Me gjithë dëshirën e madhe për t’i rënë botës rreth e qark, këto 10 vende nuk janë aspak mikpritëse. Madje, ndalohet t’i vizitoni.
Ilha da Queimada Grande e quajtur “ishulli i gjarpërinjve” në Brazil, është habitati i disa prej gjarpërinjve më vdekjeprurës në botë. Helmimi i tij është aq rëndë, sa që shkrin mishin rreth zonës së kafshuar dhe aty, mund të ketë një gjarpër për çdo metër katror. Për arsye sigurie, qeveria braziliane nuk lejon asnjë vizitor.
Trupat turke pushtuan Qipron në 1974, duke shkaktuar një luftë civile midis banorëve grekë dhe turq. Kur luftimet përfunduan në armëpushim, Kombet e Bashkuara morën kontrollin e një zone që nuk i përkiste askujt, Nikosia. Atje, muret e ndajnë komunitetin turk në Veri (që Turqia, por asnjë vend tjetër, nuk e njeh si shtet më vete), nga komuniteti Grek në Jug. Pas mureve, janë shtëpitë dhe bizneset e braktisura. Disa “Zona të përdorimit civil” lejojnë civilët, por zona të tjera kanë qenë praktikisht të paprekura për dekada, ashtu si këto aeroporte të braktisura.
Fermerët zbuluan varrin e perandorit të parë të Kinës, Qin Shi Huang, në 1974, ndërsa arkeologët kanë gjetur që nga atëherë, rreth 2.000 ushtarë balte, teksa presin të zbulojnë edhe 8,000 të tjerë. Megjithë gërmimet, qeveria kineze ka ndaluar arkeologët të prekin varrin qendror me trupin e Qin Shi Huang, i cili është mbyllur që nga viti 210 para Krishtit.
Qeveria e Sh.B.A nuk do të pranonte që “Zona 51” të ekzistonte derisa në dokumentet e 1992, të lëshuara në 2013 përmendnin bazën ushtarake të Nevada. Zyrtarët ende nuk kanë zbuluar se ç’lloj studimi vazhdon aty, megjithëse shumë pretendojnë se veprimtaria e huaj apo aliene është studiuar atje.
Në Gjirin e Bengalit, janë ishujt Andaman dhe Nicobar, shumica e të cilave janë territore indiane. Fisi Sentinelese i North Sentinel Island mendohet të ketë qenë atje për 60,000 vjet dhe është një nga komunitetet e fundit në botë, që mbetet plotësisht i izoluar nga shoqëritë e jashtme. Në vitin 2006, varka e dy peshkatarëve u zhvendos në cekëtirën e Ishullit Sentinel të Veriut, ku Sentinelesi e vrau këtë palë. Që atëherë, ka pasur raporte të tjera për shigjetat që qëllojnë helikopterët që kalonin.
I strehuar në një zonë shumë të mbrojtur të Vatikanit, janë 53 milje rafte që përmbajnë dokumente në lidhje me Kishën Katolike, që datojnë qysh në shekullin e tetë. Arkivi u hap për studiuesit në 1881, por nuk është e lehtë të marrësh një “PO” për kalimin brenda. Studiuesit që aplikojnë për të hyrë, mund të kenë leje vetëm deri në tre muaj dhe jo më shumë se 60 studiues, në të njëjtën kohë.
Rrugicat e “Fort Knox”, shtëpia e shumicës së rezervave të arit amerikan, janë konsideruar vendi më i ruajtur në planet. Asnjë person i vetëm, nuk mund të futet në kasafortë; për të hyrë duhe disa kombinime dhe anëtarët e ndryshëm të stafit, dinë vetëm një. Edhe ata, nuk do të mund të hynin pa ndihmën e kolegëve të tyre.
Duke u zhytur më shumë se 320 metra në një mal midis Norvegjisë dhe Polin e Veriut, Svalbard Seed Vault mban një koleksion masiv farash në një kasafortë të krijuar për t’i bërë ballë katastrofave të bëra nga njeriu dhe natyra. Nëse do të ndodhte një katastrofë e madhe, 890,000 mostra të farave të ruajtura nga pothuajse çdo vend në botë, do të siguronin mundësi të ndryshme ushqimore. Kasaforta hap dyert, vetëm disa herë në vit dhe një numër i kufizuar i depozituesve lejohen brenda, për të dorëzuar farat në raftet e tij.
Piktura parahistorike në shpellën Lascaux u gjet në vitin 1940 dhe u bë një vend turistik, pas Luftës II Botërore. Monoksidi i karbonit, nga vizitorët e shumtë filloi t’i dëmtojë pikturat e shpellës, që tani cilësohen një sit i Trashëgimisë Botërore në UNESCO dhe shpella u mbyll për publikun, në vitin 1963.