Drejtuesit e demokracive të përparuara të industrializuara të botës janë mbledhur në Francë këtë fundjavë për një takim të samitit vjetor të njohur si G7.
Grupi u krijua në vitet 1970 për tu marrë me shqetësimet në lidhje me ekonominë globale dhe do ta bëjë këtë përsëri këtë vit përballë rritjes së ngadaltë dhe pasigurive të shkaktuara nga lufta tregtare midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës.
G-7 tradicionalisht do të lëshojë një deklaratë të përbashkët për të komentuar një gamë të gjerë të sfidave globale dhe të sinjalizojë një angazhim të përbashkët ndaj një rendi ndërkombëtar të bazuar në rregulla.
Por me administratën Trump, perspektivat për një zë të unifikuar nuk janë më të sigurta.
Kryeministri japonez Shinzo Abe, strategjia e politikës së jashtme e të cilit është krijuar për të rritur rolin udhëheqës të Japonisë në mbrojtjen e këtij rendi ndërkombëtar, ka marrëdhënie shumë të mira personale me Presidentin Trump, dhe do të zhvillojë seancën e tij të katërt të takimeve dypalësh me Trump këtë fundjavë.
Takimi është i rëndësishëm për marrëdhëniet aleate midis Shteteve të Bashkuara dhe Japonisë por gjithashtu mund të rezultojë i rëndësishëm në kontekstin e G7 sepse disa çështje lidhen me rendin ndërkombëtar që grupi ka kërkuar prej kohësh të ruajë.
Për tregtinë, negociatat midis Shteteve të Bashkuara dhe Japonisë u zhvilluan në Uashington këtë javë të kaluar dhe të dyja qeveritë mund të shpallin një marrëveshje këtë vjeshtë. Administrata Trump kërkon hyrjen në tregun bujqësor japonez, të cilin Japonia e dha gjatë negociatave nën Partneritetin Trans-Paqësor, një marrëveshje tregtare shumëpalëshe nga e cila Trump i tërhoqi Shtetet e Bashkuara, kur erdhi në detyrë.
Tokio sigurisht që do të dëshirojë diçka në këmbim të çdo lëshimi në bujqësi, siç është ndoshta një ulje e tarifave të pjesëve të makinave të Shteteve të Bashkuara dhe një fund i përhershëm i kërcënimit të tarifave shtesë. Rezultati i kësaj nuk është i sigurt, dhe një marrëveshje dypalëshe nuk ka të ngjarë që ta shtyjë papritmas administratën Trump të përqafojë Partneritetin Trans-Paqësor ose sistemin multilateral të tregtisë.
Sidoqoftë, do të lejonte Abe të ritheksojë rëndësinë e udhëheqjes së përbashkët japoneze me Shtetet e Bashkuara mbi tregtinë, një sinjal i rëndësishëm për vendet në rajonin e Indo-Paqësorit, ku është vënë në dyshim udhëheqja amerikane.
Koreja e Veriut gjithashtu mund të shfaqet në diskutimet e tyre. Abe mbështet përpjekjet e administratës Trump për diplomacinë bilaterale me Kim Jong Un. Sidoqoftë, Japonia gjithashtu do të vazhdojë të theksojë nevojën për një denuklearizim të plotë dhe të verifikueshëm të Koresë së Veriut.
Trump ka nënvlerësuar rëndësinë e gjashtë hedhjeve të raketave me rreze të shkurtër që kur u takua për herë të fundit me Kim dy muaj më parë.
Një shembull tjetër është Irani. Administrata Trump do të dëshironte që Japonia të merrte pjesë në një koalicion shumëkombësh për të siguruar sigurinë detare në ngushticën e Hormuzit. Qeveria Abe po e konsideron atë kërkesë, por ka çështje të shumta për të marrë parasysh, duke përfshirë marrëdhëniet diplomatike me Iranin, importet e energjisë nga Lindja e Mesme dhe sondazhet e fundit që tregojnë se japonezët nuk e pranojnë pjesëmarrjen në një mision të tillë..
Nicholas Szechenyi ështe zv.drejtori në Qendrën për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare në Uashington.
The Hill
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Aleanca SHBA-Japoni në rrezik…
SHBA-Japoni, një marrëdhënie ‘e njëanshme’
