Udhëheqësit izraelitë janë të kënaqur me rezultatet e ofensivës kundër Hezbollahut dhe ministri i Mbrojtjes Yoav Gallant nuk u përmbajt në lavdërimet e tij pas sulmeve ajrore të së hënës. “Sot ishte një kryevepër. Kjo ishte java më e keqe e Hezbollahut që nga fillimi i tij dhe rezultatet flasin vetë. Por pavarësisht sukseseve të tyre deri tani, armiqtë e tyre janë ende të armatosur mirë dhe në një humor luftarak,” paralajmëroi Jeremy Bowen, një reporter dhe korrespondent i kohës nga Lindja e Mesme, dhe tani redaktor ndërkombëtar i BBC News. Bowen është marrë me çështje të Lindjes së Mesme që nga viti 1989 dhe është një nga analistët më të mirë të ngjarjeve atje. Në rubrikën e tij të fundit, ai kujton se Izraeli beson se ofensiva e tij do të godasë Hezbollahun aq fort sa Hassan Nasrallah dhe aleatët e tij në Iran do të arrijnë në përfundimin se çmimi i rezistencës është shumë i lartë. Politikanët dhe gjeneralët izraelitë kanë nevojë për një fitore, sepse pas gati një viti lufte në Gaza, luftëtarët e Hamasit ende po dalin nga tunelet dhe rrënojat për të vrarë ushtarët izraelitë dhe ende po mbajnë pengje izraelite.
Sulmi ndaj Libanit
Por, në realitet, Libani është një kërcënim edhe më i madh për Izraelin. Forcat e Mbrojtjes së Izraelit (IDF) dhe agjencia e inteligjencës Mossad kanë komplotuar se si të shkatërrojnë Hezbollahun që kur nuk arritën të fitonin luftën e fundit në 2006. Lufta aktuale kufitare filloi një ditë pasi Hamasi sulmoi Izraelin, më 7 tetorin e kaluar, kur Hassan Nasrallah urdhëroi njerëzit e tij të fillonin një breshëri të kufizuar, por pothuajse të përditshme përtej kufirit për të mbështetur Hamasin. Kështu ai lidhi trupat izraelite dhe detyroi rreth 60,000 njerëz në qytetet kufitare të largoheshin nga shtëpitë e tyre. Izraeli u dha goditje të rënda forcave të Nasrallahut, por të gjitha luftërat e mëparshme të Izraelit me Hezbollahun kanë qenë rraskapitëse, rraskapitëse dhe kurrë nuk kanë rezultuar në një fitore vendimtare për asnjërën palë. Kjo mund të përfundojë në të njëjtën mënyrë, parashikon BBC.
Armik i vështirë
Megjithatë, komandantët izraelitë e dinë se hyrja në Liban do të përfaqësonte një sfidë ushtarake shumë më të rrezikshme sesa luftimi i Hamasit në Gaza. Përkatësisht, edhe Hezbollahu është duke u përgatitur për një konflikt të ri me izraelitët që nga përfundimi i luftës në vitin 2006. Izraeli nuk arriti të shkatërrojë të gjitha tunelet që Hamasi gërmoi në Gaza, dhe në zonat kufitare të Libanit jugor, Hezbollahu ka përgatitur tunele të ngjashme dhe pozicione mbrojtëse në shkëmbinj për 18 vitet e fundit. Përveç kësaj, ajo ka një arsenal serioz të furnizuar nga Irani dhe mund, ndryshe nga Hamasi i izoluar në Gaza, të furnizohet nga toka nëpërmjet Sirisë. Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare, një institut kërkimor në Uashington DC, vlerëson se Hezbollahu ka rreth 30,000 luftëtarë aktivë dhe deri në 20,000 rezerva, kryesisht në njësi të vogla të lëvizshme këmbësorie, dhe midis 120,000 dhe 200,000 raketa dhe raketa.
Gaza e dytë
Izraelitët besojnë se Hezbollahu nuk do t’i përdorë ato në një numër të madh nga frika se Forcat Ajrore izraelite do t’i bëjnë Libanit atë që i bënë Gazës, duke i kthyer qytete të tëra në rrënoja dhe duke vrarë mijëra civilë. “Është një tjetër lojë. Hezbollahu mund të vendosë të përdorë pjesën më të madhe të arsenalit të tij përpara se Izraeli ta shkatërrojë atë. Me vazhdimin e luftës në Gaza dhe rritjen e nivelit të dhunës në Bregun Perëndimor të pushtuar, Izraeli do të duhet të mendojë për një front të tretë nëse sulmon Libanin. Edhe pse ata e dinë se Hezbollahu mund t’u bëjë më shumë dëm sesa Hamasi vitin e kaluar, në Izrael ata besojnë se ka ardhur koha për të qenë agresivë dhe të guximshëm dhe për të përzënë Hezbollahun nga kufijtë e tyre, por ata po përballen me një armik kokëfortë, të armatosur mirë dhe të tërbuar.