Ndërsa Evropa po shkon drejt dimrit dhe sanksionet mbeten në fuqi për gazin dhe naftën rus pas pushtimit të Ukrainës, lideri de fakto i Bashkimit Evropian (BE), Gjermania, ka përshpejtuar bisedimet me eksportuesin kryesor në botë të gazit natyror të lëngshëm (LNG). Katari, për të zëvendësuar furnizimet e humbura të gazit rus. Sipas komenteve javën e kaluar nga Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Punëve të Jashtme të Katarit, Sheikh Mohammed bin Abdulrahman Al Thani, vendi është në bisedime me disa kompani gjermane rreth furnizimeve të reja të LNG-së dhe burimet e folura javën e kaluar nga OilPrice.com konfirmuan se përfshihen gjigantët e shërbimeve, RWE dhe Uniper. Megjithatë, shtuan burimet, afatet dhe vëllimet e dorëzimit në diskutim do të ofrojnë vetëm një zgjidhje të pjesshme për krizën e gazit me të cilën përballet Evropa dhe madje kjo nuk do të ndodhë së shpejti. Këto marrëveshje specifike, më shumë prej të cilave në një moment, vijojnë nga dy iniciativa të mëdha të zbatuara nga Gjermania në vazhdën e sanksioneve ndaj Rusisë. E para nga këto është e fokusuar në rritjen e mekanizmave të dërgimit të gazit në Evropë, me një deklaratë synimi për bashkëpunimin energjetik të nënshkruar në maj midis Gjermanisë dhe Katarit që synon rritjen e furnizimit me LNG që shkon në Gjermani përmes rrugëve ekzistuese të importit të shtuara nga infrastruktura e re e miratuar nga Bundestag. Kjo përfshin vendosjen e katër objekteve lundruese të importit të LNG-së në bregdetin e saj verior dhe dy terminaleve të përhershëm në tokë, të cilët janë në zhvillim e sipër, sipas burimeve brenda aparatit të sigurisë energjetike të BE-së për të cilat flitet ekskluzivisht nga OilPrice.com. Këto plane, tha një nga burimet, do të zhvillohen paralelisht me planet që Katari të vërë në dispozicion të Gjermanisë furnizime të konsiderueshme me LNG nga terminali Golden Pass në Bregun e Gjirit të Teksasit, në të cilin QatarEnergy mban 70 për qind të aksioneve, me ExxonMobil.
E dyta nga këto iniciativa synon rritjen e prodhimit të gazit në Katar, i cili më pas mund të furnizohet në Evropë dhe pason nënshkrimin në qershor të marrëveshjeve të veçanta partneriteti midis Emiratit dhe TotalEnergies të Francës, dhe më pas Eni të Italisë, për 30 miliardë dollarë. Fusha e Veriut (ose ‘Dome’) Zgjerimi i projektit më të madh në botë LNG. Sipas deklaratave të Ministrit të Energjisë së Katarit, Saad al-Kaabi, supermajori francez i naftës dhe gazit do të ketë 25 për qind të aksioneve në projekt, pa asnjë kompani tjetër që të ketë një aksion më të madh dhe procesi i përzgjedhjes për partnerët tashmë është finalizuar. Të njëjtat kushte u njoftuan për marrëveshjen e partneritetit Eni. Në përgjithësi, plani i shumëpritur i Zgjerimit të Fushës Veriore përfshin gjashtë trena LNG që synojnë rritjen e kapacitetit të lëngëzimit të Katarit nga 77 milionë tonë metrikë në vit (mtpy) në 110 mtpy, me shtimin e katër trenave të tjerë nga viti 2025, dhe më pas në 126 milion mtpy me shtimin e dy trenave të tjerë deri në vitin 2027.
