Përulësia nuk është karakteristikë përcaktuese e Emmanuel Macron. Ai ka një vlerësim të miratimit prej rreth 34 përqind në Francë, që është 10 përqind më i ulët se vlerësimi mesatar i Donald Trump në SHBA. Macron ka organizuar një sërë takimesh në të gjithë Francën për të dëgjuar shqetësimet e qytetarëve të tij. Ai publikuar gjithashtu një dokument që përshkruan një vizion për BE.
Ndërkohë, Michelle Bachelet Jeria, Komisioneri i Lartë i OKB për të Drejtat e Njeriut, këtë javë kërkoi hetime të plota për të gjitha rastet e raportuara të përdorimit të tepruar të forcës në Francë kundër protestuesve.
Ka rreth 162 ankesa kundër policisë në të gjithë Francën duke përfshirë humbjen e duarve, gjymtyrëve dhe syve.
Protestat e “jelekverdhëve” shpesh kanë qenë të dhunshme dhe agresive, me makina që janë djegur dhe biznese që janë shkatërruar. Shishe të thyera dhe blloqe betoni janë përdorur gjithashtu nga protestuesit.
Që nga fillimi, Macron u quajt “Presidenti i të pasurve”.
Megjithatë, Asnjë nga këto nuk e pengon Makronin. Duket se shumë pak komentues janë të gatshëm të bëjnë pyetjen përkatëse: nëse qytetarët tuaj mendojnë se jeni arrogantë dhe jo-prekës, çfarë ju jep të drejtën për të marrë mantelin që së shpejti do të zgjidhet nga Angela Merkel?
Macron është një nga llojet e reja të drejtuesve, që i kushtojnë shumë rëndësi retorikës. Udhëheqësit e tillë ndoshta duhet të meditojnë për fatin e Toni Blair.
Macron propozon një agjensi evropiane për mbrojtjen e demokracive. Ai dëshiron një forcë të përbashkët kufitare dhe forcë europiane të azilit nën autoritetin e një këshilli evropian për sigurinë e brendshme. Ai dëshiron “rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes, një klauzolë të vërtetë mbrojtëse të ndërsjellë dhe Këshillin Evropian të Sigurisë me Mbretërinë e Bashkuar për të përgatitur vendimet tona kolektive”. Ai dëshiron një bankë klimatike evropiane dhe një forcë evropiane sigurie ushqimore.
Është thelbësore që çështja e ndryshimeve klimatike të zgjidhet. Askush nuk thotë që Makron mendon gabim për gjithçka.
Në Europë 24 gjuhë zyrtare (dhe më shumë se 60 në të vërtetë fliten) edhe pse tre të mëdha, anglisht, frëngjisht dhe gjermanisht mbizotërojnë.
Realisht, si mund të ndërtosh një ndjenjë të komunitetit ose identitetit me një entitet kaq të madh?
Macron nuk i ka shumë qejf njerëzit që votouan për partitë nacionaliste dhe ata që votuan për Brexit, dhe me këtë Macron ilustron pikërisht qëndrimet elitiste…
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Makron po sillet si të ishte Zot”
“Jelekverdhët” do të kandidojnë në zgjedhjet europiane?
