Arresti kardiak ndodh kur zemra nuk mund të pompojë më dhe trupi vdes. Kjo shkëndijë elektrike kryhet nëpërmjet rrugëve në zemër, në mënyrë që të gjitha qelizat e muskujve të jenë të lidhura menjëherë dhe të prodhojnë një rrahje zemre.
Kjo pompon gjakun përmes valvulave të zemrës dhe në të gjitha organet e trupit në mënyrë që ata të mund të bëjnë punën e tyre.
Ky mekanizëm mund të prishet në mënyra të ndryshme, por rruga përfundimtare drejt vdekjes së papritur është e njëjtë; sistemi elektrik është i “inatosur” dhe nuk prodhon aktivitet elektrik, gjë që shkakton lodhje të zemrës.
Muskujt e zemrës nuk mund të furnizojnë trupin me gjak, veçanërisht trurin.
Arresti kardiak është arsyeja më e zakonshme për vdekjen e papritur të pacientëve. Pa një sinjal elektrik të bashkërenduar, dhomat e poshtme të zemrës ndalojnë rrahjen dhe në vend të kësaj, lëkunden.
Fibrilimi ventrikular trajtohet me goditje elektrike, por për të qenë efektiv, shoku-elektrik zakonisht duhet të ndodhë brenda më pak se katër deri në gjashtë minuta, jo vetëm për të qenë efektiv, por gjithashtu për të minimizuar dëmtimin e trurit nga mungesa e furnizimit me gjak dhe oksigjen.
Cilat janë shkaqet e arrestit kardiak?
Vdekja e papritur ndodh më shpesh si shkak i sëmundjeve të zemrës. Kur enët e gjakut ngushtohen, muskujt e zemrës mund të acarohen për shkak të mungesës së furnizimit me gjak.
Në fakt, arsyeja pse shumë njerëz me dhimbje gjoksi janë pranuar në spital është për të monitoruar ritmin e zemrës dhe pulsin e tyre për shenjat që mund të çojnë në fibrilim ventrikular.
Dështimi i zemrës dhe problemet e valvulave të zemrës gjithashtu rrisin rrezikun e arrestit të papritur kardiak.
Kardiomiopatia është një kategori e gjerë e sëmundjeve të zemrës ku muskujt e zemrës nuk kontraktohen siç duhet për çfarëdo arsye.
Njerëzit që kanë fraksione të nxjerrjes së gjakut (sasia e gjakut që derdhet nga zemra me çdo rrahje të zemrës) më pak se 30%, janë në rrezik më të madh për vdekje të papritur (një fraksion i zbrazjes normale është mbi 50%).
