Pasiguria në Lindjen e Mesme vazhdon. Këtë të martë, forcat ushtarake izraelite konfirmuan likuidimin e Suhail Husein Huseini, komandant i shtabit të Hezbollahut, i cili, sipas informacioneve të fundit, ishte një hallkë kyçe në transferimin e armëve iraniane te militantët shiitë në Liban dhe shërbeu si një nga udhëheqësit e shquar të të ashtuquajturit të Këshillit Xhihadist, udhëheqja e të gjithë organizatës. Gjatë kësaj kohe, forcat IDF zgjeruan “operacione të kufizuara, të lokalizuara dhe të sakta” në jugperëndim të Libanit fqinj dhe caktuan detyrën e Divizionit të tyre 146 të shkatërronte infrastrukturën e Hezbollahut.
Duke gjykuar nga informacionet që “burime të mirëinformuara pranë administratës Joe Biden ” ndanë me dashuri me mediat amerikane, Shtëpia e Bardhë ende nuk po përpiqet të ringjallë marrëveshjen e armëpushimit izraelit-Hezbollah, gjë që konfirmon edhe një herë mes rreshtave se presidenti është në rrugëdalje dhe ka humbur zyrtarisht kontrollin, si të Benjamin Netanyahut, ashtu edhe të kaosit në Lindjen e Mesme, vetëm një muaj para zgjedhjeve presidenciale.
Hakmarrja
Në fillim të javës, në përvjetorin e parë të masakrës më të përgjakshme në historinë e vendit, kryeministri izraelit u tha armiqve të tij në lagje se ai “po vazhdonte përballjen”, gjë që dha një aluzion se qeveria e tij ultra e djathtë është ende duke përgatitur në mënyrë aktive hakmarrjen për raketat iraniane të Tel Avivit (e pritshme, e njoftuar dhe e kapur me sukses) javën e kaluar. Frika, e cila ende nuk mund të mohohet, është se izraelitët, në krahët e operacioneve efikase të paprecedentë të shërbimit të inteligjencës, po komplotonin për një zgjidhje serioze që mund të çonte në një përshkallëzim dramatik të dhunës në Gadishullin Arabik, kështu që nuk është e paimagjinueshme që objektivi i hakmarrjes së tyre mund të jetë një objekt bërthamor iranian.
Goditja e objekteve bërthamore
Pse Izraeli është kaq i fiksuar në programin bërthamor iranian? Sidomos nëse merret parasysh fakti që regjimi në Teheran ka pohuar pa u lodhur për vite me radhë se ky është një “program kërkimi dhe zhvillimi në kohë paqeje” që “nuk do të përdoret në asnjë mënyrë për qëllime lufte” ose “kundër ndonjë prej vendeve në Lindjen e Mesme”. Megjithatë, pothuajse askush nuk u beson atyre, më së paku agjencitë ndërkombëtare të ngarkuara me monitorimin e atij programi. Përkatësisht, ata kanë paralajmëruar për muaj të tërë se Republika Islamike është në prag të gjenerimit të uraniumit të mjaftueshëm (për armë) për të krijuar deri në katër bomba bërthamore deri në fund të vitit aktual.
Sot, domethënë, është i vetmi vend në botë që zhvillon sasi të lakmueshme të uraniumit, pa qenë zyrtarisht një fuqi bërthamore. Pavarësisht se regjimi – të paktën tani për tani – fsheh me sukses objektet e tij bërthamore nga inspektorët e agjencive të OKB-së, agjentët e Mossad janë të njohur jo vetëm me vendndodhjet e tyre sekrete, por edhe me statuset e vetë projekteve.
Përgatitja e Izraelit
Irani nuk do të angazhohej në hakmarrje pa marrë më parë një sërë vendimesh të panjohura për ne në lidhje me zhvillimin e mëtejshëm të programit të tij të diskutueshëm bërthamor. NYT kujton se si, vetëm dy vjet më parë, avionët e tyre ushtarakë zhvilluan një stërvitje mbi Detin Mesdhe, detyra e së cilës ishte përgatitja për një sulm hipotetik ndaj objekteve bërthamore të Iranit. Në atë kohë, në vitin 2022, ushtrimi dukej si një skenar i largët, hipotetik. Sot, ne e shikojmë atë nga një këndvështrim tjetër, dhe na jep një aluzion se izraelitët janë përgatitur prej vitesh për t’u marrë me regjimin shiit, paksa bërthamor, një nga shtyllat kryesore të të cilit është dëshira për “shkatërrim total. të krijimit sionist”, prandaj duket sikur ata janë aktorët kryesorë të kësaj të lakrës së Lindjes së Mesme kanë marrë tashmë vendimin për përshkallëzimin e dhunës brez pas brezi.