Në Tetor, për të shënuar 70 vjetorin e Republikës Popullore, Presidenti Kinez Xi Jinping do të mbajë një fjalim. Por, megjithë besimin dhe optimizmin e dukshëm të Xi-së, ka disa arsye për tu shqetësuar për të ardhmen.
Në vitin 2012, kur Xi mori pushtetin e KPK-së, ai premtoi se Partia do të përpiqej të kishte suksese të mëdha. Por një ngadalësim i vazhdueshëm ekonomik dhe rritja e tensioneve me Shtetet e Bashkuara ka shkatërruar këto plane.
Dhe regjimi një-palësh mund të mos mbijetojë as deri në 2049.
Ndërsa teknikisht nuk ka ndonjë kufizim kohor për diktaturën, KPP po afrohet në kufirin e jetëgjatësisë për regjimet një-partiake. Partia Revolucionare Institucionale e Meksikës e mbajti pushtetin për 71 vjet (1929-2000); Partia Komuniste e Bashkimit Sovjetik vendosi për 74 vjet (1917-1991); dhe Kuomintang i Tajvanit u mbajt për 73 vjet (nga 1927 deri në 1949 në kontinent dhe nga 1949 në 2000 në Tajvan).
Regjimi i Koresë së Veriut, një dinasti familjare staliniste që ka sunduar për 71 vjet, është e vetmja konkurencë bashkëkohore e Kinës.
Kërcënimi më i madh për mbijetesën afatgjatë të Partisë qëndron në shpërthimin e luftës së ftohtë me SHBA. Me aftësitë superiore ushtarake, teknologjinë, efikasitetin ekonomik dhe rrjetet e aleancës (të cilat mbeten të forta, pavarësisht udhëheqjes shkatërruese të Presidentit Donald Trump), SHBA ka shumë më shumë të ngjarë të dominojë në luftën e ftohtë Sino-Amerikane sesa Kina.
CPC gjithashtu përballet me problem ekonomike. E ashtuquajtura mrekullia kineze u ushqye nga një forcë e madhe dhe rinore e punës, urbanizimi i shpejtë, investimet në shkallë të gjerë të infrastrukturës, liberalizimi i tregut dhe globalizimi. Sot të gjithë këta faktorë janë zhdukur.
Tendencat politike të brendshme janë po ashtu shqetësuese. Nën udhëheqjen e Xi Jinping, CPC ka braktisur pragmatizmin, fleksibilitetin ideologjik dhe udhëheqjen kolektive që i shërbeu aq mirë në të kaluarën.
Për të qenë të sigurt, CPC nuk do të rrëzohet pa luftuar.
Ndërsa kontrolli i tij i fuqisë dobësohet, ajo me siguri do të përpiqet të ringjallë nacionalizmin midis mbështetësve të saj, duke forcuar shtypjen e kundërshtarëve të saj.
Por kjo strategji nuk mund të shpëtojë regjimin një-palësh të Kinës. Asnjë sasi qëndrimesh nacionaliste nuk mund të ndryshojë faktin se rënia e CPC duket më afër sesa në çdo kohë që nga fundi i epokës së Mao.
Minxin Pei është një profesor i qeverisë në Kolegjin Claremont McKenna dhe kontribues në Fondin Gjerman Marshall të Shteteve të Bashkuara.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Mrekullia kineze” po merr fund…
Kina, mrekullia ekonomike që duhet marrë shembull…
Rusi-Kinë bashkojnë forcat kundër SHBA-së
