Këtë javë, Kazakistani dërgoi grupin e parë të naftës së papërpunuar në Gjermani përmes sistemit të tubacionit Druzhba, ndërsa qeveria gjermane kërkon të sigurojë furnizimet për një rafineri kryesore në Gjermaninë Lindore, e cila deri në fund të vitit ushqehej pothuajse ekskluzivisht nga nafta ruse.
Dërgesa prej 20,000 tonësh, ose rreth 145,000 fuçi, është pjesë e planit më të gjerë të Gjermanisë për të shkurtuar varësinë e saj nga nafta ruse. Ekonomia më e madhe e Evropës ndaloi blerjen e naftës nga Rusia këtë vit edhe pse nafta e papërpunuar e tubacionit mbetet e përjashtuar nga një embargo e Bashkimit Evropian ndaj naftës ruse, e shkaktuar nga pushtimi i Ukrainës nga Moska.
Kazakistani, një aleat i Rusisë, synon të transportojë 1.2 milion ton naftë bruto në Gjermani këtë vit. Operatori shtetëror i tubacionit të vendit KazTransOil ka marrë tashmë miratimin nga homologu i tij rus Transneft për të shpërndarë 300,000 tonë përmes tubacionit Druzhba këtë tremujor.
Druzhba, që do të thotë “miqësi” në rusisht, është një nga sistemet më të mëdha të tubacioneve të naftës në botë me kapacitet për të transportuar 2 milionë fuçi në ditë.
Nafta kazake shkon në rafinerinë gjermane PCK në Schwedt, që ndodhet 120 kilometra (74 milje) në verilindje të Berlinit. Rafineria deri këtë vit furnizohej me naftë nga Rusia.
Rafineria Schwedt – e cila siguron 90% të karburantit të kapitalit të Berlinit dhe është një punëdhënës kyç në një rajon tashmë të prapambetur ekonomikisht – ka qenë në një terren të vështirë që kur Gjermania vendosi vullnetarisht të ndalojë importet e naftës me tubacione nga Rusia.
Gjermania – e cila mbështetej tek Rusia për më shumë se një të tretën e nevojave të saj për naftë para luftës në Ukrainë, duke importuar 687,000 fuçi në ditë naftë bruto në nëntor 2021, pjesa më e madhe e saj përmes tubacionit Druzhba – ka arritur të zëvendësojë shumicën e furnizimeve ruse në një hapësirë relativisht e shkurtër kohore. Megjithatë, ajo ka luftuar për të gjetur alternativa për Schwedt, i cili nuk është i lidhur me tubacionet dhe rrugët e furnizimit të Gjermanisë Perëndimore. Kjo ka bërë që rafineria të punojë me vetëm 60% të kapacitetit të saj.
Furnizimet nga Kazakistani do të siguronin që rafineria të funksionojë në një nivel më të lartë të shfrytëzimit të kapaciteteve në mënyrë që ajo të mbetet ekonomikisht e qëndrueshme.
Rafineria, e cila ishte pjesërisht në pronësi të Rosneft-it të Rusisë derisa qeveria gjermane mori kontrollin vitin e kaluar, aktualisht po furnizohet kryesisht me naftë të papërpunuar nga tregjet globale, përfshirë Shtetet e Bashkuara, përmes një tubacioni që çon nga porti i Rostock në Detin Baltik.
Çfarë ka për Rusinë?
Rusia do të mbledhë të ardhura shtesë në formën e një tarife tranziti që do të fitonte Transneft për lejimin e transportit të naftës përmes rrjetit të saj të tubacioneve – një burim i mirëpritur parash për Moskën në një kohë që të ardhurat e saj nga nafta janë goditur nga sanksionet dhe çmimi perëndimor. kapele.
Për më tepër, nafta duhet të transportohet përmes mijëra kilometrave nëpër territorin rus, duke e vënë furnizimin në mëshirën e vullnetit të mirë rus.
“Ne duhet të vëzhgojmë se si vepron Rusia në lidhje me rrjedhën përmes Druzhbës,” tha të hënën një zëdhënës në Ministrinë Gjermane të Ekonomisë, duke shtuar se ishte e vështirë të parashikoheshin veprimet e Rusisë siç tregohet nga ngrirja e furnizimit me gaz të vitit të kaluar.
A shkel marrëveshja embargon e naftës së BE-së apo Gjermanisë?
Nafta nga Kazakistani nuk i nënshtrohet embargos së BE-së dhe as nuk bie në kundërshtim me ndalimin vullnetar të Gjermanisë për naftën e tubacioneve nga Rusia.
Nafta pompohet fillimisht në Rusi, ku përzihet me naftën bruto ruse përpara se të eksportohet nga portet detare ruse. Vitin e kaluar, Kazakistani e riemërtoi ngarkesën e tij si KEBCO për ta shkëputur atë nga REBCO e Rusisë (nafta e papërpunuar e eksportit rus), ose Urals, për të shmangur rënien në pikën e sanksioneve perëndimore.
Megjithatë, përzierja e naftës së papërpunuar në Rusi ka ngritur shqetësime, veçanërisht në Poloni, përmes së cilës nafta kazake do të rrjedhë në Gjermani, se do të ishte e vështirë të konstatohej origjina e naftës.
Ministria Gjermane e Ekonomisë thotë se ndërsa është e pashmangshme që një pjesë e naftës ruse të përfundojë në Gjermani, është e rëndësishme që asnjë para të mos rrjedhë në Rusi pasi furnizimet e naftës nuk do të bliheshin nga një firmë ruse, por nga një kazake.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga “Deutsche Welle“