MENU
klinika

Analiza

A po e kërcënon Rusia vërtet Europën?

07.03.2024 - 13:35

Nëse Putini fiton në Ukrainë, ai do të pushtojë vendet e afërta si Polonia dhe vendet balltike.

Rusia do të ishte e çmendur, nëse do të fillonte një luftë me kombet e BE-së ose NATO-s, dhe çfarëdo që mendoni për Putinin, ai me siguri nuk është i çmendur.

Merrni parasysh “mundësitë”, siç këshilloi Bismarck, tha presidenti rus Vladimir Putin në një moment në një intervistë me gazetarin amerikan Tucker Carlson.

Tucker Carlson e filloi bisedën e tij me presidentin rus, duke thënë: “Më 24 shkurt 2022, ju iu drejtuat kombit tuaj me një fjalim kur filloi konflikti në Ukrainë”.

Është e qartë se lufta në Ukrainë ishte motivimi dhe tema qendrore e intervistës. Intervista vjen në një kohë kur paralajmërimet thuajse apokaliptike po lëshohen nga establishmenti i politikës së jashtme perëndimore.

Nëse Putini fiton në Ukrainë, ai do të pushtojë vendet e afërta si Polonia dhe vendet balltike.

Më pas, narrativa vazhdon, ai do të përfshijë kontinentin europian në një furi pushtimi, duke kërkuar që SHBA të dërgojë trupa amerikane për të luftuar në Europë.

Mesazhi është i qartë: “Frikësohuni dhe dhuroni para për të dërguar ndihma në Ukrainë.”

A ka kuptim kjo thirrje shumë e njohur për të financuar një luftë në një vend të largët pa ndonjë rëndësi të qartë për SHBA-në?

Carlson e bëri këtë pyetje thelbësore në një mënyrë të thjeshtë dhe të saktë, dhe përgjigja e Putinit ishte e qartë dhe e pagabueshme.

Tucker Carlson: “Kërcënimi që unë mendoj se ju po i referoheni është pushtimi rus i Polonisë, Letonisë, sjellje ekspansioniste. A mund ta imagjinoni një skenar ku dërgoni trupa ruse në Poloni?

Putin: “Vetëm në një rast: nëse Polonia sulmon Rusinë. Pse; Sepse ne nuk kemi asnjë interes në Poloni, Letoni apo askund tjetër. Pse duhet ta bëjmë këtë? Ne thjesht nuk kemi asnjë interes. Është vetëm një kërcënim luftarak.

Carlson: “Epo, argumenti, mendoj se ju e dini këtë, është se ju pushtuat Ukrainën.

Putin: Nuk bëhet fjalë, as nuk ia vlen të diskutohet. Thjesht nuk ke nevojë të jesh asnjë lloj analisti, është kundër sensit të shëndoshë të përfshihesh në një lloj lufte botërore. Dhe një luftë botërore do ta sjellë gjithë njerëzimin në prag të shkatërrimit. Është e qartë”.

Putin ka frikë nga Kina

A duhet të besojmë atë që thotë Putin? Ka shumë arsye pse duhet. Në një pjesë të intervistës, presidenti rus përmend Bismarkun për t’iu përgjigjur një pretendimi të Carlson për Kinën. Përgjigja e tij na jep një ide se çfarë mendon për marrëdhëniet ndërkombëtare.

Carlson: “Dhe shumë në Amerikë besonin se marrëdhëniet midis Rusisë dhe Shteteve të Bashkuara do të ishin të mira pas rënies së Bashkimit Sovjetik, në thelb të tij, në fakt. Megjithatë, ndodhi e kundërta.

“Por nuk e shpjegove kurrë pse mendon se ndodhi, përveçse thua se Perëndimi ka frikë nga një Rusi e fortë. Por ne kemi një Kinë të fortë, të cilës Perëndimi nuk duket se i frikësohet shumë.

Çfarë po ndodh me Rusinë, çfarë mendoni se i ka bindur politikëbërësit të ndryshojnë mendje?

