Vetëvrasja është një dukuri e pranishme jo vetëm në shoqëritë tradicionale, por edhe në ato moderne, bashkëkohore. Madje në këto të fundit ka përhapje më shqetësuese.
Për shembull, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, koefiçenti i vetëvrasjeve nga viti 1999 deri në vitin 2014 u rrit me 24%. Në çdo shoqëri shkalla e vetëvrasjeve është më e lartë ndër meshkujt se ndër femrat.
Në vitin 2014 në Shtetet e Bashkuara të Amerikës koefiçenti i vetëvrasjeve ishte 25.8 ndër meshkujt e bardhë, domethënë rreth 3 herë më i lartë se ndër femrat e bardha (7.5), ndërkohë që një tregues i tillë për meshkujt dhe për femrat afro-amerikane ishte përkatësisht 9.7 dhe 2.1.
Në shoqëritë perëndimore, tradicionale dhe të ditëve tona, vetëvrasja ishte dhe është rrjedhim i pakënaqësisë së skajshme ndaj situatave ekonomike, politike, shoqërore të përkeqësuara, ishte dhe një shprehje e zhgënjimit të thellë ndaj rrjedhës së jetës vetjake ose të shoqërisë.
Ndërsa në kulturën tradicionale kineze, vetëvrasja simbolikisht shprehte pamjen më të skajshme të hakmarrjes ndaj konkurentëve në ushtrimin e zejeve dhe sidomos në veprimtarinë tregtare.
Duke u shprehur për këtë dukuri në udhëpërshkrimet e tij për Kinën e viteve 20-30 të shekullit XX, shkrimtari Niko Kazanxaqis, ndër të tjera ka theksuar : «Dy tregtarë rivalizojnë, njëri që e ndjen se do humbasë, shkon dhe varet në dyqanin e kundërshtarit të tij, kështu shkatërrohet dhe kundërshtari.
Një tjetër humbet të vetën dhe kërkon të shqyrtohet, por e keqja është se shkon dhe ai e vritet në prag të hakmarrësit të tij. E drejta shqyrtohet dhe thuajse gjithmonë gjyqtarët, të goditur nga lavdia që merr i vrari, i japin të drejtë. Mjeti më i zakonshëm i vetëvrasjes është varja, pastaj vjen mbidoza e hashashit dhe brisku.
Dhe ai që vetvritet, për të qenë i sigurt se vdekja do të shkatërrojë armikun e tij, shkruan mbi lëkurë fjalët e vetëvrasjes dhe denoncon shkakun, e kështu kinezi dridhet si do të hakmerret ndaj tij.
Një natë dikush grabiti një fshatar, i rrëmbeu çantën dhe iku.
«Të të vijë keq! – thirri fshatari. – Ma jep bugin tim! ».
Por vjedhësi rendi me të katra.
«Të të vijë keq, – thirri përsëri fshatari. Po nuk ma ktheve bugin do të vras veten!
I tronditur, vjedhësi u kthye menjëherë mbrapsh dhe ia ktheu bugin fshatarit.
Kësisoj, në shoqërinë tradicionale kineze, shumë vetëvrasje përcillnin stres më shokues ndër familjarët dhe të afërmit e konkurentit se ndër familjarët dhe të afërmit e viktimës.
Vetëvrasja e konkurentit përgjithësisht përjetohej si akti më shkatërrues nga zanatçinjtë, profesionistët e sidomos tregtarët në shoqërinë kineze deri në prag të Luftës së Dytë Botërore.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Arkitekti nga Elbasani që ideoi Xhaminë Blu para 500 vitesh
Pse gratë muslimane bëjnë dush pasi flitet për vdekjen?
