“Udhëheqësi ynë përgjithmonë” ishte një slogan që shihet shpesh në Siri gjatë epokës së Presidentit Hafez al-Assad, babait të presidentit të sotëm sirian. Perspektiva që udhëheqësi i ashpër dhe i ashpër sirian do të jetonte përgjithmonë ishte një burim humori të errët në Aleppo në fund të viteve 1980 dhe në fillim të viteve 1990. Hafez al-Assad vdiq në qershor 2000. Në fund të fundit, ai nuk ishte i pavdekshëm. Megjithatë, regjimi i tij jeton nën udhëheqjen e djalit të tij Bashar al-Assad. Kishte momente kur mbijetesa e regjimit të Basharit dukej në dyshim. Kur e ashtuquajtura Pranvera Arabe u përhap në të gjithë rajonin në vitin 2011, duke rrëzuar autokratët në Tunizi, Egjipt dhe Libi dhe shpërthyen protesta masive në Jemen, Bahrein dhe Siri, disa filluan të shkruanin epitafe për dinastinë e Asadit. Por aleatët e Sirisë – Irani , Hezbollahu i Libanit dhe Rusia – erdhën në ndihmë. Se qeveria në Damask ishte ende në këmbë pas gjithë kësaj dukej një arritje në vetvete. Megjithatë, ishte një iluzion i fitores së regjimit, i shkatërruar papritmas këtë javë.
Sulmi i befasishëm
Lufta civile e Sirisë është kthyer në qendër të vëmendjes pasi një koalicion i ri rebel filloi një sulm të befasishëm , duke përfshirë qytetin e dytë më të madh të vendit, Aleppo. Ofensiva është hera e parë që forcat opozitare kanë pushtuar territorin në Aleppo që nga viti 2016, duke shkatërruar ngërçin e një lufte që nuk mbaroi kurrë zyrtarisht. Konflikti i ripërtërirë, i cili ka vrarë më shumë se 300,000 dhe ka dërguar rreth 6 milionë refugjatë jashtë vendit, ka gjithashtu pasoja të gjera në të gjithë rajonin dhe më gjerë. Në vitin 2020, Rusia dhe Turqia ranë dakord për një armëpushim në provincën e fundit të mbetur nga opozita, Idlib, duke rënë dakord për të krijuar një korridor sigurie me patrulla të përbashkëta. Nuk ka pasur asnjë shpërthim të madh që atëherë, por qeveria e Sirisë nuk e rifitoi kurrë të gjithë territorin e saj. Dhe siç tregojnë ngjarjet në Aleppo, rezistenca e armatosur nuk u shua kurrë.
Rinisja e ofensivës
Ofensiva filloi pasi rebelët formuan një koalicion të ri të quajtur “Komanda e Operacioneve Ushtarake”. Ata përshkuan shpejt fshatrat jashtë Aleppos dhe banorët tani kanë thënë se kontrollojnë pjesën më të madhe të qytetit, duke hasur pak rezistencë gjatë rrugës. Luftëtarët thonë se ata po kërkojnë të çlirojnë territorin e pushtuar dhe po i përgjigjen sulmeve të shtuara nga forcat qeveritare dhe grupet e milicisë pro-iraniane. Rebelët mund të kërkojnë të përfitojnë nga një qeveri e dobësuar, aleatët kryesorë të së cilës janë shumë të preokupuar me konflikte të tjera. Në përgjigje të avancimit të rebelëve, forcat ajrore ruse dhe siriane nisën një ofensivë ajrore në provincat Aleppo dhe Idlib.
Shansi i artë
Rusia pushtoi Ukrainën në vitin 2022 dhe ka futur fuqi punëtore dhe burime në luftë. Rusia është partneri kryesor i Asadit. Ndërkohë Irani ka pësuar një sërë sulmesh nga Izraeli, në veçanti duke i dhënë goditje të rënda Hezbollahut. Analistët i thanë CNN se rebelët sirianë po përdorin një vakum të lënë nga grupi për të avancuar në Siri. Analistët deklarojnë se ofensiva është përgatitur prej vitesh, duke pritur vetëm një moment të favorshëm. Meqenëse Rusia është e preokupuar me Ukrainën dhe Izraeli e ka pamundësuar kryesisht Hezbollahun në Siri në sulmet ajrore muajt e fundit, ishte e qartë se ai kishte mbërritur.
Grupi i ri
Grupi i ri përbëhet nga një spektër i gjerë i forcave opozitare, nga fraksionet islamike deri te të moderuarit. Në krye të tyre është Hayat Tahrir al-Sham (HTS), një ish degë e Al Kaedës në Siri, e cila dikur quhej Fronti Al-Nusra. Shtylla kurrizore e SDF-së janë luftëtarët kurdë nga një grup i njohur si Njësitë e Mbrojtjes së Popullit (YPG), i cili ka luftuar më parë grupet e tjera të opozitës siriane. Turqia fqinje e konsideron YPG-në si një zgjatim të një grupi që e konsideron organizatë terroriste.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
