Nuk duhej një mbrëmje vere mes fansave me rroba banje dhe pantallona të shkurtra për të kuptuar se ky djalë me numrin 99 mbi supe e ka seriozisht.
Mjafton t’i hidhni një sy “Wikipedia”-s dhe të kaloni nëpër karrierën e Mehdi Taremit: ai dhe goli duken si dy miq që e gjejnë veten duke pirë një birrë, të destinuar të qeshin, të bisedojnë, të argëtohen, në fund të fundit për të qenë bashkë. Një tjetër dopietë dhe deri tani janë 5 gola në 3 ndeshje këtë parasezon. Interi është thjesht më i fortë me të. Dhe sepse Inzagi e gjen veten një sulmues me cilësi, përvojë, të aftë për të bërë shumë gjëra dhe të gjitha të dobishme.
GJITHASHTU NGA 10 – Miqësorja me Las Palmas e bëri të qartë se Taremi është titullar, jo alternativë. Dhe ky është një lajm i mirë, pasi nuk është e drejtë të mendosh konkurrencën si problem. Mehdiu mund të hyjë mes të ThuLa-s, ndoshta ta thyejë ndonjëherë, por edhe ta ndihmojë të menaxhojë lodhjen. Ai di të jetë sulmuesi i parë, ka ligësinë dhe eksperiencën e nevojshme për të dalë përballë mbrojtësit dhe për të kryer një penallti si ajo e së shtunës ndaj Las Palmasit. Ai ka mençurinë për tu gjendur aty ku një qendërsulmues duhet të jetë në pasimin e Mkhitarianit, për golin e dyfishimit. Dy gjëra thelbësore për një sulmues të vërtetë. Por iraniani është gjithashtu diçka tjetër. Ai është një njeri që në fazën fillestare të aksionit di të prekë topin, di ta mbrojë atë, di të lexojë lëvizjet e shokëve të skuadrës, di të bëjë 10-shin si dhe 9-shin. Në këtë aspekt, në disa gjëra ai na ka kujtuar edhe lëvizjet e Lautaros, mjeshtër i lojës me shpinën nga porta për të hapur fushën dhe hapësirat.
I PËRFSHIRË – Por për ata që e njohin Taremin ky nuk është lajm. Interi e ndoqi për një vit e gjysmë, vetë Inzagi e studioi dhe e vëzhgoi për një kohë të gjatë, pasi sigurisht që nuk e zbuloi në grumbullimin e këtij viti. Lajmi më i mirë për trajnerin është një proces integrimi në mekanizmat e lojës, i cili tashmë duket se është duke u zhvilluar. Për të qenë të qartë: një vit më parë nuk shkoi kështu me Turamin, pasi francezit iu desh pak kohë të ndihej rehat në lëvizje. Taremi, megjithatë, tashmë duket gati. Dhe nuk është rastësi që trajneri e mbajti në fushë pothuajse gjatë gjithë ndeshjes me Las Palmasin. Është gjithashtu një mënyrë për ta nisur atë drejt fillimit të sezonit në të cilin iraniani e nis në ‘pole position’.
Më 17 gusht ndaj Xhenoas ka më shumë gjasa që të jetë ai titullari. Dhe mund të jeni të sigurt, Interi i bëri gjërat siç duhet me të. Në ndeshjen e së shtunë ai nuk gjeti një mbështetje ideale te Korrea, por mirëkuptimi i natyrshëm me Mkhitarianin në disa moment e bëri të qartë se të dy nuk flasin një gjuhë shumë të ndryshme futbolli. Është filozofia e Inzagit. Taremi duhet ta ketë kuptuar menjëherë: në fund të ndeshjes po qeshte, sapo kishte shkëmbyer dy batutat e zakonshme me golin, shokun e tij të përjetshëm
