A mund të ndikojnë elementët e karakterit tonë në nivelin tonë të lumturisë në jetën tonë të përditshme? Mund të tingëllojë e çuditshme, por elementët e një kërkimi vëzhgues në formën e një eksperimenti lidhin mirëqenien me ekstroversionin , këtë element të karakterit tonë që na bën më socialë dhe ndonjëherë edhe më të dashur në mjedisin tonë shoqëror.
Rezultatet e studimeve në të kaluarën kanë treguar se tipat ekstrovert janë më të lumtur se tyre temperament të mbyllur, një vëzhgimi që është testuar vazhdimisht për dekada të tëra. Por edhe në këtë rast, është e vështirë të përcaktohet nëse kjo reflekton atë që i bën njerëzit ekstrovertë apo nëse pasqyron llojet e ndërveprimeve që kanë njerëzit kur veprojnë si personazhe ekstroverte.
Studiuesit Seth Margolis dhe Sonja Lyubomirsky donin ta verifikonin këtë pyetje vitin e kaluar në një eksperiment, rezultatet e të cilit u botuan në Journal of Experimental Psychology: General.
Eksperimenti i introversionit dhe ekstroversionit
Pjesëmarrësit u informuan për karakteristikat e njerëzve ekstrovertë (të tilla si të qenit llafazan, këmbëngulës dhe spontan) dhe iu kërkua të sillen në përputhje me rrethanat për një javë. Në mënyrë të ngjashme, atyre iu dhanë karakteristikat e njerëzve introvertë (të tillë si të qenit më të qetë dhe më pak shprehës) dhe duhet të sillen në këtë mënyrë edhe për një javë të jetës së tyre të përditshme.
Në fazën fillestare të eksperimentit, u llogaritën tiparet e personalitetit të pjesëmarrësve. Gjatë eksperimentit, studiuesit mblodhën informacion në lidhje me sjelljet e individëve për t’u siguruar që ata të ndiqnin udhëzimet në mënyrë korrekte. Ata gjithashtu matën nivelet e mirëqenies së pjesëmarrësve, të cilët vlerësuan se sa argëtuese ishin aktivitetet e ndryshme për ta në javët e ndryshme duke ndjekur udhëzimet për sjelljet specifike.
Në përgjithësi, pjesëmarrësit treguan nivele më të larta lumturie gjatë javës pas sjelljes së një personazhi ekstrovert krahasuar me ata që silleshin si personazhe introverte. Ky zbulim ishte i vërtetë si për pjesëmarrësit që fillimisht kishin një karakter ekstrovert, por edhe për ata më introvertë. Prandaj, ky ndryshim i sjelljes për nevojat e eksperimentit preku pjesëmarrësit pavarësisht niveleve të ekstroversionit që kishin në fillim të vëzhgimit.
Shkurtimisht, sa më shumë pjesëmarrësit të shijonin sjelljet ekstroverte dhe të ndjenin se ishin të rëndësishëm në shoqëri në tërësi, aq më i madh ishte ndryshimi në mirëqenien midis ekstrovertëve dhe introvertëve gjatë javëve të vëzhgimit.
Si përfundim, rezultatet e hulumtimit përmbledhin se kur dikush sillet duke qenë më i hapur dhe më shprehës me njerëzit e tjerë, ka më shumë kontakte sociale dhe merr pjesë në aktivitete të reja, ndjenja e lumturisë dhe gëzimit rritet në krahasim me ata që zgjedhin të jenë më të mbyllur dhe më të mbyllur dhe më pak shprehëse.
Megjithatë, lindin pyetje nëse ky efekt mund të zgjasë për periudha më të gjata kohore. Pra, a reagojnë njerëzit ndaj këtij ndryshimi të shkaktuar nga kushtet e kërkimit apo do të vazhdojnë të jenë po aq të lumtur nëse vazhdojnë të sillen në këtë mënyrë për një periudhë më të gjatë kohore?
Prandaj, a mund të ndryshojë sjellja ekstroverte ose introverte për një kohë të gjatë perceptimet e njerëzve për tiparet e tyre të personalitetit? Të gjitha këto janë pyetje teorike që mund të hulumtohen dhe t’u jepet përgjigje nga një punë e mëtejshme kërkimore.
