“Vjeshta do të jetë jashtëzakonisht e rëndësishme për Ukrainën. Dhe institucionet tona shtetërore duhet të ngrihen në atë mënyrë që Ukraina të arrijë të gjitha rezultatet që na duhen, për të gjithë ne. Për ta bërë këtë, ne duhet të forcojmë disa fusha në qeveri, dhe zgjidhjet e personelit janë tashmë të përgatitura. Unë gjithashtu pres që disa fusha të politikës sonë të jashtme dhe të brendshme do të kenë një theks paksa të ndryshëm”, tha presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky në fjalimin e tij, pas sulmeve dramatike të së martës dhe një sërë dorëheqjesh dhe shkarkimesh ministrore, e cila kulmoi me dorëheqjen e Ministres së Punëve të Jashtme Dmitra Kulebe të mërkurën. “Spastrimi” nisi të martën kur pas javësh bisedimesh për një rindërtim të mundshëm të qeverisë, dhanë dorëheqjen ministri i Industrisë Strategjike Oleksandr Kamishin, Ministri i Drejtësisë Denis Maljuska dhe Ministri i Mjedisit Ruslan Strilec.
Vitaly Koval, kreu i Fondit të Pronës Shtetërore të Ukrainës (SPFU), gjithashtu dha dorëheqjen pas nëntë muajsh në detyrë. Kjo u pasua nga dorëheqja e Olha Stefanisina , nënkryetare e qeverisë ukrainase e ngarkuar për integrimin evropian, dhe dorëheqja e zëvendëspresidentes së qeverisë dhe ministres për riintegrimin e territoreve të pushtuara përkohësisht Irina Verescuk. Arsyet e dorëheqjeve nuk u dhanë dhe lajmi erdhi pas disa muajsh raportimesh për largimin e mundshëm të një numri ministrash ukrainas. Asnjë nga zyrtarët e lartë që dhanë dorëheqjen gjithsej shtatë, pesë prej tyre ministra nuk dha arsye për vendimin e tyre. Po pse këto ndryshime? Në prapaskenë, mund të mos kenë qenë dorëheqje. Oliver Carroll, një korrespondent për The Economist, raportoi se stili i Dmitri Kuleba, i cili ishte i fortë në komunikimin strategjik të pavarur me Perëndimin, nuk i përshtatej gjithmonë zyrës presidenciale shumë më të irrituar. “Në mënyrë private, ata e akuzuan atë se nuk e shtyu axhendën e tyre,” shtoi ai. “Unë thashë që në fillim se do të largohesha në dy rrethana – e para është nëse presidenti më kërkon ta bëj këtë. E dyta është nëse futem në ndonjë kontradiktë thelbësore me politikën e jashtme dhe nuk e konsideroj të mundur ta bëj këtë. kështu”, shtoi Kuleba. Duket se këto kushte janë plotësuar pas dy vitesh e gjysmë lufte.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Konferenca e Mynih-ut, paralele fatale mes Hitlerit dhe fundit të Putinit”