Marrëveshjet e fundit që po diskutohen midis gjigantëve gjermanë të shërbimeve publike dhe Katarit varen gjithashtu nga afati kohor për planin e zgjerimit të fushës së veriut, i cili lë një hendek të madh furnizimi midis kohës kur Evropa synon të zëvendësojë të gjitha importet e gazit (dhe naftës) nga Rusia, që është mesi i vitit 2024, dhe koha kur Katari ka të ngjarë të përfundojë planin e zgjerimit të fushës veriore, i cili është midis 2025 (katër trena) dhe 2027 (dy trena të tjerë). Përkeqësimi i problemit për Gjermaninë dhe, si rrjedhim, për pjesën tjetër të BE-së, është se Katari e di se është tregu i shitësve tani dhe do të mbetet i tillë derisa të hiqen sanksionet e energjisë ndaj Rusisë, gjë që nuk duket se do të ndodhë së shpejti. Duke pasur parasysh pozicionin e tij të favorshëm të negociatave, Katari thuhet se po kërkon të vendosë çmime shumë të larta për LNG-në e tij nga një perspektivë historike e çmimeve dhe t’i sigurojë ato me marrëveshje afatgjata që zgjasin të paktën 20 vjet. Është me vend të theksohet në këtë kontekst se marrëveshja e fundit e madhe e RWE me Katarin, për deri në 1.1 milion ton LNG në vit, zgjati vetëm nga viti 2016 deri në vitin 2023.
Siç theksohet nga OilPrice.com, megjithatë, disa kohë më parë, aftësia e Katarit për të vepruar si zëvendësues i përsosur për furnizimet e humbura të BE-së me gaz rus është shumë e kufizuar. Vitin e kaluar, vetëm Gjermania importoi 142 miliardë metra kub (bcm) gaz në vitin 2021, 6.4 për qind më pak nga viti 2020, një mesatare prej rreth 12 bcm në muaj. Kjo shifër vjen nga burime të dhënash që nuk përcaktojnë sasinë e burimeve individuale të këtyre furnizimeve, por si udhëzues, sipas të dhënave nga Independent Commodity Intelligence Services (ICIS), për muajin dhjetor 2021, gazi natyror i ardhur nëpërmjet tubacioneve nga Rusia arrinte në 32 për qind e totalit të importeve të Gjermanisë atë muaj. Përdorimi i kësaj përqindje të dhjetorit jep një shifër për të gjithë vitin prej pak më shumë se 45 miliardë metra kub gaz natyror të importuar nga Gjermania nga Rusia, që barazohet me pak më pak se 33 milionë tonë metrikë LNG. Siç qëndron atëherë, importet e Gjermanisë të LNG-së vetëm nga Rusia – duke mos marrë parasysh të gjitha shtetet e tjera të BE-së, dhe të gjitha kontratat e tjera afatgjata të Katarit me furnizuesit e tjerë, veçanërisht në Azi – arrijnë në gati 43 për qind të të gjithë LNG-së së prodhuar në Katar në vit.
Prandaj, Gjermania dhe Evropa duhet të sigurojnë që ajo të sigurojë kontrata të mëdha me furnizues të tjerë të gazit shumë shpejt (ndërmjet tani dhe kur plani i Zgjerimit të Fushës Veriore të realizohet diku midis 2025 dhe 2027), por qartë, siç e dinë të gjithë furnizuesit, kjo duhet të të bëhet, çmimi për ta bërë këtë do të jetë jashtëzakonisht i lartë. Po bëhen lëvizje nga disa prej lojtarëve të mëdhenj të energjisë të BE-së për ta bërë këtë, me kancelarin gjerman, Olaf Scholz, që së fundi udhëtoi në Arabinë Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, si dhe në Katar. Sipas burimeve lokale të Emirateve të Bashkuara Arabe, pas vizitave të Scholz dhe Ministrit të Ekonomisë të Gjermanisë, Robert Habeck, si pjesë e një marrëveshjeje të re të Sigurisë së Energjisë dhe Përshpejtuesit të Industrisë të nënshkruar midis Emirateve të Bashkuara Arabe dhe Gjermanisë, Kompania Kombëtare e Naftës së Abu Dhabi (ADNOC) do të furnizojë RWE me një ngarkesë LNG në fund të vitit 2022 për t’u përdorur në terminalin lundrues të importit të LNG të vendit në Brunsbuttel. ADNOC gjithashtu ka caktuar disa ngarkesa të tjera LNG për klientët gjermanë për dorëzim në vitin 2023, thanë të njëjtat burime.
