Katër minuta pas mesditës të Mërkurën, ndërsa Presidenti Biden ishte ende duke mbajtur fjalimin e tij përurues, qeveria kineze njoftoi sanksione kundër 28 ish-zyrtarëve të SHBA-së dhe familjeve të tyre.
Pekini nuk po godiste thjesht ekipin Trump që po largohej; udhëheqja kineze po përpiqet të ngacmonte dhe të kërcënonte administratën e ardhshme.
Por nuk do të funksionojë.
Pekini po përpiqet të paralajmërojë zyrtarët e administratës Biden që vijnë mund të pësojnë kosto personale nëse guxojnë të rrëmbehen nga ndjeshmëritë delikate dhe paranojake për Partinë Komuniste Kineze.
Kina sanksionoi ish sekretarin e shtetit Mike Pompeo, dy nga ish-këshilltarët e sigurimit kombëtar të ish presidentit Donald Trump, zëvendës këshilltarin e sigurisë kombëtare Matthew Pottinger, ish-ambasadorin e KB-së Kelly Craft dhe disa zyrtarë të tjerë.
Pekini e justifikoi masën duke pretenduar se “kanë planifikuar, promovuar dhe ekzekutuar një seri lëvizjesh të çmendura që kanë ndërhyrë në punët e brendshme të Kinës”.
Në fakt, sanksionet janë të pakuptimta.
Qëllimi i vërtetë i sanksioneve është të synojnë zyrtarët e ardhshëm – një përpjekje e guximshme për t’i frikësuar ata kundër vazhdimit të ndonjë prej politikave të Trump.
Mëkati i fundit i Pompeo ishte të deklarojë të martën se qeveria kineze po kryen gjenocid dhe krime kundër njerëzimit kundër Ujgurëve dhe pakicave të tjera etnike në provincën Xinjiang.
Por nëse udhëheqësit e Kinës do t’i kushtonin vëmendje më të mirë homologëve të tyre të rinj të administratës Biden, ata do të pranonin se kjo strategji është e dënuar të dështojë.
Të martën, sekretari i ardhshëm i Shtetit Antony Blinken dëshmoi në Senat se ai ishte dakord me përcaktimin e gjenocidit të Pompeo. Ai nuk ishte i pavarur. Fushata e Bajdenit e mori atë vendim pas një debati të plotë të brendshëm në gusht, thanë burimet.
Kjo ishte llogaritja e parë e gabuar e madhe e CCP-së.
Gabimi i dytë i Pekinit ishte të menduarit se ekipi i Biden nuk pajtohet me qëndrimin themelor të administratës Trump ndaj Kinës.
Administrata e Biden po rimendon, nuk po e rirkrijon, qasjen e Kinës të administratës Trump.
Zyrtarët kryesorë të Azisë në hyrje janë përqendruar në konkurrencën, jo në kthimin e angazhimit
Sanksionet e reja të Kinës ndaj amerikanëve janë në të vërtetë të dobishme, pasi ato identifikojnë se cilat nga politikat e Trump kanë qenë efektive.
Për të qenë të sinqertë, qasja e administratës Trump ndaj Kinës ishte tepër e politizuar dhe pa nevojë antagoniste.
Por politikat e saj aktuale ishin përgjigje ndaj veprimeve të Kinës, jo agresione në vetvete.
Tani që Pekini ka treguar kartat e tij, shpresojmë që ekipi i Biden të mos dështojë në ndryshimin e marrëdhënieve.
Konkurrenca do të jetë fokusi i marrëdhënies SHBA-Kinë për katër vitet e ardhshme.
Frika më e madhe e Pekinit është se ekipi i Biden do të jetë më i mirë se Trump.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ Konica.al
