Është një parashikim i guximshëm që disa thonë se kufizohet me fantazinë: Bankat e Wall Street dhe zyrtarët e Rezervës Federale shohin fitime të fuqishme të punësimit gjatë tre viteve të ardhshme që shmangin mallkimin e recesioneve të kaluara.
Nëse kanë të drejtë, miliona amerikanë do të shtojnë fuqinë punëtore sa më shpejt që të mbushen vaksinat kundër koronavirusit. Nëse ata janë të gabuar, SHBA hyn në një tjetër të ashtuquajtur rimëkëmbje e papunësisë, ku vonesat e pagave vonojnë rritjen ekonomike dhe prodhimin.
Optimistët, përfshirë nënkryetarin e Rezervës Federale Richard Clarida, thonë se kjo krizë ekonomike është e ndryshme sepse u shkaktua nga diçka më shumë si një katastrofë natyrore sesa një goditje financiare. Pasi pandemia të qetësohet, kërkesa e mbyllur për shërbime, argëtim dhe madje edhe udhëtime do të ‘lirohet’ dhe kompanitë do të punësojnë përsëri.
“Ekonomia ia ka dalë të jetë më elastike në përshtatjen me virusin,” tha Clarida në vërejtjet për Këshillin për Marrëdhëniet me Jashtë në 8 Jan.
Pesimistët janë më të kujdesshëm, duke treguar shenja se kësaj here shumë punëtorë mund të braktisin forcën e punës dhe një pjesë e madhe e vendeve të punës të humbura nuk do të kthehen më. Kjo do të detyrojë shumë të ndryshojnë profesion ose të zhvendosen, gjë që mund të zgjasë me vite, ndërsa tranzicioni bie më shumë tek ata me më pak të ardhura dhe arsim.
Punëtorët me paga të ulëta rrezikojnë veçanërisht të lihen pas, veçanërisht nëse ata jetojnë në zona rurale, thotë profesori i Harvardit Raj Chetty.
Të dhënat e vendeve të punës
Raporti i fundit i vendeve të punës të premten tregon sesa i rëndësishëm është kontrolli i virusit për fitimet e ardhshme të vendeve të punës. Listat e pagave të fermave u ulën me 140,000 nga muaji paraprak, ndërsa niveli i papunësisë ishte në 6.7%.
Dobësia ishte përqendruar në restorante, bare dhe biznese të tjera të goditura rëndë nga kufizimet e reja të pandemisë. Shumë nga 3.9 milion të papunë afatgjatë, ata që janë pa punë për të paktën 27 javë deri në dhjetor, janë në këto industri. Industria e kohës së lirë dhe mikpritja, për shembull, përbën 22.6% të papunësisë totale afatgjatë.
Ka arsye për shpresë në këto të dhëna të zymta, tha Julia Coronado, partnere themeluese në MacroPolicy Perspectives LLC.
“Ka shumë prova këtu që nëse mund ta mbajmë virusin nën kontroll dhe të fillojmë të rihapim aktivitetet, shumë prej këtyre vendeve të punës mund të kthehen”, tha ajo, duke shtuar se ajo gjithashtu shqetëson se ndryshimet e strategjisë së biznesit mund të kenë një ndikim të qëndrueshëm në disa punë në sektorin e shërbimeve. “Ideja që ne do të hedhim një ndërprerës dhe do të kemi një rikuperim pa fërkime në tregun e punës duket shumë e pamundur.”
Outlook i ushqyer
Bankierët qendrorë amerikanë presin që niveli i papunësisë të bjerë në 5% deri në fund të këtij viti, në 4.2% në 2022, dhe 3.7% deri në fund të 2023. Kjo do ta sillte atë në afërsi të shkallës së papunësisë në shkurt, të 3.5%, para shpërthimit të virusit.
Ekonomistët e Goldman Sachs Group Inc. janë gjithashtu pozitivë në perspektivën e vendeve të punës. Ata presin që niveli i papunësisë të ulet në 4.8% në fund të vitit 2021 dhe të jetë rreth niveleve të ulëta para-pandemike deri në fund të vitit 2023.
Një nga gjërat që ata tregojnë është perspektiva për mbështetje shtesë të qeverisë nga administrata e ardhshme e Presidentit të zgjedhur Joe Biden. Ai ka vendosur të lëshojë propozimet e tij të Enjten dhe përshkrimet e gjera sugjerojnë se kjo mund të sigurojë një frymë për fitimet e punësimit.
Akoma, ajo që është e pazakontë në lidhje me këto vështrime është se thjesht nuk ka ndodhur në atë mënyrë në krizat e fundit. Merrni krizën financiare 2008-2009. U deshën rreth tetë vjet që tregu i punës të shërohej. Pas recesionit të vitit 2001, ishin gati gjashtë vjet para se niveli i papunësisë të mbyllej në nivelet e mëparshme.
Braktisja
Shkalla e papunësisë është vetëm një masë e shëndetit të tregut të punës dhe rënia e saj mund të mos sinjalizojë një rimëkëmbje të plotë.
Pandemia ka zvogëluar pjesëmarrjen në forcën e punës, pjesën e popullsisë në moshë pune që kërkon punë ose që janë të punësuar. Njerëzit braktisin fuqinë punëtore për t’u kujdesur për familjen e tyre, për të marrë më shumë arsim ose për shkak se aftësitë e tyre nuk përputhen me nevojat e punëdhënësve.
Këto vendime janë “ngjitëse”, vëren Stephanie Aaronson, shefe e studimeve ekonomike në institucionin Brookings, që do të thotë se ato nuk kthehen shpejt.
Kthimi në normalitet
Përgjigja për këtë varet nga pasiguria e madhe nëse pandemia ka ndryshuar bizneset përkohësisht, apo për më mirë.
Ashok Bajaj, një restorator i njohur në Washington, D.C., është një nga ata pronarë biznesi që thotë se mund të duhen vite që konsumatorët të ndihen përsëri të sigurt, madje edhe me një vaksinë. Bajaj u desh të mbyllë një nga 10 restorantet e tij dhe të lirojë rreth 250 anëtarë të stafit. Ai nuk pret të vendosë të njëjtin numër vendesh në restorantet e tij kur hapet përsëri.
“Njerëzit do t’i kthehen zakonet e tyre të vjetra gradualisht,” tha ai. “A do të ndodhë në 2021? Jo nuk do të ndodhë.”
Claudia Sahm, një ish parashikuese e Bordit të Fed që tani drejton firmën e saj, thotë se politika duhet të synojë një rimëkëmbje të fortë të tregut të punës, por nuk do të jetë e lehtë.
“Ky është një recesion shumë i ndryshëm dhe ekziston një pasiguri masive rreth parashikimit të të gjithëve.”
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Bloomberg