Fëmijët e moshës së re shkollore me probleme sjelljeje mund të kenë më shumë baktere të ndryshme në zorrë se sa bashkëmoshatarët e tyre me sjellje të mirë, sugjeron hulumtimi i ri.
Studimi vuri në dukje gjithashtu se prindërit mund të luajnë një rol kryesor në zhvillimin e baktereve të veçantë në zorrën e fëmijës (i njohur kolektivisht si mikrobiomi). Ky rol madje shtrihet përtej llojit të ushqimeve që prindërit u japin fëmijëve, dyshojnë studiuesit.
“Ne ishim të interesuar të përcaktonim nëse kishte aspekte të mikrobiomës së zorrëve që shpjegonte ndryshimin e sjelljes te fëmijët”, tha autori i vjetër i studimit, Thomas Sharpton. Për shembull, Sharpton tha, “Fëmijët në familje që demonstruan lidhje më të forta të kujdestarisë kishin dallime në mikrobiome sesa ato që jo.” Ai është një profesor i asociuar i mikrobiologjisë në Universitetin Shtetëror të Oregon në Corvallis. Sharpton u tregua i shpejtë se studimi nuk vërteton një lidhje shkak-pasojë.
“Ne nuk po themi që mikrobiomi po shkakton sjelljen. Mund të jetë që sjellja po shkakton ndryshime mikrobiome. Është e vështirë të dallosh faktorët konfuzë,” tha ai. Studiuesit vunë në dukje se dieta nuk dukej shkak për ndryshimet e vërejtura në këtë studim. Ky nuk është studimi i parë që lidh mikrobin me sjelljen e fëmijëve.
Një ekip nga Spitali i Fëmijëve në Teksas në Houston raportoi majin e kaluar se fëmijët me autizëm dhe simptoma të tretjes kishin dallime në mikrobiomat e tyre në krahasim me motrat dhe vëllezërit e tjerë pa autizëm. Këta studiues nuk gjetën një model të qartë mikrobiome që do të tregonte lehtë autizmin. Studimi i ri përfshinte 40 fëmijë midis 5 dhe 7 vjeç. Studiuesit analizuan mostrat e jashtëqitjes nga secili për të identifikuar llojet e baktereve në zorrët e tyre.
Sharpton tha nëse studimet e mëdha konfirmojnë këto gjetje, mund të jetë e mundur të përcaktohet një mënyrë për të përdorur informacionin mikrobiome për të parashikuar se si mund të zhvillohet sjellja e një fëmije. Pasja e këtij informacioni mund të çojë në ndërhyrje më të hershme – dhe ndoshta më të suksesshme. Dr. Maryann Buetti-Sgouros, drejtuese e pediatrisë në Spitalin Verior Ëestchester në Mount Kisco, N.Y., shqyrtoi gjetjet.
Ajo tha, “Ky studim përforcon idenë se ekziston një lidhje tru-zorrë, por nuk mendoj se studimi na jep ndonjë përgjigje përfundimtare. Kjo na jep fusha të mëtejshme për kërkime.”
Dr Andreë Adesman, shefi i pediatrisë së zhvillimit dhe të sjelljes në Qendrën Mjekësore të fëmijëve Cohen të Neë York në New Hyde Park, pati një reagim të ngjashëm. “Ky studim shton trupin e hulumtimit që sugjeron edhe tek fëmijët e moshës së re në shkollë, se mikrobiomi ka implikime klinike që shtrihen përtej traktit GI [gastrointestinal]”, tha Adesman. Por, siç vuri në dukje Sharpton, Adesman tha se është e vështirë në studime si ky të dish me siguri se cili faktor është shkaku dhe cili mund të jetë një efekt. Ai tha se studimi i mëtejshëm është i nevojshëm.
“Hulumtimet që ekzaminojnë implikimet klinike të mikrobiomës së zorrëve janë ende në fillimet e tyre, dhe ka të ngjarë të jetë një dekadë ose më shumë para se të kemi një vlerësim të plotë për rëndësinë e tij të vërtetë – veçanërisht te fëmijët”, tha Adesman.
Gjetjet u botuan 21 janar në mBio. Studimi u bë në bashkëpunim me studiues të Universitetit të Oregon në Eugene.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Eja rregullojmë shtëpinë, se mos vjen njeri”
“Autizmi nuk ka asnjë ditë pushim”
“Të urrej babi!” Gabimi fatal që bëni me fëmijën tuaj
