Zëvendësministri rus i mbrojtjes njoftoi të martën se Moska ka vendosur të “ndalojë aktivitetin ushtarak në drejtim të Kievit dhe Chernihiv” në mënyrë që “të rrisë besimin reciprok për negociatat e ardhshme për të rënë dakord dhe për të nënshkruar një marrëveshje paqeje me Ukrainën”.
U fol për përparim në negociatat në Stamboll midis Ukrainës dhe Rusisë dhe Pentagoni raportoi lëvizjen e disa njësive ruse larg Kievit.
Çfarë nënkuptojnë këto zhvillime? Kjo nuk është papritur dashamirësi nga ana e kriminelëve të luftës në Kremlin.
Lufta e agresionit të diktatorit rus Vladimir Putin vazhdon në pjesën tjetër të Ukrainës – siç tregohet nga një sulm me raketa në ndërtesën e qeverisë Mykolaiv në Ukrainën jugore të martën në mëngjes dhe nga rrethimi i vazhdueshëm i Mariupolit, një port në Detin Azov, me humbje të mëdha jetësh.
Putin thjesht po e pranon realitetin: forcat e tij po humbasin luftën rreth Kievit.
Në të vërtetë, pas suksesit të një kundërofensive të fundit ukrainase rreth kryeqytetit, trupat ruse janë në rrezik të rrethimit.
Tërheqja ruse, me pak fjalë, nuk ka të bëjë me rritjen e “besimit të ndërsjellë” dhe gjithçka ka të bëjë me shpëtimin e forcave të saj nga disfata.
Rusët me sa duket shpresojnë të kenë sukses duke e zhvendosur fokusin në rajonin Donbas të Ukrainës lindore. Plani i tyre duket se është të rrethojnë trupat ukrainase në lindje duke sulmuar nga veriun dhe jugun – por kjo varet nga marrja e Mariupolit.
Si duhet të reagojnë Shtetet e Bashkuara dhe pjesa tjetër e Perëndimit ndaj kësaj manovre të fundit ruse?
Duke dyfishuar ndihmën për Ukrainën dhe sanksionet ndaj Rusisë.
Pozicioni i Ukrainës sot të kujton paksa atë të Britanisë pas përfundimit të Betejës së Britanisë në vjeshtën e vitit 1940. Forcat Ajrore Mbretërore i kishin shpëtuar Ishujt Britanikë nga një pushtim gjerman. Rreziku ekzistencial kishte kaluar. Por Britania ende përballej me një shterim të madh të burimeve të saj teksa luftoi e vetme kundër mashtruesit nazist. Shpresa e vetme e saj ishte ndihma nga Shtetet e Bashkuara – “arsenali i demokracisë”, siç e quajti atë Presidenti Franklin D. Roosevelt.
Më 9 shkurt 1941, Kryeministri Winston Churchill tha në një fjalim radiofonik: “Ne nuk do të dështojmë apo lëkundemi; nuk do të dobësohemi dhe nuk do të lodhemi. As tronditja e papritur e betejës, as sprovat e gjata të vigjilencës dhe përpjekjeve nuk do të na lodhin. Na jepni mjetet dhe ne do ta përfundojmë punën.”
Shtetet e Bashkuara u përgjigjën me Aktin Lend-Lease, i cili siguronte furnizime në “çdo formë të mundshme”, nga pajisjet ushtarake deri te mishi i konservuar.
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky është Churchill i sotëm dhe Presidenti Biden është FDR i sotëm.
Shtetet e Bashkuara duhet të bëjnë të paktën aq shumë për ukrainasit sa dikur për britanikët.
Në fund të fundit, të dy vendet po bëjnë të njëjtën betejë për liri. Të dy kanë fituar admirimin dhe mbështetjen e botës.
Që nga janari i vitit 2021, Shtetet e Bashkuara i kanë ofruar Ukrainës ndihmë prej 2 miliardë dollarësh, duke përfshirë raketat Stinger dhe Javelin, të cilat po dëmtojnë rëndë avionët dhe tanket ruse. Por Zelensky dëshiron edhe më shumë ndihmë – dhe ne duhet ta ofrojmë atë.
Zelensky dëshiron edhe më shumë sanksione, nga shkëputja e të gjithë rrjetit financiar rus nga sistemi SWIFT i transfertave ndërbankare deri te ndërprerja e shitjeve të naftës dhe gazit rus në Evropë. Ai gjithashtu dëshiron edhe më shumë sisteme armësh, duke përfshirë avionë, tanke, sisteme raketash me shumë lëshime dhe mbrojtje ajrore me rreze më të gjatë si S-300.
Është qesharake që Perëndimi heziton të përmbushë kërkesat e tij ndërkohë që Ukraina po lufton një betejë për mbijetesë.
Biden duket se mendon se sigurimi i MiG-29 do të kalonte një vijë të kuqe me Rusinë, ndërsa presidenti francez Emmanuel Macron ka shprehur shqetësime të ngjashme për sigurimin e tankeve.
Relaksohuni. Putini nuk mund të fitojë as një luftë kundër Ukrainës; ai nuk do të nisë një luftë me NATO-n.
Luftënxitësi rus është në këmbë. Tani gara është në vazhdim për të parë se kush mund të riarmatoset dhe rimbushet më shpejt: Ukraina apo Rusia?
Perëndimi duhet të sigurojë që Ukraina të ketë armët për të vazhduar të ushtrojë presion mbi avantazhin e saj ushtarak.
Një disfatë ruse – që do të thotë një tërheqje në linjat e 23 shkurtit – është thelbësore për të shpëtuar Ukrainën dhe për të mbrojtur rendin ndërkombëtar liberal.
Ukrainasit janë të gatshëm të luftojnë pavarësisht humbjeve të tyre zemërthyese. Ne vetëm duhet t’u japim atyre mjetet për të përfunduar punën.
Burimi: Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Lufta një katastrofë, Putini do të përfundojë si Hitleri”
“Do të ketë një Ukrainë të pavarur “shumë më gjatë” sesa…”
