregtisë së kontrabandës së njerëzve midis Evropës dhe Britanisë së Madhe.
Një operacion dyvjeçar i policisë ndërkombëtare rezultoi në dënimin e 26 anëtarëve të bandës në gjykatat në MB, Francë dhe Belgjikë. Por vetë Scorpion shmangu arrestimin dhe u arratis.
Në mungesë të tij, ai u gjykua në një gjykatë belge dhe u dënua për 121 akuza për kontrabandë njerëzish. Në tetor 2022, ai u dënua me 10 vjet burg dhe gjobë 968.000 euro.
Që atëherë, vendndodhja e Scorpion nuk dihej dhe ky ishte misteri që donim të hapnim.
Një kontakt i Robit na prezantoi me një burrë iranian, i cili tha se kishte kontaktuar me Akrepin kur po përpiqej të kalonte Kanalin. Akrepi i kishte thënë iranianit se jetonte në Turqi, nga ku po bashkërendonte biznesin e tij nga distanca.
Në Belgjikë, ne gjurmuam vëllain e madh të Majeed, tani jashtë burgut. Ai gjithashtu tha se Akrepi ka të ngjarë të jetë në Turqi.
Për shumicën e emigrantëve që shkojnë në MB, Turqia është një pikë e rëndësishme skenike. Për shkak të ligjeve të tij të imigracionit, është relativisht e lehtë të marrësh një vizë për të hyrë në vend nga Afrika, Azia dhe Lindja e Mesme.
Një informatë na çoi në një kafene në Stamboll të frekuentuar nga kontrabandistët. Barzan Majeed ishte parë së fundmi atje. Kërkimet tona fillestare nuk shkuan mirë. Pasi pyetëm menaxherin nëse mund të na tregonte për tregtinë, një burrë kaloi tavolinën tonë dhe na tregoi armën në brez. Ishte një kujtesë se kishim të bënim me njerëz të rrezikshëm.
Ndalesa jonë e radhës dha rezultate më premtuese. Na thanë se Majeed kishte depozituar së fundmi 200,000 € në një shkëmbim parash disa rrugë më tutje. E lamë numrin tonë atje dhe në mes të natës ra telefoni i Robit. Ishte dikush që pretendonte se ishte Barzan Majeed.
Ishte kaq vonë dhe aq e papritur, sa nuk kishte kohë për të regjistruar fillimin e telefonatës. Rob kujtoi zërin në linjë: “Ai shkon, ‘Kam dëgjuar se po më kërkon.’ Dhe unë iu përgjigja, ‘Kush je ti? Akrepi?’. Ai tha, ‘Do të më thërrasësh kështu? Kjo është mirë.’
Nuk kishte asnjë mënyrë për të thënë nëse ky ishte Barzan Mexhidi i vërtetë, por detajet që ai dha përputheshin me atë që dinim. Ai tha se kishte jetuar në Nottingham deri në vitin 2015 kur u deportua. Por ai mohoi të ishte i përfshirë në biznesin e trafikimit.
“Kjo nuk eshte e vertete!” ai protestoi. “Janë vetëm lajme mediash”, por nuk dha asnjë të dhënë për vendndodhjen e tij.
Nuk e kishim idenë se kur ose nëse do të telefononte përsëri. Ndërkohë, një kontakt lokal i Robit na tha se Akrepi tani ishte i përfshirë në kontrabandën e emigrantëve nga Turqia në Greqi dhe Itali.
Ajo që dëgjuam ishte shqetësuese. Deri në 100 burra, gra dhe fëmijë do të udhëtonin me varka që ishin licensuar për të transportuar rreth 12 persona.
Varkat do të drejtoheshin nga kontrabandistë pa përvojë lundrimi dhe do të merrnin një rrugë të rrezikshme midis grupeve të ishujve të vegjël për të shmangur patrullimet e rojes bregdetare.
Kishte para të mëdha për t’u bërë. U tha se pasagjerët paguanin rreth 10.000 euro secili për një vend në njërën prej këtyre varkave. Gjatë 10 viteve të fundit, më shumë se 720.000 njerëz mendohet të kenë tentuar të kalojnë Mesdheun lindor në Evropë.
Julia Schafermeyer, nga shoqata bamirëse SOS Mediterranean, thotë se trafikantët vënë jetën e njerëzve në rrezik të madh: “Unë nuk mendoj se ka ndonjë ndryshim për ta nëse këta njerëz jetojnë apo vdesin.”
Në këtë kohë, ne patëm mundësinë t’ia bënim këtë pyetje drejtpërdrejt Scorpion-it. Papritmas na telefonoi sërish. Edhe një herë, ai mohoi të ishte kontrabandist.
“Perëndia [e shkruan atë] kur do të vdesësh, por ndonjëherë ky është faji yt,” tha ai. “Zoti nuk thotë kurrë “Udhëto në varkë”.
Ndalesa jonë e radhës ishte resorti i Marmaris, ku policia turke tha se besonte se Akrepi kishte një vilë. Ne pyetëm përreth dhe morëm një telefonatë nga dikush që tha se kishin qenë miqësorë me të. Ajo e dinte se Majeed ishte i përfshirë në kontrabandë njerëzish, por deklaroi se megjithëse kjo i shkaktonte stres, shqetësimi i tij ishin paratë, jo fati i migrantëve.