Putin: “Perëndimi ka frikë nga një Kinë e fortë më shumë se sa nga një Rusi e fortë sepse Rusia ka 150 milionë banorë dhe Kina ka një popullsi prej 1.5 miliardë banorësh dhe ekonomia e saj po rritet me hapa të mëdhenj, më shumë se pesë për qind në vit.

“Por kjo mjafton për Kinën. Siç e thoshte dikur Bismarku, mundësitë janë më të mëdhatë. Potenciali i Kinës është i madh, ajo është fuqia më e madhe në botë sot për sa i përket barazisë së fuqisë blerëse dhe madhësisë së ekonomisë.

“Ajo tashmë ka tejkaluar Shtetet e Bashkuara, shumë kohë më parë, dhe po rritet me një ritëm të shpejtë.” (në vitin 2023 ekonomia amerikane u rrit me një normë prej 2.5%, Kina u rrit me 5.2% të një ekonomie më të madhe)

Putin përmend Bismarkun me miratim për identifikimin e “potencialeve” të kombeve si faktorin “më kritik”.

Dy shtyllat

Dhe përdor dy parametra për të vlerësuar dinamikën e këtyre aftësive: madhësinë e ekonomisë dhe madhësinë e popullsisë. Ato janë dy shtyllat mbi të cilat mbështetet fuqia ushtarake e një vendi.

Le ta zbatojmë këtë mendim në rezultatin e një konflikti midis Rusisë dhe kombeve të tjera europiane, duke përdorur kriteret që përmend Putin.

Është mjaft e thjeshtë. Rusia ka një popullsi prej rreth 150 milionë banorë, siç thotë presidenti rus. Bashkimi Europian dhe Mbretëria e Bashkuar janë mbi 500 milionë.

PPP – GDP e Rusisë (Pariteti i Fuqisë Blerëse – Prodhimi i Brendshëm Bruto) është pothuajse 5 trilion dollarë.

Bashkimi Europian dhe Mbretëria e Bashkuar janë rreth 30 trilion dollarë. Këto shifra tregojnë se Rusia është në një disavantazh të konsiderueshëm.

Një krahasim me të gjithë NATO-n e vendos atë në një pozitë edhe më të keqe. Popullsia e vendeve anëtare të saj arrin në 960 milionë, gjashtë herë më e madhe se ajo e Rusisë.

PPP-PBB është pak më shumë se 50 trilion dollarë, 10 herë më e lartë se ajo e Rusisë. Përveç kësaj, NATO ka gjithsej 3.4 milionë personel ushtarak. Rusia ka 1.15 milion me një plan për t’u zgjeruar në 1.5 milion deri në vitin 2026.

Bazuar në këto shifra, Moska do të ishte e çmendur të shkonte në luftë me kombet e BE-së ose NATO-s. Dhe çfarëdo që dikush mendon për Putinin, ai me siguri nuk është i çmendur.

Këto shifra që përcaktojnë “potencialin” ushtarak tregojnë se Rusia jo vetëm që nuk është një kërcënim për pjesën tjetër të Europës, por krejt e kundërta.

Vendet e BE-së të vetme ose në aleancë me SHBA-në, si NATO, përbëjnë një kërcënim serioz për Rusinë. Dhe historia tregon se ky kërcënim është real.

“Kërcënimi” i rremë rus

SHBA e ka shtyrë NATO-n drejt lindjes. “Kërcënimi” i rremë rus propagandohet vazhdimisht nga shtypi perëndimor dhe shumica e politikanëve perëndimorë.

Nga Ballkani në Afganistan, Libi dhe më gjerë, NATO ka treguar se nuk është vetëm një organizatë mbrojtëse, por edhe sulmuese. Dhe tani, si në epokën e vjetër koloniale, ajo gjithashtu ka zgjeruar forcat e saj në Azinë Lindore, duke formuar një NATO “Indo-Paqësor”.

Larg nga të qenit një “kërcënim”, Rusia ka çdo arsye për t’u ndjerë e kërcënuar.

Në qoshe, me NATO-n në pragun e saj, nuk është për t’u habitur që ajo ka vepruar për të parandaluar që Ukraina të shndërrohet në një platformë për pushtimin perëndimor, siç bëri dy herë në shekullin e 20-të dhe mund të bëjë përsëri nëse bashkohet në NATO.