Në çrregullimin e konvertimit, zhvillohen simptomat fizike që ngjajnë me ato të një çrregullimi të sistemit nervor (neurologjik).
Simptomat zakonisht shkaktohen nga faktorë mendorë si konflikte ose strese të tjera.
Një krah ose këmbë mund të paralizohet, ose njerëzit mund të humbasin ndjesinë e prekjes, shikimit ose dëgjimit.
Shumë ekzaminime fizike dhe teste bëhen zakonisht për t’u siguruar që simptomat nuk vijnë nga një çrregullim fizik.
Sigurimi nga një mjek mbështetës, i besueshëm mund të ndihmojë, siç mund të jetë hipnozë dhe terapi njohëse-sjellëse.
Çrrregullimi i konvertimit është një formë e somatizimit, në të cilin faktorët mendorë shprehen si simptoma fizike.
Çrrregullimi i konvertimit mendohet se shkaktohet nga faktorë mendorë, të tilla si stresi dhe konflikti, që njerëzit me këtë çrregullim i përjetojnë sikur këto simptoma shndërrohen në simptoma fizike.
Megjithëse çrregullimi i konvertimit ka tendencë të zhvillohet gjatë fëmijërisë së vonë në moshën e hershme, ai mund të shfaqet në çdo moshë. Crrregullimi duket të jetë më i zakonshëm tek gratë.
- Simptomat
Simptomat e çrregullimit të konvertimit – siç është paraliza e krahut ose këmbës ose humbja e ndjesisë në një pjesë të trupit – sugjerojnë mosfunksionim të sistemit nervor. Simptoma të tjera mund të ngjajnë me një konfiskim ose të përfshijnë probleme me të menduarit, vështirësi në gëlltitje ose humbje të njërës nga shqisat e veçanta, të tilla si shikimi ose dëgjimi.
Shpesh, simptomat fillojnë pas disa ngjarjeve shqetësuese sociale ose psikologjike. Simptomat nuk prodhohen me vetëdije. Kjo do të thotë, njerëzit nuk po i bëjnë simptomat e tyre. Simptomat janë mjaft të rënda për të shkaktuar shqetësime të konsiderueshme dhe për të ndërhyrë në funksionimin.
Njerëzit mund të kenë vetëm një episod në jetën e tyre ose episodet që ndodhin në mënyrë sporadike. Zakonisht, episodet janë të shkurtra.
- Diagnoza
Vlerësimi i një mjeku.
Mjekët së pari kontrollojnë për çrregullime fizike, veçanërisht neurologjike, të cilat mund të japin llogari për simptomat duke marrë një histori të plotë mjekësore, duke bërë një ekzaminim të plotë fizik dhe duke bërë teste.
Çelësi i diagnozës është që simptomat nuk përputhen me ato të shkaktuara nga ndonjë çrregullim neurologjik. Për shembull, personi mund të dridhet dhe të mendojë se dridhja shkaktohet nga një krizë. Por kur personi është hutuar, dridhja zhduket. Nëse njerëzit kanë një krizë, shpërqendrimet nuk ndalojnë të dridhurat.
Gjithashtu, që mjekët të diagnostikojnë çrregullimin e konvertimit, simptomat duhet të shkaktojnë shqetësime të konsiderueshme dhe të ndërhyjnë në funksionimin normal.
Pasi mjekët përcaktojnë se simptomat nuk përputhen me ato të shkaktuara nga ndonjë çrregullim neurologjik, mjekët konsiderojnë diagnozën e çrregullimit të konvertimit. Diagnoza bëhet në bazë të të gjitha informacioneve nga vlerësimi.
- Trajtimi
Mbështetje nga një mjek
Hipnoza;
Psikoterapia;
Një marrëdhënie mbështetëse, e besueshme mjek-pacient është thelbësore. Qasja më e dobishme mund të përfshijë bashkëpunimin e një mjeku të kujdesit parësor me një psikiatër dhe një mjek nga një fushë tjetër, siç është një neurolog.
Pasi mjeku përjashton një çrregullim fizik të mundshëm dhe siguron personin që simptomat nuk tregojnë një çrregullim të rëndë themelor, personi mund të fillojë të ndjehet më mirë, dhe simptomat mund të veniten.
- Trajtimet që mund të ndihmojnë përfshijnë:
Hipnozën që mund të ndihmojë duke i aftësuar njerëzit të kontrollojnë se si stresi dhe gjendje të tjera mendore ndikojnë në funksionet e tyre trupore.
Narkoanaliza është një procedurë e përdorur rrallë e ngjashme me hipnozën, përveç se njerëzve u jepet një qetësues për t’i bërë ata të përgjumur.
Psikoterapia, përfshirë terapinë njohëse-sjellëse, është efektive për disa njerëz.