“Ai nuk u kujdes për ta – kjo është vërtet e trishtueshme, apo jo?”, tha ajo.
Ajo shtoi se nuk e kishte parë në vilën e tij në Marmaris kohët e fundit, megjithëse dikush i kishte thënë se mund të ishte në Irak.
Kjo u vërtetua nga një tjetër kontakt, i cili tha se ata në të vërtetë e kishin parë Akrepin duke shkëmbyer para në Sulaymaniyah, një qytet në rajonin Kurdistan të Irakut.
U nisëm. Nëse nuk mund ta gjenim Akrepin atje, vendosëm se do të duhej të hiqnim dorë. Por kontakti i Robit arriti të kontaktojë me të. Në fillim, ai ishte shumë dyshues, i shqetësuar se mos po planifikonim ta rrëmbenim dhe ta kthenim në Evropë.
Pasoi një mori mesazhesh, fillimisht përmes kontaktit të Robit dhe më pas me vetë Robin, tha se mund të na takonte, por vetëm nëse do t’i lejohej të zgjidhte vendin. Ne e përjashtuam këtë. Dhe më pas erdhi një mesazh, ku na pyeste thjesht: “Ku jeni?”
I thamë se ishim rrugës për në një qendër tregtare aty pranë. Akrepi na tha ta takojmë atje në një kafene në katin e parë. Më në fund, ne e pamë atë.
Barzan Majeed dukej si një lojtar golfi i pasur. Ai ishte i veshur bukur, me xhinse të reja, një këmishë blu të çelët dhe një xhaketë të zezë. Kur vuri duart në tavolinë, pashë thonjtë e tij me manikyr.
Ndërkohë, tre burra u ulën në një tavolinë aty pranë. Ekipi i tij i sigurisë, menduam. Edhe një herë, ai mohoi të ishte një lojtar i madh në krye të një organizate kriminale. Ai tha se anëtarë të tjerë të bandës ishin përpjekur ta implikonin atë.
“Disa persona, kur arrestohen, thonë: “Po punojmë për të”. Ata duan të marrin më pak dënim.”
Ai gjithashtu dukej i hidhur që kontrabandistëve të tjerë u kishin dhënë pasaporta britanike dhe kishin kryer tregtinë e tyre.
“Në tre ditë, një djalë dërgoi 170 ose 180 njerëz nga Turqia në Itali, me pasaportë britanike”, thotë ai. “Dua të shkoj në ndonjë vend tjetër për të bërë biznes, por nuk mundem.”
Kur e pyetëm për përgjegjësinë e tij për vdekjet e emigrantëve, ai përsëriti atë që kishte thënë në telefon se thjesht mori paratë dhe rezervoi vendet.
Për të, kontrabandist ishte dikush që i ngarkonte njerëzit në varka dhe kamionë dhe i transportonte: “Unë kurrë nuk futa askënd në një varkë dhe nuk vras askënd.”
Biseda mbaroi, por Akrepi e ftoi Robin të shihte shkëmbimin e parave nga ai punonte në Sulejmanije.
Ishte një zyrë e vogël kishte disa shkrime në arabisht në dritare dhe disa numra celularësh. Njerëzit erdhën këtu për të paguar kalimin. Rob tha se ndërsa ishte atje pa një burrë që mbante një kuti plot me para.
Me këtë rast, Akrepi tregoi se si u fut në biznes në vitin 2016, kur mijëra njerëz po shkonin në Evropë.
“Askush nuk i detyroi. Ata donin”, tha ai. “Ata po i luteshin kontrabandistëve, ‘Ju lutemi, ju lutemi bëni këtë për ne.’ Ndonjëherë kontrabandistët thonë: “Vetëm për hir të Zotit, unë do t’i ndihmoj ata”. Dhe pastaj ankohen, thonë: “Oh ky, ai…” Jo, kjo nuk është e vërtetë.”
Midis 2016 dhe 2019, Akrepi tha se kishte qenë një nga dy njerëzit kryesorë që drejtonin operacionet në Belgjikë dhe Francë, dhe pranoi se kishte fituar miliona dollarë në atë kohë.
Ai mohoi se ishte ende i përfshirë në kontrabandë njerëzish, por veprimet e tij dukej se e kundërshtonin këtë.
Akrepi nuk e kuptoi këtë, por ndërsa lëvizte nëpër celularin e tij, Rob kapi një reflektim të ekranit në një kornizë fotografie të lëmuar në murin pas.
Ajo që Rob mund të shihte ishin listat e numrave të pasaportave. Më vonë mësuam se kontrabandistët ua dërgonin këto zyrtarëve irakianë. Më pas ata do të korruptoheshin për të lëshuar viza false në mënyrë që emigrantët të mund të udhëtonin në Turqi.
Kjo ishte e fundit që pamë për Akrepin. Në çdo fazë, ne ndamë zbulimet tona me autoritetet në MB dhe Evropë. Ann Lukowiak, një prokurore publike në Belgjikë e cila ishte përfshirë në dënimin e Akrepit, ende shpreson që një ditë ai të ekstradohet nga Iraku.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
BIRN: Ja ngjarjet që shënjuan vitin 2022
Si po e ul konsumin ikja e të rinjve shqiptarë nga vendi
Nga inceneratorët tek antikorrupsioni dhe arratisja e qytetarëve, çfarë e shënjoi 2022-shin për shqiptarët
