Nuk është hera e parë që Boris Johnson akuzohet për gënjeshtra. Kryeministri britanik u shkarkua një herë si gazetar i Times për të bërë një vlerësim dhe u shkarkua si zëdhënës i opozitës Konservatore për dështimin për t’i thënë të vërtetën udhëheqësit të partisë së tij në lidhje me një lidhje jashtëmartesore.
Tani, në Number 10 Douning Street, njohja e Johnson me të vërtetën ka marrë një domethënie shumë më të madhe. Edhe në sistemin politik të Britanisë, është e rrallë që një politikan të akuzohet plotësisht për gënjeshtër.
Por kjo nuk i ka ndaluar kundërshtarët e tij. “A je gënjeshtar?” pyeti Ian Blackford, udhëheqësi i partisë Kombëtare Skoceze në Uestminster javën e kaluar. Keir Starmer, udhëheqësi i Punës, i kujtoi Johnson se ministrat që gënjyen në Dhomën e Komuneve ishin të detyruar të jepnin dorëheqjen. Edhe BBC shpërfilli mohimin e drejtpërdrejtë të Johnson se ai tha vitin e kaluar se do të ishte i gatshëm të shihte viktima sesa të impononte një bllokim të tretë të Covid, duke raportuar vërejtjen si fakt. Refuzimi i Johnson për të thënë se kush fillimisht pagoi për një rinovim luksoz të banesës së tij në Douning Street ka ngritur pyetje të reja në lidhje me gatishmërinë e tij për t’u përballur me të vërtetën.
Ndërkohë Irlanda e Veriut, e cila shënon njëqind vjetorin e saj më 3 maj, vazhdon të jetë në vështirësi nga pasojat politike të Brexit, i cili pa Johnson të pranonte një kufi të ri ekonomik në Detin Irlandez, duke ndarë rajonin nga pjesa tjetër e Mbretërisë së Bashkuar. “Nuk do të ketë kufi në Detin Irlandez”, premtoi Johnson në gusht 2020 para se të arrihej marrëveshja për Brexit, në një vërejtje tjetër që ka nxitur akuza për gënjeshtër.
“Mbi trupin tim te vdekur,” tha atëherë. Ndërsa votuesit në të gjithë Britaninë përgatiten për zgjedhjet lokale dhe ato për kryetarë të Komunave të Enjten, Johnson është zhytur nën tituj armiqësorë nga gazetat miqësore, integriteti i tij vihet në pikëpyetje dhe ai ka hyrë në një luftë të rrezikshme informimi me Dominic Cummings, ish-këshilltari i tij kryesor.
“Boris në vështirësi”, deklaroi Daily Mail javën e kaluar. Por a është ai? Sondazhet e opinionit sugjerojnë se Konservatorët e Johnson – të cilët 18 muaj më parë fituan një shumicë prej 80 vendesh në zgjedhjet e përgjithshme – mund të shkonin drejt një serie të mirë rezultatesh të Enjten dhe se është Starmer ai që është në telashe. Me rreth 5,000 postime të gatshme vetëm në Angli, zgjedhjet lokale janë një provë e rëndësishme e gjendjes shpirtërore të vendit.
Johnson shpreson që Konservatorët mund të fitojnë në ish-zonat e Punës duke përfshirë Tees Valley dhe Uest Midlands dhe, ndoshta, një zgjedhje shtesë parlamentare në qytetin e klasës punëtore të Hartlepool në Anglinë veri-lindore. Ndërsa antitrupat Covid-19 kalojnë nëpër venat e elektoratit britanik, Johnson shpreson që një “ndihmesë me vaksina” do ta ndihmojë atë të kthejë tryezat ndaj keqbërësve të tij. Por a kanë zbuluar ngjarjet e ditëve të kaluara defekte në karakterin dhe stilin e qeverisjes së Johnson të cilat eventualisht mund të kontribuojnë në rënien e tij?
Qasja e paduruar Johnson tashmë po përballej me kritika për qasjen e tij të rastësishme ndaj qeverisë kur vendosi t’i shpallte luftë Cummings.
Laburistët e kishin akuzuar Johnson dhe kolegët e tij ministra për përdorimin e një stili “favore për shokët”, në të cilin mesazhet me shkrim nga miqtë u përgjigjeshin me oferta ndihme. Nën kushtet normale të politikës britanike, një kryeministër Konservator do të alarmohej nga përroi i kritikave të medias në dy javët e fundit nëse do të ishte në vendin e Johnson. Megjithatë Johnson këmbëngul me ngulm se “nuk ka asgjë për të parë dhe ndryshuar” dhe se ai mbetet i përqendruar në çështjet që njerëzve iu interesojnë më shumë, veçanërisht duke luftuar pandeminë Covid-19.
