Kronikë e frekuencës së lartë të aplikimeve pranë
Pranë sekretarisë së Bores ka grumbullime të medha njerzish. Por deputetët aktual të PS-së duke e nuhatur tendencen kanë dalë që me natë per të zënë rradhen me shishe të qumështit.
Tashmë ata janë në garë me gjithë të panjohurit se Bora nuk mban hatëra e nuk bën hilera.
Ajo ka marrë bekimin e Babos të ndajë të miren nga e keqja, të drejten nga e shtrëmberta, marifetin nga shejtanlleku e shumëçka tjeter.
Xhemali tanimë i identifikuar me filozofinë konfuciane kishte filmuar veten në bibliotekë rrethuar me kodikë të vjeter, një papirust në vënd të letres, një pende pule që e ngjyente në bojë, pauza të gjata mendimi, gishtin në tëmth, shikimin nga dritarja dhe aty ketu ndonjë rresht i skalitur si ekstrakt. Në cv shkruante “jam Xhemali që mendimet i shnderron në punë dhe puna e bën të menduar”! Ishte i pari që kaloi gardhin e hyri brënda. Sa u hap ekrani, Bora vikati “ si guxon, more birbo, si guxon të me prishesh gjakun që në sabah, po pse per mendimtarë ka nevojë partia jonë, pse me poet e shkrimtar i fituam ne zgjedhjet, tek ne një mendon të tjeret janë vegla, hajt thyej qafen tani se të leshova murron?!”! Xhema i gjorë iku me vrap duke dihatur.
E thyer në moral Olta duke parë skenen u ngjit e dyta ndonëse agim gjithçka dukej muzg.
Hyri brënda i tha “mirëmengjes” po nga ana tjeter veç një tundje koke pa afrimitet. Ne televizor Olta u shfaq me Blinken që i thoshte shoqe, me Matis per dore me Sholc e Makron por Bora uleriti “fikeeee fikeeee”! Oltes i kaluan mornica ! “Pse ?” me zë të fikur pyeti. “Si pse moj korbë, ky është shperqendrim, është hallakatje, vetëkënaqësi, me xha Namikun, me Temen, me teto Arten duhej të shfaqeshe si lidhje ndermjet brezave, nuk e pe Mamicen dje që bëri resme me shokun Gramoz?”!
Olta e mblodhi veten dhe i tha shiko nuk je e informuar. Mamica si ka fare punet mirë ka kafshuar doren që e ka ushqyer, i ka shpallur luftë “Kronikes” ka hequr Kosten e Gramozit e të Lindites nga shef kabineti, akademik burri i botes, studiuar në Harvard, themelues i PS sapo shkeli aty, i tha o rri keshilltar o ngrohu në diell, për të vënë në krye të puneve një çupelinë, llafi i ka shkuar dhe Babos, lexuesit e “Kronikes” janë bërë tym, po pergatiten protesta me moton duam Kosten tonë, do mesyjnë parlamentin, megjithese Bela po e kerkon per Shef Kabineti” ! Genc Gjonçaj me ca punetore po hap kanale e transhe perreth.
Bora u mendua një çast e tha le të sjelle Kostaqi një video me bresher se Babo shtrin viganin e ngre fakir fukaranë!
Olta këtë koinfidencë e mori si shënjë zbutje edhe ndaj saj.
Gjeneral Kollçaku ishte veshur si një ushtar i thjeshtë me uniforme doku nga ato kinezet , jeshile, me një pushkë model 56, zvarritej nën tela me gjëmba, kercente mbi kaluçe druri, dukej në frengji bunkeresh me devizen unë jam vertetë Gjeneral por per Babon mbetem ushtar i thjeshtë! “Me kenaqe i tha Bora por mos u bej si Shvejku se na bën gjëmen! Uaaa llaf është ai , vdes ore e ashtu nuk bëhem”!
Ogi dukej e qetë por ziente së brëndshmi ! Me modesti disi e madhengjyer ngjiti shkallet. Po shfaqte pasiguri por Bora i tha relaksohu, ti më ke ndenjur afer, me ke dhënë pergjigje per shumë pyetje, nuk ta harroj. Ogi ndezi projeksionin u shfaqen një femijë kopeshti, një filloreje, një tetëvjeçareje per ta mbullur me një punetor , një të papunë dhe një pensionist të cilet interpretonin fjalimet e Babos pra jo vetem në jeten shkollore por edhe në shkollen e jetes lajtmotiv fjala e Babos. Bora i rrahu shpatullat. Ik se ja hodhe i tha. Ogi mori frymë e lehtesuar.
Nikoqiri kur pa Ogin të qeshur besoi se ky është çasti i duhur për tu dukur. Pakez i skuqur i tha “shoqja Bora kam menduar diçka specifike , organike e simbolike” ! Me një shënjë dore si bezdi i la të kuptojë se duhet ta ndezë! Aty dukej Nikoqiri tek mbante duart në plor një pende qe që leronin aren, ai i cyste hyyy shytojë…hyyyy balojë…pastaj ngadale afrohet …Eni Xake dhe i jep një qyp me ujë, ai i thotë “po me duket ma i mirë se vena” !
Domethënia pyet Bora! I gatshem të bëj bujkun sese lipset. Ngjitë emrit të tij Bora shenoji “ ky nuk zhgenjen kurrë”!
Mamicushi Tao tentoji të dukej autoritar, ish Sekretar i Pergjithshem, ish Kryetar Grupi, ish Minister i Brendshem dhe me shkujdesje la një dokumentar “380 ditë punë” ! More haram ju drejtua Bora kujt ja shet ti keto dengla, Babo pikerisht per këtë të hoqi e të zevendesoi me një zullap ti na i shet si lavdi, ik djalë piqu, mendo per të ardhmen, bëj një projekt se ti me zure edhe karrigen e me ule poshte kur u bëre vezir i madh me tupe. Mamicushi Tao u shastis.
Gonxhe i veshur me kominoshe me njolla vaji , me çelsa anglez u shfaq poshte një benzi me targë 753 , e grasatonte, e vajiste, e fshinte dhe i puthte gomat. Ne motivacion shkruante “e rendesishme që kjo makine të ecë se na shtyp ne rruges , hallall”! Ky është edhe mendimi i Maznikut merre per dy.
Bora per herë të parë e firmosi me një pike loti deftesen kalueshem të Bledit.
Laert Duro erdhi me një dudum mes domixhanesh ku lotet dhe djerset e kongresit të fundit ishin bashkuar! Ai tha unë skam pretendim jam këtu të mbledh gezimet e lotet e tua Bora thjeshtë si punëtor që ti dokumentoj gjatë ketij procesi, thjesht dua të jem deshmitar kur të vijë ministri i brëndshem Ibrahim Hoxha, i mbrojtjes Pirro Dëngu dhe ai i financave Sypetrit Morina! Per këta kujdesem vete tha Bora por të dua këtu kur të vijë Bela me Mamicen. Kronika vazhdon monitorimin!