28 janari i vitit 2002 do të trondiste qytetin e Shkodrës. Një çift bashkëshortësh do të vriteshin brenda shtëpisë së tyre. Ekzekutimi i tyre do të bëhej nga miku i familjes, Sadik Kuniqi. Ky i fundit ju shkoi për vizitë në shtëpi dhe vrau në befasi Isuf dhe Sadete Sulën. Ai shkoi edhe më tej, duke ju telefonuar vajzave të çiftit dhe duke i kërcënuar se do ti ekzekutonte dhe ato.
Dy muaj më vonë në Mars të vitit 2002 Kuniqi bën një tjetër vrasje. Ai shkoi në shtëpinë e Çesk Simonit. Aty gjeti gruan e këtij të fundit sëbashku me djalin tre vjeç. Kuniqi plagosi rëndë gruan e mikut të tij dhe më vonë u fut në dhomën e djalit të vogël dhe e theri me një mistri. E plagosur, Mira Simoni ka kërkuar ndihmë në ballkonin e shtëpisë së saj, por përpara se të ikte Sadik Kuniqi i dha goditjen fatale. Në momentin që po largohej nga vendi krimit Kuniqi është identifikuar nga komshinjtë.
Sadik Kuniqi është vrasësi i parë serial i identifikuar së bashku me planin e tij të ekzekutimeve. Ai kishte një ditar në të cilin u gjetën emrat e 33 personave që do të ekzekutonte. Kuniqi punonte si Kapter në degën e Punëve të Brendshme në Shkodër për postën e kufirit. Pas disa lëvizjeve ai është larguar përfundimisht nga detyra në vitin 1992 dhe ka nisur të punojë si murator.
Në vitin 2000 ai u divorcua nga bashkëshortja dhe shkak për këtë ishin çrregullimet e tij psikike. Në janar të vitit 2002 ka nisur dhe kasaphana e Kuniqit në Shkodër. I lidhur me profesionin e tij të dytë, të muratorit, Kuniqi i ka kryer 4 vrasjet e tij me një mistri. Në 2003 Kuniqi është dënuar me vendim gjykate me burgim të përjetshëm. I vetëm në qeli, vrasësi serial filloi të vuante nga haluçinacione dhe skizofreni e rënduar. Ai ndërroi jetë në vitin 2005 në spitalin e burgut pas një problem me apandesitin.