Sondazhet sugjerojnë udhëheqje jashtëzakonisht të forta Konservatore ndaj Laburistëve, pavarësisht nga zemërimi. Një sondazh i YouGov i kryer në 27-28 Prill – që mbulonte ditën kur Starmer etiketoi Johnson “Major Sleaze” – ishte tipik: i dha Konservatorëve një epërsi prej 11 pikësh ndaj opozitës, me konservatorët në 44 dhe me laburistët 33.
Fjala “sleaze” – kap një shumëllojshmëri skandalesh financiare dhe seksuale – ngjalli sensin e një qeverie konservatore që po shkon drejt degradimit pas më shumë se 15 vjet në pushtet. Ka ende pak shenja që votuesit duan të heqin dorë nga Johnson, dhe se ata e shohin Starmer në të njëjtën dritë që ata panë Blair. Vlerësimet e Starmer’s YouGov kanë rënë – duke rënë nga plus 22 në minus 24 brenda një viti – ndërsa Johnson duket se është përmirësuar me çdo goditje Covid-19.
Symonds, një ish-shef i komunikimit për partinë Konservatore dhe një lojtar politik në të drejtën e saj, mbikëqyri rinovimin e sheshtë dhe është quajtur në mediat sociale “Carrie Antoinette”. Shumë deputetë konservatorë besojnë se ajo ka shumë ndikim. Sidoqoftë, Zac Goldsmith, një ministre konservatore dhe mike e Symonds, kundërshton se ajo është viktimë e “seksizmit të viteve 1950”.
Disa Konservatorë besojnë se rryma e titujve negativë rreth Johnson mund të shtypë pjesëmarrjen e konservatorëve në zgjedhjet ku “marrja e votës” është thelbësore, veçanërisht në zonat më të pasura më pak urbane. Ish-votuesit laburistë të klasës punëtore në të ashtuquajturat vende “muri i kuq” në Anglinë veriore duket se janë më pak të shqetësuar, sipas fushatave të konservatorëve. Sondazhi i fundit i YouGov tregon këta të fundit me një epërsi prej 19 pikësh ndaj laburistëve midis votuesve të klasës punëtore.
Starmer u ka thënë kolegëve se njerëzit kanë filluar të përmendin sjelljen personale të Johnson shpesh në biseda por jo në atë masë që ka të ngjarë të ndryshojë thelbësisht rezultatin e zgjedhjeve të së Enjtes. “Ata po flasin për këtë, por nuk jam i sigurt se kjo do të ndryshojë mënyrën e votimit”, thotë një aleat.
Partia e Punës është e përgatitur për një seri rezultatesh të dobëta, por Starmer shpreson se të paktën po mbjell fara dyshimi në mendjet e votuesve.
Strategët e laburistëve pranojnë që Johnson po korr shpërblimet politike nga përhapja e shpejtë e gati 35 milion vaksinave të para Covid-19 – por ata besojnë se në kohën e zgjedhjeve të përgjithshme të ardhshme në 2023 ose 2024 pandemia e koronavirusit do të shfaqet si një ngjarje unike që zhduket në të kaluarën.
Eddie Lister, këshilltari i Johnson nga ditët e tij si kryebashkiak i Londrës, është larguar, ndërsa James Slack, një ish-shef i respektuar i komunikimit, është larguar për t’u bashkuar me gazetën The Sun. Sekretari i kabinetit, Simon Case dhe Dan Rosenfield, shefi i tij i shtabit, janë të rinj në punën e tyre dhe po luftojnë për të vendosur rendin.
Nëse Johnson fiton me një fitore të rëndësishme të Enjten, presioni i fundit mbi të mund të lehtësohet. Megjithëse ai po lufton për të përcaktuar – e lëre më për të përmbushur – axhendën e tij “ngritëse”, ai mund të presë një reagim ekonomik post-Covid dhe shansin për të ndrequr axhendën e tij për “Britania globale” ndërsa vendi pret samitin e G7 në qershor dhe Samiti i KB për klimën COP26 në nëntor.
Kujtojmë se Donald Trump pa një mik shpirtëror politik tek Johnson, duke e quajtur atë “Trumpi i Britanisë”, por SHBA përfundimisht u lodh nga presidenti i saj jokonvencional.
A do të lodhet Britania e Madhe nga stili kaotik i qeverisjes së Johnson? “Një ditë ndoshta do ta bëjmë”, thotë biografi i Johnson.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ F.H, Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
