A është Serbia në prag të katastrofës!?

“Kam më shumë se kurrë frikë nga ajo që e pret Serbinë”, tha Vuçiq në prezantimin e setit të librave “Veprat e mbledhura të Milorad Ekmeçiqit”, duke shtuar se ka frikë se beteja e re e Stalingradit do të vijë shumë më shpejt se sa pritej dhe se pyetja mbetet “ku do të shkojmë ne serbët, çfarë do të bëjmë me veten tonë”.

Për bashkëbiseduesit e Danasit, kjo retorikë e Vuçiqit nuk është diçka e re dhe siç thonë ata paraqet panik për të dalë më vonë si “shpëtimtar”.

Dragana Rakiq, nënkryetare e DS, i thotë Danasit se Aleksandar Vuçiq “si të gjithë frikacakët ka frikë nga shumë gjëra”, por se frika e tij më e madhe është humbja e pushtetit.

“Me njoftime të vazhdueshme për skenarët më të errët, Vuçiq po i frikëson qytetarët e Serbisë. Mesazhi i tij për publikun është krijuar në atë mënyrë që shpallet apokalipsi dhe ai me propagandë imponohet si e vetmja zgjidhje e problemeve të shtetit, si një lloj mesia që do të na shpëtojë. Ajo matricë zbatohet në çdo krizë, qoftë pandemia e koronavirusit apo negociatat për Kosovën. Pas apokalipsit të paralajmëruar, Vuçiq shpall fitoren, ndaj si rregull në fushatën zgjedhore hyn në krahët e të ashtuquajturës fitore – thotë Rakiq.

Sipas saj, një mënyrë e tillë e uzurpimit të hapësirës publike është jashtëzakonisht e papërgjegjshme dhe e rrezikshme, sepse përbën manipulim dhe lojë me frikën dhe emocionet e qytetarëve të Serbisë.

“Ky është qëllimi në njoftimin e fundit të apokalipsit. Unë nuk dua të zbus përmasat e dukshme të krizës globale, por Serbia nuk është në një pozitë më të keqe se vendet e tjera në këtë pjesë të botës, përveç faktit se ka një regjim katastrofik, manipulues që, në mënyrën nga mashtruesit më të mëdhenj, dhe për hir të qëndrimit në pushtet, bëri marrëveshje me të gjitha qendrat e pushtetit, shpesh duke mashtruar dhe duke premtuar gjëra që nuk mund t’i realizojë. Në fund të fundit, është e vërtetë se ne mund të jemi më keq se në vitet ’90, por vetëm nëse Serbia vazhdon të shkatërrohet nga forcat e prapambetura që sunduan në vitet ’90 dhe të cilat, për shkak të një kombinimi rrethanash fatkeqe, ende sundojnë mbi të”, thotë bashkëbiseduesi ynë.

Zeljko Veselinoviq, president i Sindikatës së Bashkuar të Serbisë “Sloga” , beson se presidenti i Serbisë po përdor mantrën e vjetër dhe të provuar mirë të një zjarrvënësi që ndez një zjarr dhe një zjarrfikës që shuan të njëjtin zjarr ” sepse ajo që ai thotë se ka një efekt në grupin e tij të synuar . .

“Populli ka frikë, ngjall panik , flet për luftëra, zi buke, kufizime dhe kur arrihet vetëm një rezultat i pjesshëm , atëherë populli është i lumtur sepse nuk ka pasur kataklizëm që , natyrisht , presidenti Vu e ka penguar. Ai nuk po flet me ndjekësit e tij të pakënaqur, por me target grupin e tij, ku këto rrëfime të tij mesa duket kanë vite të tëra”, – thekson Veselinoviq.

“Nëse do të ketë një betejë të re të Staljingradit apo jo , ne nuk pyesim veten asgjë , mund të shpresojmë që të mos ketë një të tillë, shton bashkëbiseduesi ynë, duke theksuar se sigurisht që nuk jemi në të. Ne do të marrim pjesë . .

– Për sa i përket kapjes së bregut të majtë apo të djathtë të Danubit , nuk e di nëse është grindur ndërkohë me shokun e tij Orban, por nuk e di kush tjetër mund të na vjedhë brigjet e Danubit. Mbi të gjitha , një histori tjetër boshe si ajo e varrezave të vogla të pensionistëve , e cila synon t’i frikësojë njerëzit dhe t’i bëjë përsëri heronj dhe shpëtimtarë të kombit” – përfundon Veselinoviq.