Kanë kaluar më shumë se dy vjet e gjysmë që kur Rusia nisi pushtimin e saj në Ukrainë. Përveç faktit që Kremlini dhe lideri i tij Vladimir Putin me siguri nuk e prisnin që “operacioni ushtarak special” do të kthehej në një luftë afatgjatë të rrënimit, ata ndoshta u kapën nga reagimi i ashpër i Perëndimit, i cili e ekspozoi Rusinë ndaj një sërë sanksionesh ekonomike dhe politike. Pavarësisht kësaj, ekonomia ruse nuk është shembur, por po rritet, papunësia nuk ka qenë kurrë më e ulët, pagat nuk kanë qenë kurrë më të larta, por mungesa e punëtorëve, inflacioni dhe shpenzimet e fryra ushtarake kërcënojnë seriozisht stabilitetin ekonomik në afat të mesëm dhe afatgjatë. Për sa i përket politikës, Putini dhe elita e tij duken të paprekshëm, mbështetja e popullit është e madhe në letër, por i gjithë sistemi në fakt ka të meta të integruara që mund ta kthejnë shpejt vendin përmbys. Analisti politik dhe ish-ambasadori i Republikës së Kroacisë në Rusi, Božo Kovaçeviç, flet për situatën në Rusi sot, sa i qëndrueshëm është regjimi, etj.
Skenari i vitit 1917
Pavarësisht kësaj, Kovaçeviç beson se pushteti në Rusi është në fakt i brishtë dhe është i lidhur me popullaritetin e një personi, presidentit. “E vetmja opozitë reale ndaj Putinit është në fakt brenda strukturave aktuale të qeverisë, pasi opozita legale është eliminuar, kështu që forca e saj e vërtetë nuk mund të përcaktohet. Kjo është arsyeja pse situata në Rusinë e sotme është e krahasueshme me atë në vitet e fundit të Perandorisë Ruse. Sigurohuni që në janar 1917, në një sondazh hipotetik, përgjigja e qartë për pyetjen se kush do ta sundojë vendin në fund të vitit do të ishte perandori. Në shkurt, përgjigja ndoshta do të lidhej me një nga partitë e atëhershme aktuale, por askush nuk do të përmendte bolshevikët”, thotë Kovaçeviç. “Pas një trazire apo konflikti në krye të qeverisë do të ketë një qeveri të përkohshme që do të pasohej nga një qeveri që askush nuk mund ta parashikojë sot”, shton ai.
Aneksimi nga Kina
Kur bëhet fjalë për statusin e politikës së jashtme të Rusisë, Kovaçeviç vëren se Moska do të dëshironte ende të ishte “një nga fuqitë më të mëdha në botë”. Dhe kur bëhet fjalë për marrëdhëniet e Rusisë me Kinën, e cila në fakt e “hoqi” atë nga pozicioni i fuqisë së dytë në botë, Kovaçeviç beson se Pekini është një “partner më i vjetër” atje. “Pekini, sillet ndaj Rusisë sipas një logjike të thjeshtë – armiku i armikut tim është miku im. Ndërsa Rusia e shpalli Perëndimin si armik të saj, ajo u vetëshpall si aleate e Kinës”, parashtron ish-ambasadori. Megjithatë, sipas tij Kina nuk toleron asnjë sjellje të Rusisë. “Gjithashtu mbani në mend se Kina ka territore të mëdha në Rusi. Nëse dhjetë milionë kinezë lëvizin atje përmes aktiviteteve të biznesit, dhe Rusia dobësohet për shkak të luftës në Ukrainë, apo edhe e humb atë, çështja e aneksimit të atij territori madje mund të hapet. Disa Kremlinologë parashikojnë se humbja e luftës në Ukrainë do të çonte në shpërbërjen e Rusisë dhe se Rusia Trans-Ural do të bëhej provinca më e madhe brenda Kinës. Këto janë, natyrisht, vetëm parashikime, por ato janë në qarkullim”, thotë Kovaçeviç.
Një luftë e gjatë
Diskutimi për Rusinë e sotme nuk mund të kalonte pa iu referuar luftës në Ukrainë, e cila tashmë ka dy vjet e 7 muaj. Sipas analistit, synimi i NATO-s, SHBA-së dhe Perëndimit kolektiv është t’i shkaktojnë Rusisë një disfatë strategjike. Si? Pra, Ukraina është në luftë dhe Perëndimi po e ndihmon atë. Zelensky kuptoi se mund të shtyhej në negociata në të cilat Ukrainës nuk do t’i kërkohet asgjë. Kjo është arsyeja pse ai u hodh në aksion në Kursk me qëllim që, nga njëra anë, të paralajmëronte Perëndimin se ata duhet të llogarisin edhe Ukrainën. Megjithatë, gjithçka do të varet nga ngjarjet në fushën e betejës dhe në vetë Rusinë, thekson Kovaçeviç, i cili vëren shenja nervozizmi në Kremlin për shkak të situatës në Kursk.