Një ilaç që përdoret prej kohësh për të trajtuar sëmundjen e Parkinsonit mund të ndihmojë pacientët me një formë të rëndë të degjenerimit makular të lidhur me moshën (AMD), sugjeron një provë e vogël klinike.
Një nga shkaqet kryesore të humbjes së shikimit tek njerëzit e moshuar është një gjendje e quajtur degjenerim i thatë i makulës. Më shumë se 15% e njerëzve mbi 70 vjeç kanë AMD, dhe 10% deri në 15% të atyre rasteve vazhdojnë të zhvillojnë degjenerimin më të rëndë makular, i cili mund të shkaktojë humbje të shpejtë dhe të plotë të shikimit. Në mënyrë tipike, AMD trajtohet me injeksione të ilaçeve në sy. Shumica e njerëzve kanë nevojë për disa injeksione në vit që sëmundja të mos përparojë. Por ky studim i vogël, në fazën e hershme klinike sugjeron se një alternativë mund të jetë në horizont: ilaçi kryesor që përdoret për të trajtuar sëmundjen e Parkinsonit, i quajtur levodopa.
Studimi ishte një rezultat i një studimi të vitit 2016 që zbuloi se pacientët e Parkinsonit që morën levodopa kishin më pak të ngjarë të zhvillonin degjenerim makular. “Studimi gjeti një marrëdhënie midis marrjes së levodopa dhe rigjenerimit makular,” tha Dr. Robert Snyder, një profesor i oftalmologjisë në Universitetin e Arizonës, në Tucson. “Ai vonoi fillimin e degjenerimit makular të thatë dhe të lagësht dhe zvogëloi shanset për të marrë degjenerim të lagësht makular.” Degjenerimi i makulës ndikon në makulën, pjesë e syrit që ju lejon të shihni detaje të imëta. AMD e lagësht ndodh kur enët anormale të gjakut rriten nën makulën; shpesh, këto enë gjaku rrjedhin gjak dhe lëng, duke shkaktuar dëme të shpejta.
Snyder dhe dy kolegë filluan një provë klinike në 2017 për të mësuar nëse levodopa mund të ndihmojë në parandalimin e të dy formave të AMD. Njëzet pacientë të sapo diagnostikuar me AMD morën pjesë në provën e parë. Secilit iu dha një dozë e vogël ditore e levodopës për një muaj. Një mjek i syve i vlerësoi çdo javë për të përcaktuar nëse kishin nevojë edhe për injeksion të syve. Meqenëse prova u bazua në kërkime paraprake, autorët donin që pacientët të merrnin injeksione nëse ishte e nevojshme, për të siguruar që gjendja e tyre nuk do të përkeqësohej nëse levodopa ishte joefektive.
“Në vend që t’i injektojmë, i cili do të kishte qenë standardi i kujdesit, ne i trajtuam ata me levodopa dhe i ndoqëm çdo javë për t’u siguruar që nuk do të përkeqësoheshin,” tha Snyder. “Dhe nëse ato përkeqësohen, ne i kthyem në trajtimin e mëparshëm me injeksion.”
Pas një muaji, të gjithë pjesëmarrësit u bashkuan me 11 të regjistruar në një provë të dytë për të vlerësuar sigurinë dhe efektivitetin e levodopa në doza të ndryshme. Ndërsa shumë pjesëmarrës kishin nevojë për një injeksion gjatë provës, ata kërkuan më pak doza sesa do të jepeshin normalisht gjatë një periudhe një mujore. Marrja e levodopa gjithashtu dukej se vononte nevojën për një injeksion, zbuloi studimi. Autorët raportuan se marrja e levodopa përmirësoi vizionin e pjesëmarrësve në përgjithësi. Gjithashtu uli ndjeshëm grumbullimin e lëngjeve në sy.
Ilaci u tregua i sigurt dhe i toleruar mirë, thanë studiuesit. Pacientët që përjetuan efekte anësore të shoqëruara me ilaçet, të tilla si të përziera dhe vizion të paqartë, u vendosën në një dozë më të ulët. Por ky lloj testimi ka disa kufizime. Nuk kishte asnjë pikë krahasimi, siç psh një ilac tjetër; të gjithë pjesëmarrësit morën levodopa. Dhe studiuesit dhe pjesëmarrësit të gjithë e dinin se çfarë trajtimi ishte administruar, duke futur potencialisht paragjykim në rezultate. Dr. Raj Maturi, zëdhënës klinik i Akademisë Amerikane të Oftalmologjisë, tha se konfirmimi i sigurisë dhe efektivitetit të ilaçit do të kërkojë një provë klinike më të madhe, më të fuqishme.
Maturi gjithashtu shprehu shqetësim në lidhje me efektet anësore të mundshme të levodopa, veçanërisht duke pasur parasysh moshën e popullsisë që preket nga degjenerimi makular. “Ju po flisni për një popullsi të moshës 70 dhe 80 vjec – ata tashmë kanë gjendje të tjera shoqëruese,” tha Maturi. “Një ilaç sistemik oral oral që ata do të marrin për pjesën tjetër të jetës mund të ndikojë ndjeshëm në cilësinë e jetës së tyre. Unë jam gjithmonë i shqetësuar për profilet e efekteve anësore të ilaçeve orale që duhet të merren për një periudhë të gjatë kohore.”
Ndërsa pjesa e dytë e provës është duke vazhduar, rezultatet e hershme u botuan në internet së fundmi në The American Journal of Medicine. Snyder tha se do të vijë një studim më i madh. “Ne u menduam se kishim një efekt pozitiv dhe kishim një provë të konceptit për të shkuar përpara me një provë klinike më të madhe, të kontrolluar nga një ilac,” tha ai. “Ky do të jetë hapi ynë i ardhshëm.”
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
