MENU
klinika

Analiza

Pse Lindja e Mesme është “pengu” i Amerikës?

12.04.2024 - 19:30

Rreziqet e zgjerimit të luftës së Gazës në një konflikt rajonal shumë më të madh dukej se ishte ulur në maksimum. Komentet e liderëve iranianë dhe amerikanë në 24 orët e fundit mund të jenë plotësisht të parashikueshme, por ato rrisin perspektivat e përshkallëzimit. Ambasada iraniane është sulmuar në kryeqytetin sirian, Damask dhe nëse nuk hakmerret, ai do të duket i dobët. Dhe në këtë rajon kjo është e rrezikshme.

Kështu të mërkurën, duke festuar fundin e Ramazanit, udhëheqësi suprem i Iranit, Ali Khamenei lëshoi një paralajmërim të ashpër se Izraeli duhet të ndëshkohet dhe do të dënohet. Presidenti amerikan, Joe Biden e di shumë mirë se sulmi që kreu aleati i tij, Izraeli, përbën shkelje të ligjit ndërkombëtar të paprekshmërisë së ambasadave. Po ashtu duket se po i vjen fundi marrëdhënies së liderit amerikan me njeriun që me siguri e urdhëroi sulmin, kryeministrin izraelit, Benjamin Netanyahu.

Por, presidenti amerikan e di mirë se çdo shenjë dobësie nga ana e tij është gjithashtu e rrezikshme. Kjo vetëm do ta inkurajonte Iranin të bënte më të keqen dhe kjo nga ana tjetër do të provokonte Izraelin të bënte të njëjtën gjë potencialisht duke ndezur të gjithë rajonin. Kështu që Biden ka vazhduar ta mbështet pa rezervë Izraelin dhe ka ngritur mundësinë që Amerika të përfshihet drejtpërdrejt nëse do të shpërthejë lufta midis aleatit të saj dhe Iranit.

Kjo llogaritje e shtyu presidentin amerikan të dërgojë dy grupe transportuese detare në ujërat e Izraelit pas sulmeve të 7 tetorit nga Hamasi për të paralajmëruar Iranin mos u përfshini. Kjo lëvizje ishte e suksesshme. Këtë herë Biden mund t’i duhet të bëjë më shumë. Irani është përmbajtur jashtëzakonisht shumë rreth luftës në Rripin e Gazës, pavarësisht sulmeve të shpeshta nga Izraeli ndaj aseteve dhe aleatëve të tij në Siri dhe Liban. Ajo e ka bërë këtë duke pretenduar se ato sulme nuk ishin sulme të drejtpërdrejta ndaj vetë Iranit.

Logjika është e qartë. Ajatollahët janë të dobët në shtëpi pas kryengritjes më të madhe kundër sundimit të saj që nga revolucioni dhe një luftë rajonale do të ishte shkatërruese. Por, një sulm i drejtpërdrejtë ndaj një ambasade nuk mund të anashkalohet. Iranianët e kanë bërë të qartë këtë. Ata besojnë se duhet të hakmerren. Por, me të njëjtën logjikë, ata mund të përpiqen të kalibrojnë përgjigjen e tyre për të shmangur një zjarrvënie rajonale. Ndërsa bilanci i stabilitetit në Lindjen e Mesme varet nga vendimi i Teheranit.