Tani, ndërsa zgjedhjet e parlamentit Europian afrojnë, politikanët e djathtë në Europë pobëhen bashkë. Heshtja e të majtës së fortë ka qenë shurdhuese.
Kohët e fundit kam marrë pjesë në një konferencë në Oksford me titull Çfarë Historish Tregon Europa? Sfida për pjesëmarrësit ishte gjetja e një tregimi të vetëm për Europën.
Por projekti evropian është gjithashtu një përvojë personale. Sondazhet tregojnë se aktualisht ekziston një nivel rekord i lartë i mbështetjes për anëtarësimin në BE në të gjithë kontinentin. Për mua, BE nuk është vetëm për tregun e vetëm ose për lirinë për të punuar ose jetuar në një shtet tjetër anëtar, është për bashkëpunimin mes kombeve dhe mbrojtjen e të drejtave themelore, që tani po sulmohen.
Duke pare paaftësinë e Evropës përballë asaj që po ndodh në Siri dhe indiferencës së opinionit publik europian, më ka bërë të mendoj përsëri se ne jemi në rrezik të humbasim rrugën tonë. Siria ofron një pasqyrë të kolapsit tonë moral.
Asnjëherë nuk kemi ndarë kaq shumë sfida të përbashkëta dhe asnjëherë nuk na ka testuar aq me forcë bota e jashtme; por për të gjithë flasin për një hapësirë publike të përbashkët evropiane. Historiani amerikan Timothy Snyder paralajmëroi në Oksford se nëse Evropa mund të shkruajë një histori të rreme për veten, ajo nuk do të jetë në gjendje të përballet me atë që po ndodh përtej kufijve të saj. “Perandoria është duke pritur”, tha ai, qoftë Rusia e Putinit, Kina e Xi Jinping, “America First” e Trump, ose Silicon Valley.
Modeli i shtetit demokratik dhe i mirëqenies evropiane mund të jetë me të meta, por deri më sot ka patur nivelet më të ulëta të pabarazisë në botë. BE nuk ka superfuqi ushtarake, por është i vetmi entitet në botë “në gjendje të bëjë diçka për sovranitetin dixhital”.
Këto zgjedhje evropiane, e para që nga kriza e refugjatëve, që prej Brexit dhe që nga Trump, në shumë mënyra do të përcaktojnë historinë që duam t’i tregojmë vetes dhe pjesës tjetër të botës. Zgjedhjet e para parlamentare në Europë u mbajtën 40 vjet më parë.
Simone Veil, një i mbijetuar i Holokaustit, i cili u bë presidenti i parë i asamblesë, tha në atë kohë: “Me ambicie të mëdha, Evropa do të mbrojë vlerat: paqen, të drejtat e njeriut, të pasurit dhe të varfërit”. Sigurisht, është koha për të rindezur atë frymë.
Natalie Nougayrède është një kolumniste e The Guardian.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Këtë javë Theresa May do të vendosë kur të largohet”
82 vjeç dhe ende ‘i etur’ për pushtet
