Izraeli dhe Irani janë dy fuqi të mëdha ushtarake rajonale dhe sa herë që ekziston një kërcënim i konfliktit të drejtpërdrejtë midis këtyre dy vendeve armiqësore dhe rivalëve më të mëdhenj në Lindjen e Mesme, lind pyetja se kush është më i fortë kur bëhet fjalë për burimet ushtarake. Ushtria izraelite është relativisht më e vogël, por teknologjikisht jashtëzakonisht e avancuar dhe e pajisur mirë. Irani, nga ana tjetër, ka epërsi në numrin e ushtarëve dhe sistemeve të shumta të armëve, si artileria apo tanket, por forcat e tij të armatosura mbështeten në teknologjinë e vjetëruar në fusha të tilla si aviacioni dhe forca të blinduara. Shifrat totale për fuqinë ushtarake të dy vendeve ndryshojnë nga burimi në burim dhe kriteret për vlerësimin e aftësive aktuale ushtarake janë të ndryshme. Me këtë rast transmetojmë të dhënat e publikuara nga Instituti Ndërkombëtar për Studime Strategjike (IISS) në vitin 2023, por supozohet se të dyja vendet i ruajnë këto shifra të paktën në atë nivel dhe ndoshta në një nivel më të lartë.
Pika e fortë e Iranit
Për sa i përket fuqisë totale ushtarake të Iranit, sipas faqes Global Firepower, e cila analizon të dhënat për fuqinë ushtarake, armatimet dhe aftësitë ushtarake të vendeve, Irani renditet i 14-ti për sa i përket fuqisë nga 145 vende të analizuara, ndërsa Izraeli në vendin e 17-të. Irani ka një nga arsenalet më të mëdha të raketave balistike në Lindjen e Mesme, siç shkruante New York Times duke cituar një ekspert. Stoku i raketave balistike dhe të lundrimit nën komandën e Gardës Revolucionare të fuqishme të Iranit duhet të jetë forca më e madhe e saj. Këto përfshijnë raketa lundrimi dhe raketa kundër anijeve, si dhe raketa balistike me një rreze veprimi deri në 2000 kilometra, që do të thotë se ato mund të godasin çdo objektiv në Lindjen e Mesme. Ka edhe raketa hipersonike. Nuk duhet të harrojmë programin e zhvillimit të dronëve të nxehtë të Iranit.
“Kupola e Hekurt” kundër dronëve
Ekspertët përgjithësisht besojnë se në rast të një konflikti të drejtpërdrejtë, Izraeli do të kishte epërsi ushtarake, si në sulm ashtu edhe në atë mbrojtës, por se kërcënimi i paraqitur nga arsenali i Iranit i dronëve dhe raketave nuk duhet të injorohet, pavarësisht nga sistemi jashtëzakonisht i fuqishëm anti-ajror i Izraelit, i ashtuquajturi Kupola e Hekurt. Megjithatë, kur bëhet fjalë për mbrojtjen ajrore, asgjë nuk krahasohet me ‘Kupolën e Hekurt’ të Izraelit. Shtylla e mbrojtjes përbëhet nga sistemet sovjetike dhe ruse S-200 dhe S-300, të cilat u vunë në përdorim në vitet ’60 dhe ’70. Versioni i fundit thuhet se mund të rrëzojë aeroplanë, raketa dhe drone në një distancë prej 150 kilometrash. Përveç avionëve, Izraeli ka në dispozicion edhe nëndetëset gjermane me naftë të klasës Dolphin, të cilat ekspertët i konsiderojnë ideale për operacionet në bregdet.
Ndryshimet e papritura
Ish-diplomati dhe analisti i politikës së jashtme Bozho Kovaçeviq ishte i ftuar në televizionin N1, ku komentoi situatën në Lindjen e Mesme. Kur bëhet fjalë për sulmin izraelit ndaj Iranit të shtunën, Kovaçeviq thotë se dukej si një përsëritje e atij të prillit. Ai shton se sigurisht që nuk kanë kryer sulmin më vrasës të mundshëm. Kovaçeviq beson se përshkallëzimi i konfliktit është i mundshëm, sepse është e diskutueshme se sa njerëz që përfaqësojnë shtetet e kontrollojnë situatën brenda tyre, gjë që ai thotë se është veçanërisht e rëndësishme kur bëhet fjalë për Iranin. “Një ndryshim i tillë i sulmeve të armatosura mund të tronditë regjimin në Iran. Kjo mund të çojë në ndryshime të rëndësishme në Lindjen e Mesme. Le të themi se Irani, nga armiku kryesor i Amerikës në rajon, bëhet aleati i tij. Mund të themi se Izraeli ka qenë në luftë të vazhdueshme që nga viti 1948, por ky është konflikti i parë i tillë intensiv që ka zgjatur për më shumë se një vit”, tha Kovaçeviç për N1.