Ndërsa lufta e fjalëve dominoi titujt kryesorë pas takimit midis zyrtarëve amerikanë dhe kinezë në Alaskë javën e kaluar, është koha për një bisedë rreth asaj se ku po shkojnë gjërat këtu.
Një dokument i ri i strategjisë së sigurisë kombëtare të lëshuar nga Shtëpia e Bardhë përqendrohet në rivalitetin në rritje me një “Kinë pohuese dhe autoritare” – konkurrenti i vetëm i Shteteve të Bashkuara i aftë për të ngritur “një sfidë të qëndrueshme ndaj një sistemi të qëndrueshëm dhe të hapur ndërkombëtar”.
Ndërsa administrata shikon hapat e ardhshëm në marrëdhëniet SHBA-Kinë, zyrtarët duhet të marrin forcë nga fakti që populli amerikan mbështet një politikë që përballet dhe konkurron me Pekinin.
Një sondazh i kohëve të fundit gjen një konsensus në rritje për Kinën midis amerikanëve. Një sondazh i opinionit publik kombëtar i porositur nga Instituti Ronald Reagan tregon se një shumicë e fortë e amerikanëve – 37 përqind – e konsiderojnë Kinën, për herë të parë, si vendi që paraqet kërcënimin më të madh për Shtetet e Bashkuara.
Ky është më shumë se dyfishi i numrit që emëroi Rusinë, numri dy në listë, si frika e tyre më e madhe e huaj.
Gati 10 vjet pas “strumbullarit të Azisë” të Presidentit Obama, opinioni publik është zhvendosur dhe me shpejtësi. Deri në vitin 2018, i njëjti studim gjeti vetëm 21 përqind të identifikuar Kinën si kërcënimin më të madh, me Rusinë në krye të listës me 30 përqind.
Amerikanët gjithashtu kanë një kuptim se si ata duan që Shtetet e Bashkuara të merren me Kinën.
Shumica domethënëse dypartiake mbështesin ruajtjen e bazave jashtë shtetit për të parandaluar kërcënimet dhe për t’iu përgjigjur shpejt ngjarjeve. Tani, më shumë amerikanë thonë se prania ushtarake e SHBA duhet të përqendrohet në Azi sesa në Lindjen e Mesme.
Sondazhi tregon mbështetje të fortë për theksimin e administratës tek aleatët dhe partnerët. Kombet indo-paqësore më kritike për konkurrencën e SHBA me Kinën shihen në mënyrë të favorshme, me një shumicë që identifikon Australinë, Japoninë, Korenë e Jugut dhe Tajvanin si aleatë.
Veçanërisht, kur bëhet fjalë për ndarjen e barrës, më shumë amerikanë besojnë se aleatët tanë aziatikë në Indo-Paqësor bëjnë “pjesën e tyre të drejtë” krahasuar me aleatët tanë evropianë në NATO. Seul tregoi në fillim të këtij muaji se do të rrisë pjesën e saj të kostos së vendosjes së trupave amerikane në tokën Koreane me 14 përqind.
E vërtetë për trashëgiminë e vetë Presidentit Reagan, sondazhi zbulon gjithashtu se amerikanët janë të shqetësuar për shkeljet e të drejtave të njeriut në Kinë. Në dritën e shtypjes brutale në Hong Kong dhe gjenocidit kundër popullit ujgur, nuk është e vështirë të kuptohet pse. Mbi 70 për qind e amerikanëve duan që Shtetet e Bashkuara të mbështesin lëvizjen pro-demokracisë në Hong Kong, edhe nëse zemëron Pekinin.
Megjithatë shqetësimi mbi Kinën nuk përkthehet në një qasje të unifikuar se si të përfshihen kërcënimet që ajo paraqet. Ndërsa Presidenti Biden ndjek bashkëpunimin me Kinezët për ndryshimin e klimës, ai duhet të kujtojë se vetëm një shumicë e hollë e amerikanëve mbështesin rikthimin në marrëveshjen e klimës në Paris.
Amerikanët janë të ndarë në mënyrë të ngjashme nëse ndryshimi i klimës është, në vetvete, një kërcënim i sigurisë kombëtare. Siç e prisnit, ekziston një ndarje shumë partiake për këtë çështje, me 75 përqind të demokratëve që besojnë se ndryshimi i klimës është një kërcënim i sigurisë kombëtare krahasuar me vetëm 24 përqind të republikanëve.
Amerikanët janë të qartë në lidhje me gamën e plotë të kërcënimeve me të cilat përballemi nga Kina dhe mbështesin angazhimin dhe udhëheqjen amerikane në rajon.
Zyrtarët e administratës duhet të kanalizojnë shqetësimet e tyre dhe, së bashku me aleatët dhe partnerët tanë në rajon, të drejtojnë nga një pozicion i fuqisë.
Siç tha Presidenti Regan një herë, “Lufta nuk vjen kur forcat e lirisë janë të forta, por kur ato janë të dobëta. Atëherë tiranët tundohen”.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Policy/ F.H, Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Si SHBA-ja po tenton të ulë ndikimin e Kinës?
