Shumë njerëz i shohin dy njoftimet e politikës së jashtme të administratës së Trump të mërkurën e kaluar, tërheqjen e trupave të SHBA nga Siria dhe propozimin për të shitur raketat Patriot në Turq, si lajme të gëzueshme për Presidentin turk Rexhep Tajip Erdogan.
Me ushtarët amerikanë që largohen, Turqia mund të kryejë kërcënimin e Erdoganit për një ofensivë ushtarake kundër rebelëve kurdë në pjesën verilindore të Sirisë. Dhe marrëveshja tjetër i jep udhëheqësit turk teknologjinë ushtarake që ai ka kërkuar prej kohësh.
Megjithatë, një tërheqje e trupave të SHBA-së do ta linte Turqinë të izoluar në një garë trekëndore midis fuqive rajonale për ndikim në Siri. Dy pikat e tjera të trekëndëshit, Rusia dhe Irani, nuk kanë të njëjtat qëllime me Erdoganin.
Ndërsa një tërheqje amerikane nga Siria mund të dobësojë kurdët, nuk e bën të qartë rrugën për një ofensivë turke, ose të garantojë suksesin e saj.
Forcat amerikane kanë mbështetur rebelët sirianë, duke përfshirë edhe të ashtuquajturin YPG, në luftën kundër presidentit sirian Bashar Assad. YPG është e lidhur me një organizatë më të madhe kurde, PKK, e cila ka luftuar ushtrinë turke për më shumë se 30 vjet. Turqia e konsideron PKK-në si një grup terrorist, ashtu si SHBA dhe Bashkimi Evropian, dhe dëshiron të shkatërrojë rebelët kurdë por është përmbajtur nga presioni amerikan dhe prania e ushtarëve amerikanë në zonat e YPG/PKK.
Ekonomia turke, tashmë me borxhin e lartë dhe inflacionin, nuk mund të përballojë një luftë të zgjatur ose rindërtimin e vendeve të pasluftës.
Suat Kiniklioglu, një ish-anëtar turk i parlamentit dhe tani një studiues në Qendrën e Lindjes së Mesme në Universitetin e Oksfordit, është skeptik nëse fuqitë e tjera rajonale do të lejojnë një ofensivë turke.
Rusia dhe Irani janë të prirur të rivendosin të gjithë Sirinë në kontrollin e Asadit, ndërsa Turqia, e përbashkët me SHBA-në, dëshiron që diktatori të ikte.
Bashkëpunimi i Moskës do të jetë veçanërisht kritik për suksesin e çdo operacioni turk kundër kurdëve.
Mund të përkeqësohet, falë ofertës së administratës së Trump të sistemit Patriot. Turqia ka vendosur një urdhër për një sistem mbrojtës të raketave S-400 të Rusisë, por mund të duhet ta anulojë atë për të marrë marrëveshjen Patriot. Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj të NATO-s shqetësohen se instalimi i S-400 në rrjetin e mbrojtjes turke do t’i jepte Rusisë informacion të vlefshëm për avionët e prodhimit të fundit të gjeneratës së fundit si F-35, si dhe njohuri mbi taktikat e NATO-s.
“Turqia nuk mund të pengojë Rusinë, jo vetëm për shkak të objektivave të saj të Sirisë, por edhe për shkak të politikave të saj energjetike, të cilat janë shumë të varura nga Rusia”, thotë Selim Koru, një analist në Fondacionin e Kërkimit të Politikave Ekonomike të Turqisë. Përveç shitjes së gazit natyror të Turqisë, Rusia po ndërton centralin e parë bërthamor të Turqisë.
Pra, nuk e dimë a duhet t’i konsiderojmë një dhuratë të dyfishtë njoftimet e SHBA-së, apo një mallkim para Krishtlindjeve…
Bobby Ghosh është një kolumnist dhe anëtar i Bordit Editorial të Opinioneve të Bloomberg. Ai shkruan për çështjet e jashtme, me një fokus të veçantë në Lindjen e Mesme./ konica.al