Kur një test tregoi një rënie të rrezikshme të rrahjeve të zemrës së vajzës së palindur të Anxhelës, mjeku që e pranoi me urgjencë në spital tha: “Ju do dilni që këtu së bashku me këtë fëmij.”
Mjekt kishin identifikuar tashmë dy defekte të rënda kongjenitale të zemrës që kërkojnë operacion menjëherë pas lindjes. Vajza, e quajtur Tesa, u lind nga seksioni cezarian dhe menjëher u dërgua në njësin e kujdesit intensiv neonatal, ku u bënë testime shtesë në zemër..
“Ata më thanë që Tesa ishte” e veçantë “sepse ata kurrë nuk kishin parë një zemër si ajo,” tha Anxhela . “Ju dëshironi që fmijtë të jenë unik, por jo në këtë mënyr.
Ndër komplikimet e shumta të Tess: Arteriet u ngatërruan. Ajo kishte një vrimë të madhe në mur që ndante ventrikulat e zemrës. Valvula pulmonare nuk ishte formuar siç duhet. Dhe ishte ngushtuar në aort.
Kirurgjia e parë e zemrës ishte të devijonte gjakun në mushkëri. Duhej të përsëritej një ditë më vonë që gjaku të rridhte siç duhet. Anxhela e solli Tesën në shtëpin e tyre, kur ajo ishte 2 muajshe e gjysmë. Në 4 muaj, Tesa iu nënshtrua një procedur eksploruese të zemrës për të ndihmuar mjekt të vendosnin se çfarë të bënin në lidhje me vrimën e madhe midis dhomave të poshtme të zemrës, e cila quhet një defekt i septalit ventrikular. Menjëher ëpas procedurës, Tesa kaloi në arrest kardiak. Mjekt zbuluan se Tesa kishte dështim të zemrës. Një doktor e përshkroi zemrën e saj si një dhomë të madhe pa mënyrë të besueshme prë të marrë rrjedhjen e gjakut në mushkëri. Ajo u vendos në një pompë artificiale të zemrës dhe vazhdoi në listën e pritjeve të transplantit të zemrës.
Më 25 shkurt 2019, Anxhela mori një telefonat se një zemër dhuruese ishte gjetur. Familja dhe anëtarët e ekipit të spitalit e kaluan ditën në njsinën e kujdesit pediatrik. Transplanti shkoi mirë. Por disa orë më von, pati një problem me rrjedhn e gjakut në arteriet pulmonare, të cilat ishin dukshm më të vogla se dhuruesi. Ajo u vu n nj makinë të mushkrive për zemër ndërsa mjekët përgatiteshin për një procedur të rrezikshme që përfshinte vendosjen e stenteve në arteriet e saj pa shkputur qepjet nga transplantimi. Tre muaj më von, Tesa u kthye në shtëpi. Sfidat vazhdojnë , të tilla si përdorimi i një ventilatori, një tub trakeotomie dhe një tubi ushqyes.
“Kjo ka qenë, dhe është akoma koha më stresuese dhe emocionuese e jetës sonë,” tha Anxhela. “Nuk ka fjalë për të përshkruar se si ndihet të dini se mund ta humbni fëmijën në çdo kohë. Në çdo operacion, ju puthni fëmijën dhe pyesni veten, ‘A do të jetë kjo hera e fundit që e shoh?’”
Familja gjithashtu gjeti mbështetje pasi ato lidheshin me familjet e tjera që merreshin me defekte kongjenitale të zemrës.
“Është shumë bukur të takosh njerëz që e kuptojnë vërtetë se si është të jesh në spital me fëmijën tënd çdo ditë ose ti thuash dikujt,” Nse kjo nuk funksionon, nuk ka asgjë tjetër që mund të bëjmë “, tha Anxhela.
Pasi vajza ka mbushur 2-vjeç në 5 shkurt, ajo vazhdon të ketë probleme . Ajo ulet në një karrocë të lartë dhe shtrëngon duart. Tesa, ajo është foshnja më e lehtë, gjithmonë e lumtur dhe e qeshur,” tha Anxhela. “Për gjithçka që ajo ka kaluar, ajo me të vërtetë është një fëmijë mrekulli”.
“Është e vështirë, por duhet të vazhdosh të besosh në ekipin tënd mjekësor sepse kaq shumë gjëra nuk janë nën kontrollin tënd. “Ju nuk mund të hiqni dorë.”
“Mjeku i Tesa na tha që nëse kjo do të ndodhte pesë vjet më parë, ajo nuk do të kishte mbijetuar,” tha Anxhela. “Teknologjia mjeksore vërtetë shpëtoi jetën e saj