Për Francën, kjo javë mund të quhet ‘momenti i së vërtetës’. Në fund të fundit, këto fjalë u përdorën nga kryeministri francez Michael Barnier, pasi u bë e qartë se Marine Le Pen kishte vendosur të ndihmonte fituesit e zgjedhjeve, të majtën, që të kalonin një votë mosbesimi ndaj qeverisë franceze. Franca është në buzë të humnerës fiskale për shkak të pesë viteve radhazi të deficiteve fiskale jashtëzakonisht të larta, ndaj yield-et e obligacioneve të saj 10-vjeçare në një moment i kaluan ato të Greqisë. Fuqia e dytë ekonomike e Evropës ka nevojë urgjente për një buxhet për t’u treguar investitorëve se ata kanë ndonjë plan për të ndaluar kolapsin e financave publike, por ai nuk mund të kalohet sepse Emmanuel Macron po injoron plotësisht rezultatet e zgjedhjeve kombëtare të Asamblesë. Ndërsa Barnier shpall përmbysjen e tij në parlamentin francez, në mënyrë që Franca të sigurojë fonde dhe të shmangë një krizë të stuhishme, Macron ende nuk tregon asnjë shenjë gatishmërie për të njohur rezultatet e zgjedhjeve, pasi pozicioni i tij kushtetues-ligjor e lejon atë.
Fajtori kryesor
Nuk ka fare dyshim se fajtori kryesor për krizën e plotë politike dhe financiare është Emmanuel Macron. Franca është në një krizë fiskale pas një periudhe të gjatë me Macron në pushtet. Është e paqartë se nga e ka marrë teza presidenti francez se vetëm mendimi i tij është i duhuri, kështu që ai fjalë për fjalë pezulloi demokracinë dhe ua bëri të pamundur fituesve të zgjedhjeve, të majtët, të formojnë një qeveri, sepse idetë e tyre janë shumë të rrezikshme, d.m.th. e papranueshme. Ai imponoi Barnier-in dhe tani me të ai po përpiqet të ndërtojë një atmosferë që të gjithë të tjerët janë të papërgjegjshëm, veçanërisht Marie Le Pen, e cila, me të gjitha llogaritë, më mirë do të rrezikonte të thellonte problemet financiare të Francës me të majtën sesa të vazhdonte të bashkëpunonte me Pallatin Elysée.
Fundi i Makronizmit
Tregjet natyrshëm kanë frikë nga kaosi. Një votë mosbesimi pritet të mërkurën dhe ka të ngjarë të miratohet. Barnier do të japë dorëheqjen dhe mandati i qeverisë do të bëhet teknik. Nëse thesari francez mund të mbijetojë i padëmtuar një javë emocionuese politike është një pyetje e vështirë. Edhe nëse Barnier arrin të kalojë buxhetin, pyetja është se si do ta vlerësojnë atë tregjet. Le Pen njofton për një tërmet. Kriza politiko-financiare franceze po gërryen dita-ditës stabilitetin e monedhës së përbashkët evropiane. Përshkrimet e ngjarjeve financiare që shoqërojnë trazirat politike franceze, duke folur në gjuhën e parashikimeve moderne të motit, tregojnë formimin e një vorbulle polare; Reagimet e tregut mund të paralizojnë Francën dhe të ngrijnë Evropën. Ai do të vazhdojë të bëjë gjithçka për të rezistuar, por gjykimi duket i pamëshirshëm për presidentin me premtime të mëdha. Makronizmi ka dështuar, ka ndarë në vend se është bashkuar. Franca tani është “i sëmuri i Evropës”.
Kryeministri i ri
Presidenti Emmanuel Macron do të jetë përgjegjës për emërimin e një kryeministri të ri. Duke ndërmarrë veprime vendimtare për të zëvendësuar Barnier, ai do të shpresojë të shfaqet si një forcë për stabilitet, jo si shkaktar i kaosit. Thuhet se ai do të shpallë një emër të ri deri në fund të javës. Emri më i përmendur është miku dhe aleati i tij i ngushtë, ministri i mbrojtjes Sébastien Lecornu – i cili tolerohet si nga e majta ashtu edhe nga e djathta ekstreme. Por ka një arsye tjetër pse Macron dëshiron të veprojë me shpejtësi. Një ligj ‘special’ për të ndryshuar taksat dhe shpenzimet e vitit 2024 duhet të miratohet deri në fund të muajit ose, teorikisht, qeveria mund të mbyllet. E djathta ekstreme dhe e majta kanë thënë se nuk do ta bllokojnë një ligj të tillë. Por, në mënyrë ideale, duhet të ketë një qeveri të duhur për të hartuar dhe propozuar projektligjin.