Diana vuri re në shkollën fillore se ajo nuk mund të bënte të njëjtat gjëra si fëmijët e tjerë të moshës së saj.
Ajo u diagnostikua me sëmundje të qelizave të gjakut para se të ishte 6 muajshe.
“Isha gjithmonë e sëmurë dhe ishte gjithnjë e nevojshme të shkoja në spital”, tha ajo. “Kjo ishte një ekzistencë frustruese në kohë, sepse mendja dhe shpirti im nuk përputheshin me trupin tim”.
Sëmundja e qelizave të gjakut shkaktohet nga një problem gjenetik që e bën gjakun të prodhojë qeliza të anormale. Kjo mund të çojë në anemi, e cila mund të bëjë të ndiheni të lodhur dhe të dobët.
Sëmundja gjithashtu shkakton dhimbje të forta dhe dëmtime të organeve që bëjnë gjëra normale, si puna apo edhe lëvizja bëhët e vështirë.
Diana , tani 39 vjeç, luftoi me efektet anësore të sëmundjes së qelizave të gjakut gjatë gjithë jetës së saj. Meqenëse sëmundja nuk kishte shërim, gjithçka që mund të bënte ishte të minimizoheshin efektet anësore dhe të përpiqeshin që ajo të mos kishte shqetësime.
Ajo shkoi rregullisht në spital dhe mori ilaçe për t’u përballur me dhimbjen pa ndërprerje. Por kjo ndryshoi në 2016.
“Unë kam qenë në rënie në shëndetin dhe nuk kishte asgjë mjekët mund të bënin , por thjet më mbanin nën kontroll dhimbjet”, tha Diana.
“Cilësia ime e jetës ishte e dobët. Unë kam qenë jashtëzakonisht në depresion.”
Rruga e saj e vetme ishte një tratim klinik studimor.
“Kur më thanë për trajtimin, nuk isha i sigurt se si do të ishte rezultati. Nuk dëshiroja të shpresoja, por nuk mund ta lija mundësinë të më ike. Nëse vullnetarizmi për këtë trajtim do të më bëjë më mirë, atëherë kjo është ajo që kam kërkuar”– mendova me vetë.
Gjatë trajtimit që bëri, Diana bëri një transplant të qelizave burimore nga motra e saj.
“Doja të bëja diçka për të sjellë një vëmendje në sëmundjen e qelizave të gjakut”, tha Diana.
“Edhe në vitin 2017 me gjithë teknologjinë që kemi, ka shumë individë dhe mjekë që nuk e kuptojnë dëmin e vërtetë që shkakton kjo sëmundje.”
Ajo tani është e lirë nga sëmundja e qelizave të gjakut dhe pa dhimbjet që e penguan atë të bënte aktivitete të përditshme si ecja apo loja me fëmijët e saj.
Tani unë jam një nënë e dy fëmijëve dhe unë dua të jem këtu për ata, ky trajtim ishte shpresa që kisha pritur 39 vjet.