Mundësi të tjera po punohen gjithashtu, me pjesën më të madhe të bazës për Evropën që tashmë është hedhur në javët e fundit, nga TotalEnergies e Francës dhe Eni e Italisë. Kompania italiane njoftoi kohët e fundit se shefi ekzekutiv i saj, Claudio Descalzi, u takua me homologun e tij nga ADNOC, Sulltan al-Jaber, në Abu Dhabi, për të diskutuar për përshpejtimin e zhvillimit të projektit të gazit të thartë Ghasha dhe projektin e Bllokut në det të hapur 2. Koncesioni Ghasha është zhvillimi më i madh në botë i gazit të thartë në det të hapur, që përfshin jo vetëm fushën Ghasha, por edhe fushat e Hail, Hair Dalma, Satah, Bu Haseer, Nasr, SARB, Shuwaihat dhe Mubarraz gjithashtu. Blloku në det të hapur 2, i dyti nga projektet kryesore të përcaktuara për ndjekje të shpejtë kohët e fundit, gjithashtu paraqet Eni si aksionerin kryesor dhe në fund të korrikut u zbulua një rezervuar i ri, më i thellë që tregonte 1.0-1.5 tcf gaz të papërpunuar, pothuajse duke dyfishuar vëllimin e fushës së zbuluar, sipas një komenti nga ADNOC në atë kohë.
TotalEnergies, ndërkohë, ka qenë e angazhuar në një stuhi aktivitetesh që kur sanksionet e Evropës ndaj furnizimeve ruse të energjisë u futën në faza, me nënshkrimin e fundit të një marrëveshjeje partneriteti me ADNOC që përfshin bashkëpunimin në tregtinë, furnizimin e produkteve dhe kapjen, përdorimin dhe ruajtjen e karbonit. Siç u theksua dhe u analizua nga OilPrice.com kohët e fundit, TotalEnergies është në pararojë të politikës së Francës në përpjekje për të reduktuar varësinë e saj nga importet ruse të energjisë duke zgjeruar dhe përshpejtuar zhvillimin e furnizimeve alternative të energjisë, veçanërisht në Lindjen e Mesme. Siç deklaroi TotalEnergies në kohën e nënshkrimit të marrëveshjes së partneritetit me ADNOC: “[Marrëveshja përfshin] zhvillimin e projekteve të naftës dhe gazit në Emiratet e Bashkuara Arabe për të siguruar furnizim të qëndrueshëm me energji në tregje dhe për të kontribuar në sigurinë globale të energjisë.”
Kjo, nga ana tjetër, pasoi nënshkrimin e Partneritetit Gjithëpërfshirës Strategjik të Energjisë Emiratet e Bashkuara Arabe-Francë, i cili gjithashtu fokusohet në sigurimin e furnizimit me energji për Francën në vazhdim. Shqetësime të tilla për efektet negative për Francën që rezultojnë nga ndalimet e shkallëzuara të energjisë ruse përpara, u bënë jehonë përsëri më herët në korrik nga ministri i ekonomisë franceze, Bruno Le Maire, i cili tha: “Le të përgatitemi për një ndërprerje totale të gazit rus; sot ky është opsioni më i mundshëm.” Megjithëse Franca merr pak më pak se 20 përqind të importeve të saj të gazit nga Rusia – shumë më pak se disa shtete të tjera të Bashkimit Evropian (BE), importet e saj të gazit natyror të lëngshëm (LNG) ranë me gati 60 përqind nga muaji në muaj (m-o-m) në qershor. , në rreth 1.06 milionë tonë metrikë, sipas të dhënave të industrisë.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga OilPrice.com
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të bëhet Amerika Arabia Saudite e gazit natyror?
Nord Stream 2/ SHBA për herë të parë i ofrojnë Gjermanisë një…
