Të punuarit pa pushim na mefshtëson
Një raport i publikuar kohët e fundit nga City, University of London, jep disa dëshmi në mbështetje të kësaj teorie.
Raporti, i botuar nga City University of London, përmban të dhëna nga pothuajse 52,000 të punësuar në 38 vende të ndryshme evropiane dhe arriti në përfundimin se të punuarit pa pushim na e dëmton karrierën.
Marrja përgjegjësi
Kjo mund të duket kundërthënëse. Pas të gjithash, me siguri ne jemi prirur të besojmë se nuk ka zëvendësim për punën e vështirë dhe me orë të gjata dhe se sa më shumë të punojmë aq më mirë është. Megjithatë, në një spektër të gjerë kriteresh, përfundimi ishte i qartë – puna e tepërt nuk do të sjellë gjithmonë shpërblime.
Njerëzit kanë nevojë për pushim fizik dhe mendor, për t’u rikuperuar ndërmjet detyrave, përndryshe ata mund të bëhen të stresuar dhe të lodhur. Dhe kjo ka implikime serioze për produktivitetin.
Faktorët për të cilët hulumtuesit bënë kërkime përfshinin trajnimin, pasigurinë, njohjen, kënaqësinë, punën në grup, diskrecionin e punonjësve etj. Autorët theksojnë se mund të ketë edhe faktorë të tjerë kontribues: punonjësit me performancë të lartë mund të trajtohen më butë nga drejtuesit e tyre, për shembull, ndërsa ata që përpiqen por pa shumë rezultat vihen nën presion më të madh për të rritur përpjekjet e tyre, edhe pse shanset e tyre për progres janë më të ulëta.
Ashtu si me të gjitha gjërat që kanë të bëjnë me njerëzit, këshillimi është të kesh frikë të hedhësh në përfundime dyjore. Realiteti është shpesh shumë më kompleks sesa duket në fillim. Por gjetjet e raportit u peshuan për të marrë në konsideratë disa nga këto variabla dhe për të kufizuar efektin e tyre mbi përfundimet e përgjithshme.
Një nga faktorët më të rëndësishëm të identifikuar ishte liria e punonjësve, gjegjësisht fleksibiliteti dhe autonomia për të zgjedhur kur një detyrë do të përfundonte.
“Punonjësit me më shumë liri veprimi tregojnë nivele më të ulëta të stresit dhe rritje të kënaqësisë dhe mirëqenies në punë, dhe tentojnë të jenë më të përfshirë dhe të angazhuar”, thuhet në raport.
Nivelet më të mëdha të diskrecionit mund të ndihmojnë gjithashtu në shmangien e situatave të konfliktit të jetës së punës, zbulon raporti. Dhe studim pas studimi theksohet rëndësia e punonjësve më të rinj për të qenë në gjendje shkrijnë angazhimet e punës me ato të shtëpisë, e kjo ndoshta nuk është për t’u habitur.
Cilësi, jo sasi
Duke dalë nga përfitimet e lehta, raporti zbuloi gjithashtu se nivelet më të larta të diskrecionit të punonjësve lidhen me zvogëlimin e numrit të stafit, i cili është një lajm i mirë për punëdhënësit. Është gjithashtu një tregues i mirë i mundësive të përparimit të karrierës.
Afatet e ngurta dhe oraret e ngjeshura kanë kuptim kur janë të rëndësishme momentet e menaxhimit të projektit. Por ato mund të shtojnë stres joproduktiv – sidomos nëse nevoja për të arritur një afat kohor fillon të zëvendësojë dëshirën për të bërë punë me cilësi të lartë. Kjo mund të çojë në përmbushjen e reduktuar, dhe nivelet më të mëdha të ankthit dhe pakënaqësisë.
Të jesh në gjendje të përfundosh një punë në një standard më të lartë, edhe nëse kjo do të thotë të punosh jashtë orarit, bën më pak dëm.
Rritja e përgjithshme e presionit mbi punonjësit, veçanërisht kur ka pasur një zhvendosje të përgjegjësisë dhe autonomisë, gjithashtu mund të çojë në shqetësime shëndetësore. Një rënie në mirëqenien e vëzhguar në profesionin e infermierisë në Mbretërinë e Bashkuar gjatë viteve 1990 ishte “shoqëruar me një kombinim të përpjekjeve në rritje të punës dhe uljes së diskrecionit të detyrës”, thuhet në raport.
Mirëqenia e punonjësve do të bëhet gjithnjë e më e rëndësishme pasi roli i automatizimit formëson shumë nga diskutimet për të ardhmen e punës. Ka pasur lëvizje për të kufizuar orët e punës në Korenë e Jugut dhe Japoni, të cilat kanë një kulturë të orëve të gjata të shoqëruara me produktivitet relativisht të ulët për frymë.
Në Evropë, Direktiva e Bashkëpunimit të Bashkimit Evropian 2003 u krijua për të mbuluar orët e punës, ndërsa qeveria franceze ka miratuar kohët e fundit legjislacionin për të mbrojtur punonjësit nga presioni për të kontrolluar emailin e punës jashtë orëve të punës.
Ajo që mungon, megjithatë, është ndonjë udhëzues i qartë nga politikëbërësit për kufizimin jo vetëm të numrit të orëve të punës, por edhe kontrollit të presionit dhe intensitetit gjatë atyre orëve të punës.
Burimi: World Economic Forum
Përgatiti: M.G
